سیستم ایمنی ، بدن ما را همیشه با هوشیاری نگه میدارد و پاتوژنهای خارجی یا سلولهای مشکلزا را علامتگذاری کرده و از بین میبرد تا از بیماری جلوگیری کند.
با این حال ، گاهی اوقات سیستم ایمنی ممکن است کمی بیش از حد فعال شود و به سلول های بدن حمله کند که می تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از بیماری های خود ایمنی مانند دیابت نوع 1، لوپوس و آرتریت روماتوئید شود.
در این مطالعه، محققان تیم مولکولی ایجاد کردند که سیتوکینی به نام اینترلوکین ۲ را با آنتی بادی ضد سیتوکین به نام f۵۱۱۱ ترکیب می کند.
محققان این مولکول را روی موشهایی که مهندسی شده بودند بهمنظور ابتلا به کولیت و دیابت آزمایش کردند و دریافتند ، این پروتئین به حیوانات محافظت قابل توجهی در برابر ابتلا به بیماریهای خودایمنی مربوطه میدهد.
جیمی اسپنگلر، نویسنده مسئول این تحقیق ، گفت : ترگها برای حفظ تعادل سیستم ایمنی ما حیاتی هستند و وقتی از وضعیت خارج میشوند ، افراد میتوانند به بیماریهای خودایمنی مبتلا شوند.
البته، نتایج مطالعات روی موش همیشه به انسان منتقل نمیشود ، بنابراین استفاده بالینی هنوز سالها باقی خواهد ماند.در حالی که به پیشگیری از بیماری توجه شده است ،
تیم امیدوار است بررسی کند که آیا این روش یا تکنیک مشابهی می تواند برای معکوس کردن یک وضعیت خودایمنی که در حال حاضر فعال است توسعه یابد یا خیر.
این تحقیق در مجله Cell Reports منتشر شد.
منبع : سایت نیواطلس منتشره از دانشگاه جانز هاپکینز