باشگاه خبرنگاران جوان ـ طبیعت همیشه قدرت اول و نظارت کننده جهان و گیتی بوده اسـت. اما گاهی هم این قدرت مهربان روی دیگری از خودرا نشان می‌دهد. مثل زمین لرزه‌ای کـه قوم لوط را نابود کرد یا سونامی کـه در ژاپن و جاوه اندونزی یکی از ترسناک‌ترین بلایای طبیعی را ثبت کرد، در ادامه با ما همراه باشید تا این فهرست را مرور کنیم.

از چیزی درحدود ۲۰۰ هزار سال پیش کـه انسان مدرن بر روی زمین شروع بـه راه رفتن کرد، فجایع طبیعی گوناگونی باعث مرگ و میر جمعیت قابل‌توجهی از انسان‌ها در گوشه گوشه جهان شده‌اند کـه با توجه بـه قدمت کم نگارش تاریخ، تعداد زیادی از کشنده‌ترین و خطرناک‌ترین آن‌ها یا در ثبت نشده‌اند و یا درصورت اطلاع مـا از وقوع آن‌ها، امکان تعیین تلفات حادثه اصلا وجود ندارد.

به عنوان مثال گفته شده کـه در ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، جزیره مدیترانه‌ای استروگلی «Stroggli» بـه واسطه فوران آتشفشان و وقوع سونامی، بطور کامل خالی از سکنه شد و تمامی افرادی کـه در آن زندگی میکردند، جان خودرا از دست دادند. این در حالیست کـه کسی نمیداند تلفات این بلای طبیعی کـه تمدن مینوان «Minoan» را از بین برد، چقدر بوده اسـت. خطرناک‌ترین بلایای طبیعی تاریخ:

زلزله حلب سال ۱۱۳۸

بر اساس اطلاعات موجود، در تاریخ ۱۱ اکتبر سال ۱۱۳۸ شهر حلب سوریه دچار زمین لرزه‌ای مرگ‌بار شد؛ این منطقه کـه در محل اتصال صفحات زمین شناسی عرب و آفریقا قرار گرفته، مکانی مستعد زمین لرزه اسـت، اما گفته شده کـه زمین لرزه قرن ۱۲ حلب با تمامی بلایای طبیعی شهر فرق داشته اسـت.

شدت این زمین لرزه هنوز مشخص نیست، اما در خاطرات مختلف نگارش شده ازآن زمان، نوشته شده کـه دژ نظامی شهر کاملا نابود شد و خانه‌ها از بین رفتند؛ برخی تاریخ‌دانان می‌گویند کـه تلفات این زمین لرزه بیش از ۲۳۰ هزار نفر بود، ولی این برآورد بـه قرن ۱۵ میلادی مربوط می‌شود و بتازگی مقاله‌ای منتشر شده کـه احتمال این‌کـه تاریخ نویسان زمین لرزه حلب رابا زمین لرزه مرگبار گرجستان اشتباه گرفته باشند، مطرح میکند.

زمین لرزه هائیتی سال ۲۰۱۰

اگر آمار و ارقام بلای طبیعی حلب اشتباهی ثبت شده باشد، می‌توان گفت کـه مورد بعدی از فهرست کـه در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۰ کشور هائیتی در آمریکای شمالی را لرزاند، آمار نسبتا موثق‌تری دارد. این اتفاق کـه بعنوان یکی از مرگبارترین فاجعه‌های طبیعی تاریخ شناخته میشود، بر اساس برآورد‌های اولیه با قدرت ۷ ریشتر، جان ۲۳۰ هزار نفر را گرفت. شاید از شنیدن این موضوع تعجب کنیم.

اما تعیین میزان تلفان در عصر مدرن هم آنقدر‌ها کار اسانی نیست، مخصوصا اگر حکومت و کشور بحران‌زده در شرایط ایده‌آلی نباشد. در مورد زمین لرزه هائیتی هم چنین مشکلی وجود داشت ودر حالیکه دولت کشور پس از یکسال شماره اعلام‌شده رابه ۳۱۶ هزار کشته تغییر داد، بررسی‌های مختلف از طرف سازمان‌های معتبر تعداد افراد کشته‌شده را کمتر اعلام کردند.

