ساکن یکی از کوچه پس کوچههای شهر گرگان است، همراه با خانواده اش حدود ۱۰ سالی است که از کشورش افغانستان مهاجرت کرده و ساکن گرگان شده است.
خانم قربانی بانوی کارآفرین افغانستانی است که طی این سالها برای گذران چرخ زندگی اش از تنها چرخ خیاطی که داشته مدد گرفته است.
او میگوید: بایک چرخ خیاطی ساده شروع کردم، دورههای مختلف خیاطی را در کنار خیاطان ایرانی گذراندم و سپس وارد بازار کار شدم.
خانم قربانی گفت:از همان ابتدای شروع به کار از قومیتهای مختلف اعم از قزاق، ترکمن، سیستانی، بلوچ و فارس از شهرهای گرگان و علی آباد کتول مشتری داشتم و با رونق گرفتن کارم به سراغ اشتغال زایی رفتم.
او میگوید: با همکاری اداره کل اتباع و مهاجران خارجی توانستم کارگاه کوچکی در گوشهای از خانه ام ایجاد کنم.
قربانی گفت: در شروع کار ۱۲ نفر بودیم که کار خود را با ۶ چرخ خیاطی آغاز کردیم، افرادی که به عنوان شاگرد به من مراجعه میکردند هم از اتباع و هم ایرانی بودند.
او میگویداز همان ابتدا هدفش این بوده علاوه بر کمک به اقتصاد خانواده اش به اقتصاد اطرافیان خود و همچنین اقتصاد کشوری که در آن زندگی میکند هم کمک کند.
حالا حدود سه سالی است که خانم قربانی با یک بانوی ایرانی کارگاه مشترکی ایجاد کرده و ضمن ایجاد زنجیره تولید پوشاک برای ۳۰ نفر هم اشتغالزایی کرده اند.
پارچههای برش خورده از کارگاه خانم حق پرست راهی کارگاه خانم قربانی میشود و پوشاکهای تولید شده در این مکان دوباره به کارگاه خانم حق پرست ارسال میشود تا کار بسته بندی و ارسال آن انجام شود.
حق پرست می گوید: ما دو کارگاه مجزا با یک هدف مشترک هستیم که در کنار یکدیگر به اشتغالزایی مشغولیم.
حالا ظرفیت فضای مجازی هم به کمک این دو بانوی کارآفرین آمده و محصولات خود را به استانهای مختلف ارسال میکنند.
این دو بانوی کارآفرین روزانه حدود ۳۰۰ مرسوله پستی پوشاک به استانهای مختلف ارسال میکنند و استانهای خراسان، اصفهان، تهران و البرز از جمله مشتریان آن هاهستند.
در استان گلستان که شهره به نگارستان ایران زمین و به لحاظ تنوع قومیتی معروف به ایران کوچک است همکاری این دو بانوی کارآفرین با دو ملیت ایرانی و افغانستانی نمونه ای کوچک از وحدت و همدلی این استان است و نشان می دهد ظرفیت ایجاد شغل برای تمام اقشار وجود دارد به شرطی که همتی برای انجام آن وجود داشته باشد.
ازاین گذشته،ضامن ووثیقه ازکجامیارن ؟؟؟
مردم خودمون به سختي زندگي ميكنن
حضور اتباع و مهاجران در هر کشوری، اگر بر اساس صلاحدید مسئولان آگاه آن کشور باشد فرصت و اگر تحمیلی و مانند حضور این عزیزان باشد؛ تهدید است
به خصوص که همین چند سال پیش و در زمان اوج گیری دلار و کم ارزش شدن پول کشور عزیزمان ایران؛ دیدیم که چطور و بدون هیچ تعهدی افغانستانی ها در حال رفتن بودند
و بعد از طالبان طبق آمار ضد و نقیض تعداد این عزیزان به ۱۰ تا ۱۷ میلیون در کشور ما رسیده!
علی دایی با انتشار یک استوری، خرید کارخانه فولاد بردسیر را تکذیب کرد.
ما که از هر 10 نفر آدم که می بینیم 8 تاشون افغانی اند (شهرهای کوچک البرز)
تو شهر ما استه میرن استه میان که گربه شاخشون نزنه ..
بیشتر تولیدی ها خیلی ریز ریزی فقط خودشان هستند و اصلا خارج خودشون را راه نمیدن از کودکی تو این کارها بزرگ شدن و الان در همان جاهایی که شاگرد بودن همگی همه کارها دست گرفتن گاراژها ،تولیدیهای کوچک پوشاک