مسعود یونسیان، عضو کمیته علمی کشوری کرونا گفت:  تا قبل از دسترسی به واکسن، می‌ گفتیم موج کرونا تابع دو مولفه یعنی رفتار مردم و واریانت ویروس است. الان مولفه سومی نیز اضافه شده و آن هم سطح ایمنی جامعه است. وقتی اطلاع دقیقی از سطح ایمنی جامعه نداریم، بنابراین بهتر است از پیشگویی های درازمدت پرهیز کنیم. چون اگر پیشگویی ها صحیح نباشند، ممکن است اعتماد جامعه به نظام سلامت کاهش یابد و سایر توصیه ها که بر اساس مشاهدات هستند، اثر چندانی نداشته باشد.

وی افزود: بهتر است ابتدا وضعیت بیماری را رصد کنیم و به جای پیشگویی، هر وقت که نشانه هایی از افزایش موارد کرونا را دیدیم، آن وقت هشدار دهیم؛ چرا که نمی توان جامعه را همیشه در محدودیت قرار داد. البته باید تلاش ما پوشش مناسب واکسیناسیون و مصون سازی افراد باشد. بنابراین در حال حاضر شواهدی نداریم که بگوییم در آینده نزدیک، میان مدت و یا بلندمدت، زمان موج بعدی کرونا را پیش بینی کنیم.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران یادآور شد: اُمیکرون و زیرگونه های این سویه، بیماری با شدت کمتری ایجاد می کنند. البته بخش قابل توجهی از جامعه به دلیل واکسیناسیون و یا ابتلا به بیماری، مصونیت نسبی دارند و فعلا دلیلی برای نگرانی و یا اقدامات جدیدی نداریم.

یونسیان با اشاره به وضعیت آنفولانزا در کشور و منطقه، گفت: در سه چهار هفته اخیر خوشبختانه موارد جدید آنفولانزا رو به کاهش بوده و بر اساس گزارش گروه ویروس شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز، آنفولانزای شایع در کشور از نوع H3N2 است که با آنفولانزای اسپانیایی متفاوت است و خیال ما را راحت تر می کند. چون نگرانی که برای انتشار گسترده آنفولانزا داشتیم، کمتر شده است. البته همواره شیوه نامه های بهداشتی به ویژه شست و شوی دست ها، استفاده از ماسک، تهویه مناسب و فاصله فیزیکی در کرونا و آنفولانزا موثر است.

وی خاطرنشان کرد: در نشست قبلی کمیته علمی کشوری کرونا گزارشی از مقایسه پاندمی آنفولانزای ۱۹۱۸ یا آنفولانزای اسپانیایی و شباهت های آن با پاندمی کووید۱۹ ارائه کردم. اگر دنیا به اندازه کافی، وقایع آن زمان را در تاریخ جست و جو می کرد، می توانست درس های مهمی بگیرد؛ یکی از آن درس ها این بود که نباید شتاب زده نسبت به تجویز داروهایی که شواهدی دال بر اثربخشی آن ها وجود ندارد، اقدام کرد. البته نوع داروها در این دو پاندمی متفاوت بود و داروهای کنونی پیشرفته تر هستند، اما اصل موضوع این است که نباید در مورد داروهایی که هنوز شواهد کافی برای آن وجود ندارد، تعجیل کرد.

یونسیان اضافه کرد: اقدامات غیر دارویی مانند فاصله گذاری اجتماعی در پاندمی آنفولانزای ۱۹۱۸ مطرح شده بود که در پاندمی کرونا با تاخیر به آن رسیدیم. برخی اقدامات هم مانند تعطیلی مدارس و مراکز آموزشی، ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد؛ چرا که علاوه بر آسیب به آموزش، مشخص نیست که چه میزان از دانش آموزان محافظت می کند که این ها بخشی از تجارب پاندمی ۱۹۱۸ بود.

وی گفت: عوارض عصبی و روانی که تا مدت ها بعد از بهبود آنفولانزا در افراد وجود داشت شامل افسردگی، اختلالات روانی و عصبی از جمله کاهش بویایی و چشایی، در آن زمان هم نسبتا شایع بود که برخی از این عوارض در کرونا نیز مشاهده می شد.

عضو کمیته علمی کشوری کرونا با اشاره به وضعیت کرونا در مناطق شش گانه سازمان جهانی بهداشت، گفت: به جز کشورهای غرب اقیانوس آرام مانند ژاپن، کره و برخی کشورهای شرق آسیا، استرالیا و اقیانوسیه، در پنج منطقه دیگر سازمان جهانی بهداشت، وضعیت کرونا نسبتا پایدار بوده است.