زلزله و سونامی اقیانوس هند سال ۲۰۰۴

در ۲۶ دسامبر ۲۰۰۴، در کف دریای ساحل غربی جزیره بزرگ سوامترا «Sumatra» اندونزی زمین لرزه‌ای با قدرت ۹.۳ اتفاق افتاد کـه از ۱۴ کشور منطقه تلفات گرفت؛ سونامی عظیم این مورد از بلایای طبیعی مرگبار، در اندونزی امواجی تا ارتفاع ۳۰ رابه وجود آورد و آمار کشته‌شدگان بطور کلی چیزی بین ۲۳۰ تا ۲۸۰ هزار نفر تخمین زده شده اسـت.

سونامی سال ۲۰۰۴ تنها از کشور اندونزی جان ۱۲۶,۴۷۳ نفر را گفت و گفته شده کـه بـه واسطه این بلای طبیعی ۹۳,۹۴۳ نفر مفقود شدند.

زمین لرزه های یوان ۱۹۲۰

مورد بعدی از فهرست مهمترین فجایع طبیعی تاریخ بـه منطقه های‌یوان «Haiyuan» در مرکز چین مربوط میشود کـه در تاریخ ۱۶ دسامبر ۱۹۲۰ جان ۲۷۳.۴۰۰ نفر را گرفت. کارشناسان آمریکایی بیش از ۹ دهه پس از وقوع حادثه اعلام کرده‌اند کـه قدرت زمین لرزه بـه احتمال قوی ۷.۸ ریشتر بوده و لرزش‌های آن از استان چینگ‌های «Qinghai» در فلات تبت تا دریای زرد، احساس شده اسـت.

اطلاعات جمع‌آوری‌شده توسط اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات امریکا «NOAA» نشان می‌دهد کـه زمین لرزه مهیب های‌یوان در زمان خود چهار شهر را نابود کرده و چند دهکده و روستا را مدفون کرده اسـت.

زلزله تانگشان ۱۹۷۶

در ساعت ۳:۴۲ روز ۲۸ جولای ۱۹۷۶ شهر تانگشان «Tangshan» چین و مناطق اطراف آن زمین لرزه‌ای مرگبار با قدرت ۷.۸ ریشتر را تجربه کردند. تانگشان کـه شهری صنعتی بود، بیش از یک میلیون نفر را در خود جای داده بودو آمار نشان میدهد کـه:

این مورد از بلایای طبیعی فهرست ۲۵۵ هزار نفر از جمعیت منطقه رابه کام مرگ کشاند و ۷۰۰ هزار نفر را هم مجروح کرد؛ گفته شده کـه ساختمان‌های تانگشان کاملا تخریب شدند و ظرف ۶ سال پس از حادثه، ۱۵۰ هزار نفر از آسیب دیدگان مسکن جدید گرفتند.

زمین لرزه انطاکیه ۵۲۶

همانند مورد اول فهرست، اطلاعات زیادی در مورد زمین لرزه انطاکیه کـه درسال ۵۲۶ در ترکیه کنونی اتفاق افتاد، در دست نیست. با این وجود در خاطرات فردی بنام جان مالالاس «John Malalas» ذکر شده کـه زمین لرزه قدرتمندی کـه در ماه می‌آن سال اتفاق افتاد حدودا ۲۵۰ هزار نفر را کشت.

مالالاس این بلای طبیعی رابه خشم خداوند نسبت داد و گفت کـه آتش‌های افروخته‌شده هر انچه کـه زمین لرزه از بین نبرد را نابود کردند. البته درسال ۲۰۰۷ مقاله‌ای منتشر شد کـه در آن اعلام شد کـه بـه واسطه برگزاری جشن روز عروج عیسی بـه آسمان و حضور گسترده‌ی توریست‌ها، تلفان بسیار بیشتر ازآن چیزی اسـت کـه انتظار می‌رفت.

