همزمان با سالروز میلاد امام حسن مجتبی (ع) مراسم کهن مذهبی اُهو اُهو در روستای خورهه محلات اجرا شد.

مراسم سنتی مذهبی اُهو اُهو که از دیر باز یکی از مناسک بومی و محلی شب نیمه ماه مبارک رمضان منطقه محلات بوده همزمان با سالروز میلاد امام حسن مجتبی (ع) درروستای خورهه شهرستان محلات اجرا شد.

در این مراسم کودکان و نوجوانان روستا در دسته‌های چند نفری به درب خانه اهالی رفته و یک ترانه عامیانه اجرا می‌کنند.

آن‌ها کوچک‌ترین فرزند پسر خانواده را مورد خطاب قرار داده و ترانه‌ای خاص این مراسم را به نام او می‌خوانند و در انتها صاحب‌خانه مقداری آجیل، شیرینی، پول و یا چیز‌های دیگر به آن‌ها می‌دهد.

لعلبار رئیس میراث فرهنگی و گردشگری محلات گفت: این مراسم حدود سه ساعت به طول می‌انجامد و در این شب تمام خانواده‌ها منتظر هستند تا دسته‌های مختلف به درب خانه آن‌هابروند.

لعلبار افزود: فلسفه وجودی این مراسم در واقع نوعی شادباش و تبریک تولد امام حسن مجتبی (ع) است، که به منزله فال نیک گرفته می‌شود و این موضوع بیانگر پیوند میان مذهب تشیع و شادی مردم با شادی اهل بیت با آیین‌ها و ادبیات شفاهی ایرانی است که در مراسم اهو اهو جلوه‌گر شده است.

این آیین سنتی به عنوان یکی از آثار معنوی استان مرکزی در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده‌است.

روستای خورهه، یکی از تاریخی‌ترین نقاط استان مرکزی است و پیشینه سکونت در آن بر اساس شواهد یافت شده از محوطه پیش از تاریخی شهریاری در نزدیکی خورهه به هزاره دوم پیش از میلاد می‌رسد.

همچنین یکی از معدود آثار معماری دوره اشکانی، در مرز‌های امروزی ایران با نام محوطه اشکانی خورهه که هم اکنون بقایای معماری آن از جمله دو ستون با سرستون‌های به سبک ایونیک برپاست، در این روستا قرار دارد.

قسمت اصلی ترانه را یک نفر می‌خواند و قسمت اُهو اُهو را همه تکرار می‌کنند و با فرض این‌که کوچک‌ترین فرزند پسر خانواده، مثلا محمود نام دارد ترانه به شرح زیر است.
محمود خان شمایید، اُهو اُهو
از قله در نیایید، اُهو اُهو
که مردم دشمنتن، اُهو اُهو
به قصد کشتنتن، اُهو اُهو
خرکی خریدم، اُهو اُهو
دمبکش بریدم، اُهو اُهو
یه چوب می‌زنم می‌خوابه، اُهو اُهو
یه چوب می‌زنم پا می‌شه، اُهو اُهو
بلبلا ریختن بر سر چنار، اُهو اُهو
جیرجیر می‌کنن اشرفی بیار، اُهو اُهو
قلیونو آب نم کن، اُهو اُهو
آتیش به سرش بند کن، اُهو اُهو
تا ما بکشیم دودی، اُهو اُهو
آجیلو بیار زودی، اُهو اُهو

به گفته اهالی، رسم است که پول‌های جمع شده از آیین اُهو اُهو به فقیرترین خانواده روستا داده می‌شود.

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.