آخرین عکس هابل نمایی جانبی از کهکشان UGC ۲۸۹۰ را به ثبت رساند که در فاصله ۳۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی زرافه (Camelopardalis) قرار دارد. UGC ۲۸۹۰ مانند کهکشان راه شیری، مارپیچی با یک برآمدگی مرکزی و قرص ستاره‌دار در حال چرخش است.
در سال ۲۰۰۹، اخترشناسان یک انفجار فوق العاده پرانرژی را در کهکشان مشاهده کردند؛ که به این دلیل به وجود آمد که یکی از ستاره‌های آن که ۱۱ تا ۱۵ برابر جرم بیشتری از خورشید داشت سوختش تمام شد و به عنوان یک ابرنواختر منفجر شد. (البته این ابرنواختر در سال ۲۰۰۹ منفجر نشد؛ با توجه به اینکه UGC در فاصله ۳۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد، ما شاهد اتفاقاتی هستیم که ۳۰ میلیون سال پیش در آنجا رخ داده است.)
ستاره شناسان از چندین تلسکوپ اروپایی در فنلاند، ایتالیا، اسپانیا و اسلواکی برای مطالعه این ابرنواختر از ۳۰ مارس ۲۰۰۹ درست روز بعد از کشف آن تا نوامبر همان سال استفاده کردند. چهارده سال پس از انفجار ابرنواختر، هابل به بقایای این رویداد کیهانی نگاه کرده است.
هابل برای گرفتن این تصویر از دوربین پیشرفته خود (ACS) استفاده کرده است. به گفته ناسا، ابزار ACS قادر است اجرام اعماق آسمان را در طیف وسیعی از طول موج‌ها از ماوراء بنفش تا مادون قرمز نزدیک ببیند و کهکشان UGC ۲۸۹۰ را آبی با رشته‌هایی از گرد و غبار قرمز تیره نشان می‌دهد.