گردباد کورنیگا ۱۸۳۹

در ۲۵ نوامبر سال ۱۸۳۹ شهر بندری کورینگا در هندوستان دچار گردباد سهمگینی شد کـه موج‌هایی با بلندی ۱۲ متر رابه وجود آورد و بـه گزارش بخش تحقیقات طوفان و اقیانوس شناسی NOAA، درحدود ۲۰ هزار کشتی و قایق را کاملا نابود کرد و جان ۳۰۰ هزار نفر را گرفت.

البته حدودا ۴ دهه پس از این اتفاق در ۸ اکتبر ۱۸۸۱، فاجعه مشابهی در هایفونگ «Haiphong» ویتنام رخ داد کـه گفته شده همین میزان تلفات گرفت، اما اطلاعات چندان دقیقی درباره این مورد از بلایای طبیعی مرگبار تاریخ بشر، در دست نیست.

گردباد بهولا ۱۹۷۰

طوفان عظیم دیگری کـه جان ده‌ها هزار نفر را در نزدیکی‌های هندوستان گرفت، گردباد مهیب بهولا «Bhola» بود کـه در ۱۲ نوامبر ۱۹۷۰ در بنگلادش کنونی رخ داد و سیل‌های ویرانگری را ناشی شد.

یکسال پس از اتفاق مرکز ملی طوفان و دپارتمان زمین شناسی پاکستان تایید کرد کـه برآورد صحیح میزان کشته‌ها امکانپذیر نیست، چون بـه واسطه آمدن هزاران کارگر بـه منطقه برای برداشت برنج، جمعیت فوق‌العاده زیادی در محل وقوع این بلایای طبیعی حضور داشتند.

زلزله شاآنشی ۱۵۵۶

بر اساس اطلاعات موجود، ویرانگر‌ترین و مرگبارترین زمین لرزه تاریخ در ۲۳ ژانویه سال ۱۵۵۶، استان شمالی شاآنشی «Shaanxi» را لرزاند؛ موزه علوم چین اعلام کرده کـه این زمین لرزه کـه بنام زمین لرزه ژیاژینگ کبیر «Jiajing Great» هم شناخته میشود، منطقه‌ای بـه وسعت هزار کیلومترمربع رابا خاک یکسان کرده اسـت.

تخمین زده میشود کـه حدودا ۸۳۰ هزار نفر از ساکنان منطقه بدلیل ویرانی خانه‌ها و آتش‌سوزی‌های ناشی از این فاجعه جان خودرا از دست دادند؛ هم چنین، شدت دقیق زمین لرزه هنوز مشخص نیست، اما برخی زمین شناسان میگویند کـه زمین لرزه شاآنشی حدودا ۸ ریشتر قدرت داشت.

سیل رودخانه زرد ۱۸۸۷

بر طبق آنچه کـه نقل شده، رودخانه زرد چین کـه بـه اسم هوانگ هی «Huang He» هم شناخته می‌شود، در دهه ۸۰ قرن نوزدهم بـه واسطه سد‌ها و آبگذر‌های گوناگون ارتفاع بسیار زیادی پیدا کرده بودو بهمین روش آبیاری زمین‌های کشاورزی مرکز چین را آسان‌تر میکرد.

بنظر می‌رسد کـه با گذشت زمان، تجمع گل و لای باعث شد تا سطح آب پشت سد‌ها از انچه کـه بود بسیار بیشتر شده و با وقوع بارش‌های شدید در سپتامبر ۱۸۸۷، آب از پشت سد بـه زمین‌ها پایین‌دست روانه شود. گفته شده کـه این فاجعه طبیعی حدودا ۱۲,۹۴۹ کیلومترمربع از مناطق اطراف را زیر آب برد و جان ۹۰۰ هزار نفر را گرفت.

