محمود ژولیده شاعر آئینی کشورمان به مناسبت فرارسیدن سالروز حماسه ۹ دی شعر جدیدی سرود.
آن واقعه بزرگ است، در باور خودیها
تردید نیست آن را، از منظر خودیها
تا از مرورِ تاریخ، گیریم درسِ عبرت
باید شود نُهِ دی، یادآور خودیها
آن روز قوم فرعون، مغرور ماند و مغروق
گشتند قومِ موسی، تاجِ سر خودیها
وقتی سرانِ فتنه، خار و خفیف ماندند
شد سربلند خیلِ حق باور خودیها
مانند سیل مَردم، شُستند فتنهها را
تطهیر شد دوباره، دور و بر خودیها
روزِ حماسه، روزِ درک و بصیرت و فهم
تکرارِ عهد و میثاق، با رهبر خودیها.
چون ذَرّه در هوا پخش، ذَرّاتِ ناخودی رفت
اَلسّابِقون، ولی ماند، غمپرور خودیها
قومی مقربانند، در این دیارِ زهرا
قومی ز دشمنانند، در کشور خودیها
باید شناخت امروز، هم دوست را ز دشمن
هم موضِعی بیان کرد، بر محور خودیها
چندیست گشته صادر، حکمِ جهاد تبیین
عمّاروار باشیم، روشنگرِ خودیها
غافل شدن چو عادت گردد، شود خیانت
غفلت خودش هجومی است، بر سنگر خودیها
برخی سکوت کردند، حتی زمانِ فریاد
خوب امتحان ندادند، خیر و شر خودیها
برخی ز چهرههای، شاخص در این زمانه
در اوجِ فتنه گشتند، شرمآور خودیها
در فصلِ برگ ریزان، ریزش زیاد دیدیم
هم از سپاهِ دشمن، هم لشکر خودیها
پائیز تا زمستان، از فتنه زخم خوردیم
هم زیرِ تیرِ دشمن، هم خنجر خودیها
صدها شهید دادیم، با حربههای تازه
جعلِ دروغ و نیرنگ، دردِ سر خودیها
ترکیبی است این جنگ، اما بقا ندارد
تا پای کار باشیم، همسنگر خودیها
تا فاطمیه داریم، هستیم با ولایت
ما ملت حسینیم، چشمِ سر خودیها
باید بصیر باشیم، مانند حاج قاسم
شدت علیهِ دشمن، رحمتگر خودیها
باید پناه باشیم، بر خیمه گه چو عباس
هر یک چو او بمانیم، شیرِ نر خودیها
حتی اگر ببندند، بر روی خیمهها آب
با کامِ تشنه باشیم، آب آور خودیها
ایرانِ با بصیرت، یکپارچه قیام است
تا پای کارِ مهدی، همراهِ آن امام است