مطالعه اخیر اثربخشی واقعی واکسن‌های COVID-۱۹ را تعیین می‌کند.

شیوع سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا ۲ (SARS-CoV-۲) اولین بار در سال ۲۰۱۹ در ووهان چین گزارش شد.
انتقال جهانی بعدی SARS-CoV-۲ در نهایت به بیماری همه گیر کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-۱۹) منجر شد.

اجرای اقدامات پیشگیرانه سختگیرانه و سیاست‌های قرنطینه به سرعت موارد COVID-۱۹ را در چین کاهش داد.
علی‌رغم این تلاش‌ها، هنوز چندین مورد شیوع کووید-۱۹ محلی گزارش شده است.


اولین مورد تایید شده محلی COVID-۱۹ در شیان در ۸ دسامبر ۲۰۲۱ گزارش شد.
اندکی پس از آن، توالی یابی کل ژنومی بر روی نمونه‌های بینی جمع آوری شده از بیماران در این منطقه انجام شد.

این تجزیه و تحلیل نشان داد که همه بیماران به نوع دلتا SARS-CoV-۲ آلوده شده بودند.
اجرای اقدامات پیشگیرانه گسترده به طور موقت موارد جدید COVID-۱۹ در شیان را تا ۲۰ ژانویه ۲۰۲۲ به صفر رساند.
پس از آن، در مجموع ۲۰۵۰ مورد تایید شده COVID-۱۹ گزارش شد، بنابراین آن را به یکی از شدیدترین شیوع‌ها از زمان ووهان تبدیل کرد.

چین نه تنها نرخ انتقال را افزایش می‌دهد، بلکه پتانسیل جهش SARS-CoV-۲ را نیز افزایش می‌دهد.

این جهش‌ها منجر به ظهور انواع بدخیم‌تر می‌شود که ممکن است پتانسیل ایجاد اپیدمی در مقیاس بزرگتر را داشته باشد.

نوع دلتا SARS-CoV-۲، که برای اولین بار در هند گزارش شد، حاوی ۹ جهش محل اسید آمینه در پروتئین اسپایک بود.

این امر عفونت‌زایی، بیماری‌زایی و ظرفیت فرار ایمنی این گونه را افزایش داد.
در مقایسه با سویه اجدادی SARS-CoV-۲، تعداد تولید مثل نوع دلتا نیز بسیار بیشتر بود.

چندین واکسن، مانند واکسن اسید ریبونوکلئیک پیام‌رسان فایزر (mRNA) و واکسن غیرفعال شده Sinovac، تأییدیه‌های سازمان‌های نظارتی جهانی را دریافت کرده‌اند.

مطالعات قبلی نشان داده است که واکسیناسیون کامل علیه COVID-۱۹ می‌تواند ایمنی قابل توجهی در برابر SARS-CoV-۲ در اکثر افراد ایجاد کند.

برخی از انواع SARS-CoV-۲، مانند دلتا، با کاهش اثربخشی در برابر واکسن‌های موجود مرتبط هستند.

با این وجود، بیشتر واکسن‌های COVID-۱۹ هنوز در محافظت از افراد ایمن‌شده در برابر مرگ‌ومیر، بستری شدن در بیمارستان و عفونت شدید مؤثر هستند.

قابل ذکر است که اکثر ساکنان شیان با دو یا سه دوز واکسن کووید-۱۹ در طول دوره اپیدمی فوق الذکر واکسینه شدند.
تنها چند نفر واکسینه نشده در این منطقه حضور داشتند.

یک مطالعه اخیر «Frontiers in Immunology» با هدف تعیین اثربخشی واقعی واکسن‌های کووید-۱۹ در برابر عفونت SARS-CoV-۲ بر اساس جمعیت شیان انجام شد.

مطالعه گذشته نگر کنونی شامل ۲۳۱ بیمار COVID-۱۹ بود که بین ۸ دسامبر ۲۰۲۱ تا ۲۰ ژانویه ۲۰۲۲ در بیمارستان شیان چست بستری شدند.