سیل‌های مرکز چین ۱۹۳۱

و، اما مورد آخر از فهرست فجایع طبیعی کـه برخی نام مرگبارترین بلای طبیعی رخ‌داده در تاریخ بشر رابه آن نسبت داده‌اند، سیل‌هایی اسـت کـه درسال ۱۹۳۱ مرکز چین را ویران کردند. در جولای و آگوست آن سال آب شدن برف‌های زمستانی در فصل بهار بـه همراه باران‌های شدید باعث شد کـه:

آب رودخانه یانگزی «Yangzi River» بـه سطح فوق‌العاده بالایی برسد ودر کنار رودخانه‌هایی مانند هوانگ هی، حدودا ۱۸۰ هزار کیلومترمربع از مناطق اطراف را دچار سیل‌زدگی کند. متاسفانه آمار و ارقام دقیق در مورد این فاجعه عظیم در دست نیست ودر حالیکه دولت وقت تلفات را چیزی درحدود ۲ میلیون نفر اعلام کرد، گزارش‌های NOAA نشان می‌دهند کـه بیش از ۳.۷ میلیون نفر دراین سیل مهیب جان خودرا از دست دادند؛ و در ادامه شهر‌های متروکه در جهان که هنوز آثارشان باقی مانده است.

شهر‌های متروکه در جهان که هنوز آثارشان باقی مانده است

دراین جهان شهر‌هایی وجود دارند کـه مانند رم یا نیویورک پیوسته در حال تغییر و تحول هستند. در مقابل این شهر‌ها مکان‌هایی هستند کـه همان گونه بدون هیچ تغییری باقیمانده‌اند. این شهر‌ها با اتفاقات و بلایای طبیعی بـه شهر متروکه تبدیل شده یا بـه اسانی رها شده اند، زیرا هیچ کس علاقه‌ای بـه ماندن در آنجا نداشته اسـت.

پمپی

شهر باستانی پمپی بـه وسیله‌ی کوه وزوویوس نابود شد. شهر و تمام ساکنانش کـه نتوانستند خودرا از لایه‌ی ضخیم خاکستری آتشفشان بیرون بکشند، زیر آتشفشان این کوه مدفون شدند. بدن مرد‌ها تجزیه شد، با تجزیه اجساد، فضای داخل خاکستر آتشفشان خالی شد و بعد‌ها باستان شناسان آن‌ها رابا گچ پرکرده و حفر کردند.

سرانجام قالب‌های عجیب‌وغریب بـه وجود آمده باعث مشهور شدن شهر پمپی شدند. اما آتشفشان چیز‌هایی نظیر امکانات پیشرفته لوله کشی تا نقاشی‌های دیواری حک شده را حفظ کرد. کاوش‌ها جزئیات درون خاکستر را نشان میدهد، این جزئیات شامل کمک‌های اولیه در منزل، باربیکیو کوچک و خوراکی‌های معمولی میشدند.

توگانز در آریزونا

توگانز «دو اسلحه» در بین شهر هـای غرب کشور آمریکا قرار دارد. طبق نوشته‌ی کتاب اطلس، توگانز تا قبل از سال ۱۹۲۰ چیزی جز چند مزرعه کوچک پراکنده نبود. همه‌ی چیز از سال ۱۹۲۰ آغاز شد، وقتی کـه جاده ۶۶ تبدیل بـه توقفگاه مسافران ماجراجو شد. کار آفرینی بنام هری میلر این شهر را اجاره کرد و آنجا رابه یک باغ وحش کوچک و منطقه توریستی تبدیل کرد.

یکی از جاذبه‌های آن مکان دره‌ای بود کـه محل مبارزه جنگجویان آپاچی و مردم ناواهو بود. در آن دره غاری وجود داشت کـه محل دفن آپاچی‌ها بود. میلر جمجمه‌هایی کـه مربوط بـه آپاچی‌ها می‌شد رابه توریست‌ها فروخت. بعد‌ها میلر مالک آن زمین کـه آنجا را از او اجاره کرده بود را کشت، اما بطور باور نکردنی میلر در محاکمه تبریه شد. میلر درسال ۱۹۲۹ پس از یک آتش سوزی با برگرداندن زمین از آنجا رفت.

