مطالعات انجام شده توسط مؤسسه ملی بهداشت آمریکا نشان می‌دهد که بین قرار گرفتن در معرض دو آلاینده هوا و تغییرات مولکولی در راه‌های هوایی کودکان در طول حملات آسم غیر ویروسی ارتباط وجود دارد که مکانیسم‌های بالقوه‌ای را برای این حملات نشان می‌دهد.

به گفته محققان، این مطالعه مشاهده‌ای یکی از اولین مطالعاتی است که سطوح بالا از آلاینده‌های خاص هوای بیرون را در مکان‌های شهری خاص با تغییرات مشخص در راه‌های هوایی در طول حملات آسم که توسط ویروس‌های تنفسی ایجاد نمی‌شوند، مرتبط می‌کند. این یافته‌ها در مجله The Lancet Planetary Health منتشر شد.

هیو آچینکلوس، سرپرست این مطالعه گفت: ارتباط قوی بین آلاینده‌های خاص هوا در میان کودکان در جوامع شهری فقیر و حملات آسم غیر ویروسی نشان می‌دهد که کاهش آلودگی هوا سلامت انسان را بهبود می‌بخشد.

آسم ناشی از التهاب مزمن مجاری هوایی است. در طول حمله آسم، پوشش راه هوایی متورم می‌شود، ماهیچه‌های اطراف راه‌های هوایی منقبض می‌شوند و راه‌های هوایی مخاط اضافی تولید می‌کنند و به طور قابل‌توجهی فضای حرکت هوا را به داخل و خارج از ریه‌ها تنگ می‌کنند. کودکانی که در محیط های شهری کم درآمد در ایالات متحده زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آسم مستعد حمله هستند. 

در مطالعه حاضر، محققان رابطه بین سطوح آلاینده هوا و حملات آسم را که در غیاب ویروس تنفسی در بین ۲۰۸ کودک ۶ تا ۱۷ ساله که مبتلا به آسم مستعد حمله بودند و در محله‌های کم درآمد یکی از ۹ شهر ایالات متحده زندگی می‌کردند، بررسی کردند. سپس محققان ارتباط بین سطوح آلاینده هوا و حملات آسم غیر ویروسی را در یک گروه مستقل از ۱۸۹ کودک ۶ تا ۲۰ ساله مبتلا به آسم مداوم که در محله‌های کم درآمد چهار شهر ایالات متحده زندگی می‌کردند، تأیید کردند.

با توجه به یافته‌های مطالعه، توسعه و آزمایش استراتژی‌های مختلف برای کاهش آلودگی هوا و ارتقای سطح سلامت کودکان ضروری است. این استراتژی‌ها ممکن است شامل درمان‌هایی باشد که برای مقابله با اثرات مضر افزایش سطح آلاینده‌های هوای بیرون بر پاسخ‌های التهابی راه‌های هوایی مرتبط با حملات آسم غیر ویروسی و دستگاه‌هایی که برای نظارت شخصی بر سطوح آلاینده هوای بیرون برای اطلاع‌رسانی مدیریت آسم طراحی شده‌اند، باشند.