آقای میرزایی با اشاره به انتشار اطلاعات حدود ۲۰۷ شرکت دولتی بر روی سامانه کدال گفت: سال هاست که اطلاعات شرکت های بورسی بر روی این سامانه منتشر می شود، اما باید گفت همچون بسیاری از موضوعات، مزیت‌های افشای اطلاعات و افزایش شفافیت از دو منظر نظری و عملی قابل بحث است. از منظر نظری، به طور کلی در شرایط عادی، افشای اطلاعات شرکت‌ها به طور خاص شرکت‌های دولتی می‌تواند نورافکنی بر نحوه عملکرد مدیریتی در بنگاه ها، چگونگی تجهیز و تخصیص منابع، چگونگی اندیشه ورزی برای تدبیر مقوله‌های مرتبط با شرکت‌ها را ارائه کند.

او گفت: این مهم به نوبه خود می‌تواند با افزایش سطح اطلاعات، هم جامعه را در مطالبه گری برای ارتقای کیفیت حکمرانی در این قبیل بنگاه‌ها یاری کند، هم بدنه کارشناسی را برای ارائه راهکار‌های بهتر و واقع بینانه‌تر برای ارتقای عملکرد درونی و کشوری بنگاه‌ها تقویت کند. از طرفی افشای اطلاعات می‌تواند منجر به این شود که ساختار مدیریتی بنگاه ها، خودشان را در معرض قضاوت‌های عمومی ببینند و احتمالا برای ارتقای عملکردشان برنامه ریزی کنند.

میرزایی ادامه داد: از منظر عملی، نکات مهمی  وجود دارد که باید به آن‌ها دقت کرد اول اینکه  از شفافیت و افشای اطلاعات، دنبال چه هدفی هستیم؟ وقتی این هدف مشخص شد، می توانیم نسبت به اینکه آیا افشای اطلاعات در عرصه عملی توانسته در دستیابی به هدف موثر باشد یا خیر؟ نظر داد. تقریبا اکثرا گفته می شود که در راستای بهبود بهره وری، ارتقای کیفیت مدیریت و این قبیل چیزها، شفافیت و افشای اطلاعات اهمیت دارد.

این مقام مسئول گفت: اثربخشی شفافیت در راستای اهداف، ارتباط تنگاتنگی با دامن اثرگذاری مطالبه گری، کیفیت روابط و عزم جدی برای اصلاحگری دارد، اما در کل بنابر این شفافیت اطلاعات تا زمانیکه عزم جدی برای اصلاح وجود نداشته باشد و چارچوبی برای اثرگذاری مردم و اقشار مطالبه گر در نظر گرفته نشده باشد، عملا در صحنه واقعی نتایج خاصی را به همراه نخواهد داشت پس باید در این مورد دقت زیادی کرد و تحقق این مهم نیازمند تلاش های بسیار است.

او گفت: کیفیت شفافیت و مولفه‌های لازم برای شفافیت نیز نکات مهمی هستند که باید عملیاتی شوند.