سالتون ریویرا «دریای سالتون» در کالیفرنیا

وقتی دریای سالتون بطور تصادفی درسال ۱۹۰۵ بـه وجود آمد، مردم متحیر شدند و آنرا یک معجزه دانستند. بـه لطف یک حادثه، آب رودخانه کلرادو در دریاچه‌ای واقع در جنوب شرقی کالیفرنیا کـه قبلا خشک شده بود، ریخت و آنرا پر کرد. درنتیجه آنرا دریای سالتون نامیدند و بـه یک جاذبه‌ی گردشگری در کالیفرنیا تبدیل شد. اما با گذشت چند دهه، دریای سالتون مسبب یک فاجعه شد.

بـه این خاطر کـه این دریا هیچ مجرای خروجی نداشت، وجود نمک بیش از حد و زایده‌های کشاورزی باعث مرگ ماهیان و تجمع توده‌ی بزرگی از لاشه آن‌ها شد و آن رابه یک فاجعه زیست محیطی تبدیل کرد. مردم ساکن در ساختمان‌های نزدیک دریا، آنجا را ترک کردند و مقامات محلی تصمیم گرفتند کـه دریای سالتون را خشک کنند.

جزیره هاشیما در ژاپن

زمانی این جزیره محل بهره برداری معادن ذغال سنگ محسوب می‌شد و بیش از ۵۰۰۰ نفر در آنجا زندگی می‌کردند. اما امروزه این جزیره خالی از سکنه اسـت. جزیره هاشیما ۶.۳ هکتار اسـت ودر آن بنا‌های بسیاری قبیل: دیوار دریایی، ساختمان‌های چند طبقه و معابد قدیمی بـه چشم می‌خورد.

درسال ۱۹۷۴ پس از آنکه تمام ذغال سنگ‌ها بـه پایان رسیدند این جزیره بـه یک شهر متروکه تبدیل شد. اما درسال ۲۰۰۹، پای گردشگران و توریست‌ها بـه آنجا باز شد ودر سال ۲۰۱۵ بـه میراث جهانی یونسکو تبدیل شد. اگر نمیتوانید بـه آنجا سفر کنید، می‌توانید جزئیات این جزیره را در Google Earth مشاهده کنید.

پریپیات در اوکراین

این شهر کمی شبیه یک پمپی مدرن بود. در ۲۶ آوریل سال ۱۹۸۶، انفجاری در نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل رخ داد کـه این انفجار باعث آزاد شدن ۵ درصد از مواد رادیواکتیو راکتور هسته‌ای شد. بـه گفته انجمن جهانی هسته ای، چند هفته بعد ۲۸ نفر بـه خاطر بیماری‌های ناشی از تشعشعات جان باختند.

در همان نزدیکی کـه شهر پریپیات قرار داشت حدود ۴۵۰۰۰ نفر وادار شدند کـه یک شبه آنجا را ترک کنند. در نهایت، ۲۲۰۰۰۰ نفر وادار بـه تخلیه آن منطقه آلوده شدند. طبیعت، این منطقه‌ی آسیب دیده را باوجود گرگ‌ها، گوزن‌ها و گراز‌های وحشی احیا کرده اسـت.

کلمن اسکاپ در صحرای نامیب

صحرای خشک نامیب محل سختی برای زندگی و زنده ماندن بـه شمار می‌آید. کلمن اسکاپ در اوایل دهه ۱۹۰۰ بعد از این‌کـه الماس دراین منطقه کشف شد، توسط آلمانی‌ها کـه همه‌ی چیز را بازرسی می‌کردند، ساخته شد و شروع بـه رشد و توسعه کرد.

معماران آلمانی بنا‌های بسیاری دراین شهر ساختند. اما در دهه ۱۹۲۰ ذخایر معادن بـه پایان رسیدند و ساکنان آلمانی برای اکتشاف بـه نقاط دیگر رفتند. این شهر بـه سرعت در حال فروپاشی بودو سرانجام درسال ۱۹۵۶ بـه یک شهر متروکه تبدیل شد.

خانه‌های سانژی در تایوان

خانه‌های سانژی ساختمان‌های غولپیکر عجیب غریبی بودند کـه بـه صورت ردیفی کنار هم قرار داشتند. این خانه‌ها در اواخر دهه ۱۹۷۰ بعنوان اقامتگاه در شمال تایوان ساخته شد.

