در ۱۶ اوت (ماه گذشته میلادی) مصطفی الکاظمی، نخست وزیر عراق رهبران نیرو‌های سیاسی را به یک نشست ملی در کاخ دولت در بغداد فراخواند تا «گفتگوی جدی ملی» را برای یافتن راه حلی برای بحران سیاسی در این کشور آغاز کنند.

براساس گزارش آناتولی با شروع این جلسات، جریان صدر اعلام کرد که «در نشست گفت وگوی سیاسی» که الکاظمی خواستار آن شده بود، شرکت نمی‌کند.

عراق شاهد یک بحران سیاسی است که شدت آن از ۳۰ ژوئیه گذشته افزایش یافته است، زیرا حامیان جریان  صدر تحصن خود را در منطقه سبز در بغداد آغاز کردند و به نامزدی ائتلاف «محمد شیاع السودانی» برای پست نخست وزیری اعتراض کرده و خواستار انحلال مجلس نمایندگان و برگزاری انتخابات زودهنگام شدند.

شایان ذکر است رمز عبور از بحران فعلی در عراق از سرگیری جلسات پارلمان یا انحلال آن است. زیرا مواردی، چون تغییر دولت و تغییر قانون انتخابات و تغییر کمیسیون برگزاری آن همگی از طریق تصویب مجلس می‌گذرد و به عنوان یکی از دلایل می‌توان گفت از همین جاست که برخی از رهبران چارچوب هماهنگی به شدت به دنبال از سرگیری جلسات مجلس هستند و از طرفی دیگر، چون مقتدی صدر خواهان عدم تغییر بسیاری از امور فعلی است، به همین جهت خواهان برگزاری انتخابات با انحلال پارلمان از طریق دادگاه فدرال است. با این وجود حتی اگر قرار باشد پارلمان منحل شود جلسات آن باید برگزار شود.