به گفته داروشناسان بعد از استاتین‌ها ، دسته بعدی دارو‌های پیشرو برای مدیریت کلسترول، مهارکننده‌های PCSK۹ هستند.

این عوامل بسیار موثر به بدن کمک می‌کنند تا کلسترول اضافی را از خون خارج کنند؛ اما برخلاف استاتین‌ها که به عنوان عوامل خوراکی در دسترس هستند، مهارکننده‌های PCSK۹ فقط می‌توانند به صورت تزریقی تجویز شوند و مانعی برای استفاده از آن‌ها ایجاد کنند.

در حال حاضر، یک مطالعه جدید به بررسی داروی خوراکی که کلسترول را در مدل‌های حیوانی تا ۷۰ ٪ کاهش می‌دهد، می‌پردازد.

این یافته‌ها نشان دهنده یک استراتژی برای مدیریت کلسترول هستند و ممکن است بر درمان سرطان نیز مؤثر باشند.

بعد از استاتین ها، دسته بعدی دارو‌های پیشرو برای مدیریت کلسترول، مهارکننده‌های PCSK۹ هستند.

این عوامل بسیار مؤثر به بدن کمک می‌کنند تا کلسترول اضافی را از خون خارج کند؛ اما بر خلاف استاتین‌ها که به عنوان عوامل خوراکی در دسترس هستند، مهارکننده‌های PCSK۹ فقط می‌توانند به صورت تزریقی تجویز شوند و مانعی برای استفاده از آن‌ها ایجاد کنند.

این مطالعه جدید در بیمارستان‌های دانشگاهی (UH) و دانشکده پزشکی دانشگاه Case Western Reserve بررسی شده و در Cell Reports منتشر شده است.

جاناتان اس استاملر، نویسنده ارشد مقاله گفت: کاهش کلسترول یکی از مهم‌ترین روش‌های درمانی است که ما برای افزایش طول عمر و محافظت از افراد در برابر بیماری‌های قلبی بهره می‌بریم.

در یافته‌های مطالعات اخیر مرکز تنظیم کلسترول، گیرنده‌های LDL هستند که در سطح سلول‌های کبد قرار می‌گیرند و کلسترول را از خون حذف می‌کنند و در نتیجه سطح سرمی را کاهش می‌دهند.

در واقع PCSK۹ در جریان خون، تعداد گیرنده‌های LDL را با علامت گذاری برای تخریب آن‌ها کنترل می‌کند.

بنابراین، عواملی که PCSK۹ را مهار می‌کنند، تعداد گیرنده‌های LDL را افزایش می‌دهند که کلسترول را حذف می‌کنند.

اکسید نیتریک مولکولی است که با گشاد کردن عروق خونی از حملات قلبی جلوگیری می‌کند.

در یک مطالعه استاملر و همکارانش نشان دادند که اکسید نیتریک همچنین می‌تواند PCSK۹ را هدف قرار داده و آن را مهار کند؛ بنابراین کلسترول را کاهش می‌دهد.

محققان با کشف یک داروی مولکولی کوچک، برای افزایش غیرفعال سازی اکسید نیتریک PCSK۹ عمل می‌کنند.

موش‌های تحت درمان با این دارو ۷۰ درصد کاهش کلسترول «بد» LDL را نشان می‌دهند.

فراتر از کاهش کلسترول، نشان داده شده است که هدف قرار دادن PCSK۹ می‌تواند کارایی درمان‌های ایمنی سرطان را بهبود بخشد.

استاملر گفت: PCSK۹ نه تنها گیرنده‌های LDL را برای تخریب هدف قرار می‌دهد؛ بلکه باعث تخریب MHC ۱ روی لنفوسیت‌ها می‌شود که برای شناسایی سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.

PCSK۹ به طور موثری از شناسایی سلول‌های سرطانی توسط لنفوسیت‌های شما جلوگیری می‌کند.

اگر PCSK۹ را مهار کنید ، می‌توانید نظارت بر سرطان بدن را تقویت کنید.

منبع: ساینس دیلی