این ساختمان‌های دو طبقه هیچ گاه بطور کامل ساخته نشدند. آن‌ها رابه رنگ‌های صورتی و زرد در آورده بودند؛ اما بدلیل اتفاقات بدی کـه رخ داد آنجا را مکانی لعنت شده دانستند از این رو این خانه‌ها هیچ گاه اقامتگاه کسی نشد. آن‌ها درسال ۲۰۱۰ تخریب شدند.

جزیرۀ دسپشن در قطب جنوب

این ناحیه در قطب جنوب مأمن شکارچیان وال بودو شماری از دانشمندان در آنجا بـه تحقیق و آزمایش علمی مشغول بودند. اما این جزیره یک آتشفشان فعال محسوب می‌شود.

متاسفانه درسال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۹ آتشفشان فوران کرد و ایستگاه علمی بریتانیایی‌ها و شیلیایی‌ها راکه در آن زمان دراین جزیره فعالیت داشتند را از بین برد. طبق نوشته‌ی کتاب اطلس، در حال حاضر گروهی از دانشمندان در آنجا بـه تحقیق علمی میپردازند و هر از گاهی گردشگران ماجراجو نیز سری بـه این جزیره می‌زنند.

کراکو در ایتالیا

اگر کشور ایتالیا رابه شکل یک چکمه تصور کنیم روستای کراکو در قسمت پایین این چکمه واقع شده اسـت. شکل‌گیری این روستا بـه سال ۱۰۶۰ پس از میلاد مسیح برمی گردد. «هرچند راهبان و مهاجران پیش از این تاریخ دراین منطقه ناهموار زندگی می‌کردند». در طول قرون وسطی، حدود ۱۵۰۰ نفر درروستای کراکو زندگی می‌کردند. طبق گفته‌ی جامعه تاریخی، این روستا ۴ میدان و چندین کلیسا داشت.

در دهه ۱۸۰۰ این روستا بـه اندازه‌ای وسعت پیدا کرد کـه بـه ۲ منطقه تقسیم شد. اما ایتالیا کشوری زمین لرزه خیز اسـت و روستای کراکو در در دامنه‌های شیب دار و متزلزل ساخته شده اسـت. در اواسط دهه ۱۹۰۰، زمین لرزه‌ای این شهر را تکان داد و این زمین لرزه آسیب فراوانی بـه دنبال داشت. درسال ۱۹۶۳، ساکنان بـه دهکده مجاور نقل مکان کردند. امروزه، این شهر متروکه یک مکان تاریخی و جاذبه توریستی بـه شمار می‌آید.

اورادور- سور- گلان در فرانسه

درسال ۱۹۴۴ شهر اورادور سر گلان در جنگ جهانی دوم توسط Waffen SS نابود شد. این یک جنایت فجیع بود. در ۱۰ ژوئن همان سال، نازی‌ها وارد روستا شدند و وانمود کردند کـه برای بررسی هویت شهروندان آمده‌اند. اما، مردان روستا را از زنان و بچه‌هایشان جدا کرده و بعد همه‌ی را قتل عام کردند.

آن‌ها ۶۴۲ تن از مردان، زنان و کودکان روستا رابه قتل رساندند و سپس روستا رابه آتش کشیدند. تنها تعداد انگشت شماری از مردم جان سالم بـه در بردند. امروزه گروهی جهت راهنمایی بازدید کنندگان برای بازدید از این شهر متروکه و معبد و سایر آثار هنری در آنجا حضور دارند.

بادی در کالیفرنیا

معادن طلای شهر بادی مهاجران زیادی رابه آنجا کشانده بود. این مهاجران شبه خانه‌هایی دراین شهر ساختند. درسال ۱۸۷۵ در نزدیکی دریاچه مونو طلا کشف شد و شهر پر شد از خانه و معدنچیانی کـه مشغول کار بودند. از سال ۱۹۶۲ این شهر معدنی بـه مکان تاریخی و پارک دولتی تبدیل شد.

