در سال‌های اخیر بود که وقتی خبر بیماری آیت الله سید عبدالله فاطمی نیا به گوش رسید، دوستداران و ارادتمندانش چه آن‌ها که به محضر ایشان رسیده بودند و فرصت دیدار با این عالم بزرگ را بدست آورده و چه آن‌ها که صرفاً از قاب تلویزیون و رسانه‌های مختلف با سجایای اخلاقی، معنوی و علمی شان آشنا شده بودند و پس از آن، آرزوی دیدار این شخصیت برجسته را داشتند در بُهت و غم عجیبی فرو رفتند و دل به توسل اهل بیت (ع) به ویژه شش ماهه امام حسین (ع) دادند چراکه این انسان راستین، ارادت عجیبی به حضرت علی اصغر (ع) داشتند و اغلب مواقع نیز، ضمن گفتن «السلام علی الطفل الرضیع» (سلام بر آن کودک شیرخوار) به همه توصیه می‌کردند برای برآورده شدن حوائج خود به حضرت علی اصغر (ع) متوسل شوند؛ به طوری که حتی در محرم ۹۹ با تبرک جستن به منبر عزای سیدالشهداء (ع) و توسل به شش ماهه کربلا، عبارت «خوشا کسی که توسل به آن جناب گرفت» را به زیبایی هرچه تمام‌تر معنا کردند.

واژه به واژه گفتار‌های این عالِم عالیقدر، درس زندگی برای تمامی افراد جامعه بود و همیشه با کلام شیرین و فضایل اخلاقی و معنوی شان، انسان های زیادی را دلداده دین، معرفت، اخلاق و ایمان کرده بودند و یکی از توصیه هایشان در همین راستا، این بود که «هر منبری گوش کردن ندارد!» و به محبان اهل بیت (ع) تأکید می‌کردند که به این منبر‌های باری به هر جهت گوش ندهید و می‌فرمودند: «هر نواری گوش دادن ندارد. هر منبری گوش کردن ندارد! شاید منبر من از آن‌ها باشد. هر کتابی خواندن ندارد.‌ای جوانان! ذائقه تان خراب می‌شود. این مغز را تسلیم هر کسی نکنید.» و همچنین، توصیه شان در خصوص غنیمت شمردن نماز و دعا هنگام سحر این بود: «سحر‌ها را از دست ندهید؛ ولو دو رکعت هم اگر می‌توانید نماز (نافله شب) بخوانید. در این زمانه هم که به برکت موبایل و تلویزیون و... اکثر مردم تا نیمه شب مشغول و سرگرم هستند! سحر‌ها را ضایع نکنیم، اگر نماز مستحبی هم نخواندیم، حداقل ده مرتبه " یا ارحم الرّاحمین" بگوییم! اگر آن را هم انجام ندادی، رو به قبله بنشین و بگو: "سبحان الله والحمدلله و لا اله الّا الله و الله اکبر" اگر در چند سحر با جانت این جمله را بگویی، عالمت عوض می‌شود.» و در بخشی از سخنان خود نیز در مورد استجابت دعا و دست خالی برنگشتن از درگاه الهی می‌فرمودند: «معنای استجابت دعا برای مردم به صورت صحیح توضیح داده نشده است.

بعضی این طور تصور می‌کنند که استجابت فقط این است که همان چیزی را که دعا کرده‌ای به تو بدهند و اِلا دعایت مستجاب نشده و زحمتت به هدر رفته است!.استجابت دعا، گاهی به این صورت است که همان را که خواسته‌ای می‌دهند و در بعضی موارد اگر حاجتت به صلاحت نباشد، یا صلاح در تأخیر باشد، دعایت ذخیره‌ی برزخت می شود و در ظلمات برزخ یاریت می کند!

در آن ظلمت، دعا‌هایی که در دنیا به ظاهر مستجاب نشده است نور افشانی می کند و گاهی گناهان انسان در عوض دعا بخشیده می‌شود وگاهی هم در ازای آن خواسته و حاجت، از فرد و خانواده اش بلا‌ها، مرض‌ها و... دفع می شود!»

از ویژگی منحصربفرد آیت الله فاطمی نیا که پسرشان همیشه به آن اشاره می‌کردند، اهمیت جایگاه و منزلت خانواده و همسر برای ایشان بود؛ به طوری که نقل کرده اند: «می‌خواستیم با پدر مجلس مهم برویم. بیرون خانه دیدم عبا ندارند. از عبا پرسیدم و گفتند مادرتان خواب بود و عبا را رویشان کشیدم. گفتم، ولی این طور آبروریزی است. گفتند: اگر آبروی من در گِروی این عباست و آن هم به بهای از خواب پریدن مادرتان، نه آن عبا را می‌خواهم نه آن آبرو را!»

رحمت پروردگار متعال، از دیگر مفاهیم ارزشمندی بود که آیت الله فاطمی نیا در اغلب مواقع، به آن اشاره می‌کردند؛ به طوری که می‌فرمودند: «از طریق رحمت زودتر می‌توان مردم را به خدا نزدیک کرد، وقتی بدانیم چه خدای خوب و مهربانی داریم، بدون جهنم به سمت او می‌رویم.»

آیت الله سید عبدالله فاطمی نیا که ۲۶ اردیبهشت به دلیل تحمل یک دوره بیماری سخت به ملکوت اعلی پیوست، مرگ را به پریدن از قفس تشبیه کردند که باعث تمام شدن نیست بلکه به گشایش رسیدن است. 

حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علم الهدی کارشناس مذهبی، در خصوص  فضائل و سجایای اخلاقی، عرفانی و معنوی آیت الله فاطمی نیا گفت: پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «مَوتُ العالِمِ ثُلمَةٌ في الإسلامِ لا تُسَدُّ ما اختَلَفَ اللَّيلُ و النَّهارُ»«مرگ عالِم، رخنه اى است در اسلام كه تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را نمى بندد.»

به گفته او، باید قدر و منزلت چنین عالِمان و فرهیختگان ربّانی را بدانیم چراکه راهنمایان انسان ها به سوی حضرت دوست هستند و با عملکرد و رفتارهای ارزشمند خود مسیر سعادتمندی انسان ها را هموار می کنند و کار تبلیغ دین خدا را به بهترین شکل انجام می دهند.

آیت‌الله فاطمی نیا نیز از چهره ها و شخصیت هایی بودند که در تحقیق و پژوهش علوم انسانی به ویژه در روایات و احادیث اهل بیت(ع) یَد طولایی داشتند و در این زمینه، حدیث شناسی بسیار باتبحر و علاوه براین، در سایر علوم اسلامی مثل علم رجال و عرفان نظری نیز صاحب نظر بودند و بیشترین کارهای تبلیغی خود را بر محور احادیثی که قبول داشتند، انجام می دادند و در حقیقت، بدنبال رمزگشایی از روایات اهل بیت(ع) برای انسان ها بودند تا آن ها را با مکنونات و اسرار روایات آشنا کنند.

علم الهدی تأکید کرد: به دلیل روح لطیفی که این عالِم از طرف خداوند هدیه گرفته بودند، بهره های ویژه ای هم از روایات می بردند؛ به طوری که از زوایای بسیار زیبایی به سخنان پیامبر اکرم(ص) و امیرمومنان (ع) می پرداختند که باعث می شدند نظر افراد، از زوایای تازه ای به فرمایش های اهل بیت(ع) جلب شود.

به گفته این مدرس حوزه، آیت الله فاطمی نیا از بدو انقلاب اسلامی، به شدت به دنبال پشتیبانی از فرمایش های امام خمینی(ره) بودند و در محافل و جلسه های مرتبط با انقلاب حضور داشتند و از آن دفاع می کردند و حتی در ایام جنگ، به مباحث مرتبط با معرفت افزایی رزمندگان می پرداختند و اعتقاد شخصی شان این بود که امروز هرکسی از درب عناد و مخالفت با رهبری سخن بگوید و مطلبی بنویسد، خداوند متعال از او نمی گذرد و دِین سنگینی برعهده او خواهد بود.

 آیت الله فاطمی نیا در یکی از محافل خود در خصوص رهبری فرمودند که ایشان عزّ اسلام هستند و امروز، عزت اسلام به دست ایشان است و می گفتند که این مطلب را با اعتقاد و یقین کامل می گویم چراکه براین باور بودند رهبری تمام وجودشان را وقف اسلام کرده اند که این موضوع،  نگاه سیاسی این عالِم به مباحث انقلاب را نشان می دهد.

به گفته این کارشناس مذهبی، آیت الله فاطمی نیا، کتاب شناس بسیار متبحری بودند و در زمینه اخلاق، عرفان و حدیث، شعر و ادب عرب نیز یَد طولایی داشتند و در محضر بزرگانی چون؛ علامه سید محمد حسین طباطبایی، آیت الله الهی تبریزی(برادر علامه طباطبایی)، آقای بهاءالدینی در قم و آیت الله بهجت شاگردی کردند و با آقایان بهاءالدینی و آیت الله بهجت ارتباط نزدیک داشتند. یعنی گاهی اوقات، در جلسه های بسیار خصوصی این بزرگواران شرکت می کردند و سعه وجودی این عالِم وارسته به حدی وسیع بوده است که توفیق شرکت در این محافل را داشتند و زمانی که در تبریز بودند از محضر آیت الله اصفیایی که یکی از عرفای زمان خود در تبریز بودند، استفاده کردند و سپس، خدمت برادر مرحوم علامه محمدحسین طباطبایی، آیت الله مصطفوی تبریزی(شاگرد آیت الله سید علی قاضی طباطبایی، از عرفا و مستجاب الدعوه های زمان خود)رسیدند و از فیوضات آن ها بهره مند شدند و همه این ها باعث شد که ایشان، چهره ای برجسته و محبوب شوند.

گفتنی است؛ از این عالِم وارسته، کتاب هایی به یادگار مانده است که از آن جمله می توان به یکی از کتاب های ارزشمند ایشان در شرح صحیفه سجادیه، «فرجام عشق» « فرهنگ انتظار» و...اشاره کرد که ایشان ارتباط های ملکوتی مخاطبان با امام زمان(عج) را تعریف کرده  و همچنین، در کتاب « شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره»، نظرات بدیعی درخصوص زیارت جامعه کبیره داشته اند و در حقیقت، همه این ها یادگارهای ارزشمند به جای مانده از ایشان است که ارادت این انسان وارسته به اهل بیت(ع) باعث شد تا دست به قلم شوند و به شرح این دیباچه ی عرفان بپردازند.