مراسم رونمایی از کتاب زندگی‌نامه شهید سجاد عفتی با نام"نخسایی‌ها" و کتاب زندگی‌نامه شهید اصغر منافی‌زاده با عنوان "دوبنده خاکی" با حضور برخی از مسئولان کشوری و لشگری، خانواده معزز شهدا، برخی اعضای هیئت اجرایی کمیته المپیک و قهرمانان و پیشکسوتان کشتی در محل خانه کشتی شهید مصطفی صدرزاده در کمپ تیم‌های ملی برگزار شد.

در این مراسم علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی، مهدی میرجلیلی رئیس سازمان بسیج ورزشکاران به همراه علی‌رضا پاکدل، مهرداد علی‌قارداشی و مهدی گودرزی اعضای هیات اجرایی کمیته ملی المپیک حضور داشتند.

علیرضا دبیر در این مراسم، گفت: هیچ‌موقع حال کشتی این‌قدر خوب نبوده؛ نه در مدال‌آوری، نه در امکانات و نه از لحاظ احترام بین مردم. حداقل تاریخ ۳۵ ساله‌اش را من یادم هست؛ دوره آقا تختی، دوره ما و حیدری‌ها و این دوره. از هر نظری چه امکانات، چه مدال و چه جایگاه هیچ‌وقت مثل این دوره نیست. والله همه‌اش برکت این شهداست، اگر من بگویم کار من است که خاک بر سرم! شهید غیرت دارد روی جایی که به نامش شده، روزی‌اش را شهدا می‌رسانند و ما تا به حال نمانده‌ایم و نمی‌فهمیم چطور انجام شده است.

دبیر تصریح کرد: این مراسم‌ها کُد به ما می‌دهد، نه که سالی یک بار بزرگداشت بگیریم. این کفِ خیابان ماهاست، نام‌گذاری مسابقات بزرگداشت به نام علی‌رضا دبیر که نه، الگوی واقعی باید معرفی شود و به نام شهدا باشد. این‌ها می‌توانند ۷۰ هزار شفاعت کنند. ۴ دسته انعمت علیهم داریم، امام‌ها، صدیقین، صالحین و شهدا. انعمت علیهم ولایت اهل‌بیت است. ان‌شاالله فدراسیون‌ها این فرهنگ را رواج بدهند. یک نقدی اگر بخواهم بکنم این است که فرهنگ جهاد و جبهه در دهه ۷۰ کف جامعه نیامده که اگر می‌آمد، خیلی مشکلات را نداشتیم. خدا آخرش با فضلش ما را می‌سنجد، اما جواب شهدا را دادن سخت است. چه مدیر بی‌عرضه‌ای که کار نمی‌کند و چه کسی که به کشور لطمه می‌زند.

وی افزود: ۱۵۰۰ شهید کشتی‌گیر در کشور داریم و تا روزی که طاقت داشته باشم، باید کتاب‌شان در بیاید. ماهی ۲ کتاب باید با ادبیات کشتی‌گیری بیرون بیاید، چون هر جامعه‌ای ادبیات خودش را دارد. روزی از سمت آن‌هاست، نه ما. به وزیر گفتم تیر ماه کارم تمام می‌شود و دیگر نمی‌آیم، به من گفت نمی‌شود کنتور صفر کنی؟ به او گفتم اصلا ببین خودت هستی! با او شوخی داریم و دوست هستیم.

دبیر خاطرنشان کرد: روسای هیات‌ها این‌جا هستند، چون کشتی دارد پوست‌اندازی درست‌وحسابی می‌کند. تیم دوم و سوم فرنگی ما در آذربایجان به فینال جام جهانی رفته و ترکیه قهرمان جهان را برده است. تیم‌های ما یک روز ۳ مدال می‌گرفتند و امروز بچه‌ها با ۹ نفر ۷ مدال می‌گیرند. ما قهرمان داریم، عرضه نداریم مثل هالیوودی‌ها بسازیم. این‌ها را باید برجسته کنیم، نه این که ۵ یا ۶ مدال دارد. به درک؛ چه کاری برای خدا کرده است؟