ماندا در هند

ماندا در مادیا پرادش هند شهری حفاظت شده اسـت کـه بـه قرن ۶ بعد از میلاد مسیح برمی گردد. این شهر بـه خاطر معماری باشکوه کـه شامل بزرگ‌ترین قلعه هند و کاخ عظیمش کـه درسال ۱۵۰۸ ساخته و باز بهادور نام گذاری شده، مشهور اسـت. در افسانه‌ها آمده کـه بهادر عاشق یک دختر چوپان بنام Roopmati شد و وی را ملکه خود کرد.

اما ارتش مغول بـه ماندا حمله کرد و پس از تصرف شهر Roopmati را ربود؛ و بـه گفته او، خودرا مسموم کرد تا از دست مغولان خلاص شود. امروزه بازدید کنندگان می‌توانند از این مکان و ساختمان‌ها و کاخ‌هایش بازدید کنند. شاید مشهور‌ترین جای دیدنی جازمحل یا کاخ کشتی اسـت کـه بین دو دریاچه مصنوعی ساخته شده اسـت.

انگکور در کامبوج

انکگور وات یکی از بزرگ‌ترین معابدی اسـت کـه تا کنون ساخته شده و از مقاصد گردشگری باستانی بـه شمار می‌آید. این پرستشگاه درسال‌های ۱۱۱۳ و ۱۱۵۰ بعد از میلاد مسیح بعنوان معبد هندو‌ها ساخته شد و بعد‌ها بـه معبد بودایی‌ها تبدیل شد.

انکگور دیگر یک کلانشهر محسوب نمی‌شود، بلکه میراث جهانی یونسکو اسـت کـه باستان شناسان سعی دارند آنرا حفظ کنند. بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر هنوز درکنار این معبد زندگی می‌کنند و شیوه سبک زندگی آن‌ها مثل نسل‌های قبل اسـت.

تاینام در انگلستان

درسال ۱۹۴۳، دولت انگلستان از ساکنین تاینام خواست تا خانه‌هایشان را ترک کرده و فداکاری کنند. درسال ۱۹۴۴ نیرو‌های متفقین بـه شمال فرانسه حمله کردند ودر نهایت فرانسه را از اشغال نازی‌ها آزاد کردند. بعد از جنگ بـه ساکنان تاینام گفته شد کـه بـه روستا بازگردند، اما دولت آموزش نظامی را پایان داد.

ازآن زمان تا کنون این روستا خالی بوده اسـت و حالا در حال خراب شدن اسـت. از بنا‌ها و ساختمان‌ها تنها آجر و سنگ باقیمانده اسـت، اما سقف و پنجره‌ها از بین رفته‌اند. مردم آخر هفته‌ها مجاز بـه بازدید از این مکان می‌باشند و کلیسای قدیمی دوباره باز شده اسـت. در قدیم دراین کلیسا کنسرت‌های مناسبتی و خدمات ویژه برگزار می‌شد.

هامبراستون در شیلی

در اواخر دهه ۱۸۰۰، کارافرینان و معدنچیان بـه صحرای آتاکاما کـه معدن پتاسیم نیترات اسـت، مهاجرت کردند. طبق گفته‌ی بی بی سی، یک عنصر مهم در کود‌های کشاورزی «پتاسیم نیترات»، ۸۰ درصد صادرات شیلی را در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تأمین می‌کرد. هامبراستون، کـه درسال ۱۸۷۲ بـه وجود آمد، یکی از شهر هـای معدنی بود کـه ازآن پتاسیم نیترات استخراج می‌شد.

بیش از ۳۰۰۰ نفر دراین شهر زندگی می‌کردند و عمده‌ی این افراد را کارگران حفاری و خانواده‌هایشان تشکیل می‌دادند. اما در طول جنگ جهانی اول، نیرو‌های متحد مانع واردات پتاسیم نیترات شدند. آن گونه پتاسیم نیترات بی ارزش شد و هامبراستون تبدیل بـه شهر ارواح شد. ساختمان‌ها همان گونه دراین شهر متروکه باقی مانده‌ اند.

منبع: پارس ناز

انتهای پیام/