میانگین سنی گروه ۳۷ سال بود. همه شرکت‌کنندگان با گروه‌های آلوده، خفیف، متوسط ​​و شدید طبقه‌بندی شدند و بر اساس دوز واکسیناسیون نیز دسته بندی شدند.

تمام داده‌های آزمایشگاهی مربوطه، از جمله تست‌های عملکرد انعقادی، زیرگروه‌های لنفوسیت، سطح
ایمونوگلوبولین (IgG) و IgM اختصاصی آنتی‌ژن، و همچنین اطلاعات دموگرافیک، به‌دست آمد.

بسیاری از شرکت کنندگان بیماری‌های همراه مانند فشار خون بالا، بیماری قلبی عروقی، دیابت، بیماری عروق مغزی، بیماری مزمن کبدی و بیماری انسدادی مزمن ریه را گزارش کردند.

شرکت‌کنندگان در مطالعه انواع مختلفی از واکسن‌ها را دریافت کردند، از جمله واکسن‌های تولید شده توسط China National Biotec Group Company Limited (CNBG) و Sinovac Biotech Ltd، و همچنین واکسن‌های پروتئین آنتی ژن نوترکیب تولید شده توسط Anhui Zhifei Longcom Biopharmaceutical.

بیش از ۹ درصد از گروه مورد مطالعه واکسینه نشده بودند، در حالی که ۶۸.۴ درصد دو دوز واکسن و ۲۲.۵ درصد سه دوز واکسن دریافت کردند.

دو و سه دوز واکسن به طور قابل توجهی سطوح IgG را در سرم بیماران COVID-۱۹ افزایش داد.

در مقایسه با گروه واکسینه نشده، گروه‌های واکسینه شده با دو و سه دوز سطوح IgG بالاتری را در برابر SARS-CoV-۲ نشان دادند.

نکته مهم، واکسیناسیون به طور قابل توجهی زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال (APTT) و زمان ترومبین (TT) را کاهش داد.

با این حال، هیچ تغییری در مقدار زمان پروترومبین (PT) یافت نشد.

ترومبوآمبولی قبلاً به عنوان یک عامل کلیدی تعیین شده بود که بر پیش آگهی ضعیف و مرگ ناشی از عفونت SARS-CoV-۲ تأثیر می‌گذارد.

در گروه مطالعه حاضر، واکسیناسیون به طور موثری از بروز انعقاد غیرطبیعی جلوگیری کرد و در برابر عوارض آمبولی محافظت کرد.

یافته‌های مطالعه مطابق با گزارش‌های قبلی است که نشان می‌دهد سطح ائوزینوفیل در بیماران واکسینه شده در مقایسه با افراد واکسینه نشده به طور قابل توجهی بالاتر است.

در مقایسه، سطح مونوسیت پایین بود، که می‌تواند به دلیل اثر محافظتی واکسن بر طوفان‌های سیتوکین باشد که اغلب در بیماران مبتلا به عفونت شدید مشاهده می‌شود.

به طور معمول، کاهش لنفوسیت‌ها، به‌ویژه سلول‌های CD۸+ T، می‌تواند پیش‌بینی‌کننده شدت COVID-۱۹ و بدتر شدن بیماری از لحاظ بالینی باشد.

جالب توجه است که بیماران کووید-۱۹ واکسینه شده به طور قابل توجهی سطوح لنفوسیت‌های CD۸+ را در مقایسه با بیماران واکسینه نشده افزایش دادند.

تفاوت معنی داری در سطح لنفوسیت CD۸+ در افرادی که دو یا سه دوز واکسن دریافت کرده بودند مشاهده نشد.

لازم به ذکر است، بروز هیپوناترمی _کاهش سطح خونی یون سدیم در بدن است_که بیشتر در گروه واکسینه شده به دلیل سطوح بالاتر سدیم پلاسما در مقایسه با گروه واکسینه نشده جلوگیری شد.


در خصوص محدودیت کلیدی مطالعه حاضر، زمان آخرین دوز واکسیناسیون برای همه شرکت کنندگان در دسترس نبود، بنابراین توانایی محققان برای تعیین ارتباط بین فاصله واکسیناسیون-عفونت و شدت بیماری را محدود می‌کند.

 


منبع: سایت مدیکال نیوز

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.