حسین بیگلری گفت : تب مالت به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک بین حیوان و انسان است. بیشترین فصل انتقال بیماری تب مالت در اواخر بهار و اوایل تابستان است به خصوص فصل زایش دام‌ها و وقتی که تمایل رفتن به طبیعت بیشتر می‌شود.

به گفته رئیس دبیرخانه کارگروه سلامت و امنیت غذایی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه خوشبختانه بیماری تب مالت (بروسلوز) از انسان به انسان منتقل نمی‌شود و در این خصوص نگرانی وجود ندارد، اما اگر منبع آلودگی وجود دام آلوده، شیر و لبنیات غیرپاستوریزه باشد احتمال ابتلاء سایر افراد خانواده که از منبع مشترک غذایی مصرف کرده‌اند وجود دارد.

وجود دام‌های آلوده و کشتار غیرمجاز دام بیماری را به انسان منتقل می‌کند؛ بنابراین لزوم تقویت همکاری‌های بین بخشی حائز اهمیت ویژه‌ای است.

زمان استاندارد جوشاندن شیر‌های غیرپاستوریزه از زمانی که شیر به دمای جوش یا غل زدن برسد به مدت پنج دقیقه است.

بیماری از طریق تماس با دام آلوده یا استنشاق ذرات آلوده بیماری در آغل‌ها و محل‌هایی که دام نگهداری می‌شود و فاقد تهویه مناسب هستند، می‌تواند منتقل شود.

منطقی است که تمرکز بر راه‌های پیشگیری از بیماری داشته باشیم، تب مالت اگر درمان نشود می‌تواند عوارضی مانند نازایی و افسردگی در دراز مدت به همراه داشته باشد.

برای پیشگیری از بیماری تب مالت باید در وحله اول دقت کنیم که این بیماری در اثر تماس غیربهداشتی با دام نیز منتقل می‌شود و در هر گونه تماس با دام باید حتما از وسایل حفاظتی و بهداشتی استفاده شود.

از خرید گوشت‌های بین جاده‌ای خودداری شود، چون هیچگونه اطلاعی از سلامت آن‌ها در دسترس نیست و باید گوشت را از مراکز مجاز مورد تایید دامپزشکی و مراکز بهداشت تهیه کنید.

گوشت قبل از مصرف به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در دمای سرد یخچال قرار گیرد تا در صورت آلودگی احتمالی به بیماری تب مالت در فرایند گلیکولیز از بین برود.

کشاورزان، دامپروران و قصاب‌ها حتما از وسایل حفاظت فردی مناسب شامل عینک، دستکش، گان و چکمه استفاده کنند.

هنگام مصرف لبنیات از بهداشتی و پاستوریزه بودن آن مطمئن شوید، اگر حیوانی آلودگی داشته باشد بیماری حتی از طریق استنشاق ذرات ناشی از محصولات دامی نیز می‌تواند در هوای با تهویه نامناسب انتقال پیدا کند، بنابراین باید حتما از وسایل حفاظت فردی شخصی استفاده کنند.

این بیماری به دلیل علائم بالینی که می‌تواند ایجاد کند به بیماری هزار چهره معروف است، اما مهمترین علائم آن شامل خستگی مزمن، سردرد، تعریق شبانه، کوفتگی بدن، تب و لرز گا‌ها گنگ و مبهمی است که ممکن است با سایر بیماری‌ها اشتباه شود و به‌موقع تشخیص داده نشود.

اگر تب مالت به‌موقع و صحیح درمان نشود عوارض دراز مدت مهم آن می‌تواند شامل از کار افتادگی، افسردگی و حتی نازایی باشد و می‌تواند بر روی ارگان‌های حیاتی بدن مانند طحال، مغز و مغز استخوان نیز اثر بگذارد، معلولیت حرکتی بدهد و حتی اعضای حیاتی بدن مانند کبد و قلب را در صورت عدم درمان مناسب درگیر کند.

خیلی از مواقع با آزمایشات چکاپ عادی مانند چربی و قند خون بیماری تب مالت تشخیص داده نمی‌شود و به وسیله شرح حالی که بیمار به پزشک می‌دهد و آزمایشات اختصاصی تشخیص تب مالت (تست رایت) درخواست می‌شود، این بیماری تشخیص داده می‌شود.

یکی از راه‌های انتقال بیماری تب مالت در هنگام شیردوشی است، در مناطق روستایی و عشایری که اغلب دامپروری دارند، اگر دست آن‌ها دارای زخم و خراش پوستی باشد باعث انتقال بیماری تب مالت از طریق پوست در هنگام شیردوشی می‌شود، به همین دلیل توصیه می‌شود حتما از دستکش و گان استفاده کنند.

بیماری تب مالت از طریق مصرف شیر، پنیر، خامه و بستنی سنتی دارای آلودگی یعنی محصولاتی که تازه هستند می‌توانند بیماری را انتقال دهند.

در مورد ماست و دوغ، چون معمولا طی فرایند تهیه حرارت داده می‌شوند باکتری عامل تب مالت تا حدود زیادی در آن‌ها از بین می‌رود؛ بنابراین اگر ماست و دوغ به روش سنتی و صنعتی طی مراحل حرارت دیدن تهیه شوند احتمال انتقال بیماری تب مالت خیلی کم وجود دارد.

در نهایت در صورت ابتلا هر فرد به بیماری تب مالت طی دوره دقیق ۸ الی ۱۲ هفته‌ای درمان دارویی با دو دارو بنابر صلاحدید پزشک معالج برای جلوگیری از شکست درمان یا عود مجدد بیماری بسیار مهم است .