بابک نگاهداری رئیس مرکز پژوهشهای مجلس در تشریح مردمی سازی حکمرانی در عرصه فرهنگی عنوان کرده است که یکی از رویکردهای نوین شکل گرفته در عرصه سیاستگذاری، بحث سیاستگذاری مردم پایه است که به دنبال بهرهبری از ظرفیتهای مردمی در عرصههای مختلف، فعالیت و تولید فرهنگی است. هر چقدر آرمانها و ارزشهای مورد تبلیغ حاکمیت از سوی مردم مورد پذیرش قرار گیرد و مردم آن را جزئی از ایده خود تصور کرده و در راه تعالی آن تلاش کنند مردمی سازی در حوزه فرهنگ بیشتر تحقق خواهد یافت. پیشنهادات ذیل شاید بتواند گامهایی در راستای مشارکت حداکثری مردم در عرصههای فرهنگی کمک کننده باشد.
۱- دستگاههای حاکمیتی در حوزه فرهنگ در موقعیتهای مختلف چندان پاسخگو نیستند و لازم است بر ظرفیتهای تشکلها و کانونهای مردمی که احساس مسئولیت در عرصه فرهنگ میکنند بیشتر تکیه و برنامهریزی کرد.
۲- دستیابی به رویکردها، سیاستها، ضوابط و رویههای هماهنگ و مقبول و پرهیز از تشتت گفتمانی و رویکردی در حوزه فرهنگ لازم و ضروری است تا امکان مشارکت حداکثری گروههای مردمی را فراهم سازد.
۳- نظام حکمرانی باید نسبت خود را با فرهنگ مشخص نماید. مشخص نبودن میزان پذیرش حاکمیت نسبت به تکثرهای فرهنگی جامعه که با شکل گیری فضای مجازی و رسانهای ابزار قدرت و نقش آفرینی آنها بیشتر شده است، باعث برخوردهای سلیقهای و اختلاف آفرین میشود.
۴- نظام بودجهریزی کشور ساختاری و دستگاهی است و برنامه محور نیست. بودجههای فرهنگی به دستگاههای حاکمیتی تعلق میگیرد که چندان در راستای مردمیسازی و پشتیبانی از بخشهای مردمی هزینه نمیشود. باید در بودجه فرهنگی بخشهای مردمی به طور ویژه لحاظ شود.
۵- سهم مردم در اقتصاد فرهنگ باید تقویت شود که در شرایط فعلی ضعیف و فاقد سازو کار حمایتی است. اقتصاد فرهنگ با محوریت بخش مردمی و خصوصی در عرصه اقتصاد جهانی سهم بزرگی دارد، ولی در کشور ما قوانین و ساز و کارهای حمایتی در این حوزه عملاً وجود ندارد.
۶- تصدی گری دستگاههای حاکمیتی در عرصه فرهنگ و شکلگیری تعارض منافع باید جای خود را به تولی گری، تنظیم گری و هدایت جریانهای مردمی به وسیله حلقههای میانی بدهد.
۷- اعتبارات اگر به فعالیتهای مردمی اختصاص پیدا کند شاهد افزایش رغبت مردم به فعالیتها و مشارکت خواهیم بود. تخصیص یارانه به مصرف محصولات فرهنگی یا ترویج رفتارهای فرهنگی تحرک موثری در بدنه آحاد مردم ایجاد خواهد کرد.