ضرر نظام سلامت از اختلال روانی انکار بیماری در همهگیری کرونا
دبیر کمیسیون روابط عمومی سازمان نظام پزشکی مشهد گفت: سیستم بهداشت و درمان و همچنین جامعه از اختلال روانی انکار بیماری و خودبیمار انگاری در همهگیری کرونا متضرر شدند.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، بیتا میرزایی دبیر کمیسیون روابط عمومی سازمان نظام پزشکی مشهد در میزگرد «بهداشت روان در دوران کرونا» که به مناسبت هفته ملی بهداشت روان از سوی روابط عمومی سازمان نظام پزشکی مشهد برگزار شده بود؛ گفت: در دوران شیوع کرونا برخی از افراد دچار بیماری خود بیمارانگاری و اختلال انکاربیماری می‌شوند که نوعی اختلال روانپزشکی محسوب می‌شود که نظام سلامت از این نوع بیماری‌ها بسیار متضرر شده است.
او افزود: در خود بیمار انگاری فرد به دلیل اشتغال ذهنی نسبت به احتمال بروز بیماری جسمی دچار نوعی وسواس می‌شود. گاهی اشتغال ذهنی این افراد به قدری زیاد می‌شود که فرد نمی‌تواند تفکیکی بین علائم روزمره خود با علائم بیماری داشته باشد. به عنوان مثال در دوران شیوع کرونا درحالیکه فرد مبتلا به کرونا نیست و به دلیل این اشتغال ذهنی که من بیمار هستم مدام به پزشکان متعددی مراجعه میکند و مدام در حال انجام آزمایشات بالینی و سی. تی. اسکن است. این افراد زمانی که مبتلا به کرونا می‌شوند این اشتغال ذهنی در آن‌ها افزایش پیدا میکند، زیرا برخی از آن‌ها شخصیت‌های وسواس‌گونه‌ای دارند، استرس، ترس و نگرانی بیش از حد به بیماری سبب می‌شود که مدام برای ویزیت به سراغ پزشکان مختلف بروند.
این متخصص بیماری‌های روان‌تنی ادامه داد: اختلال انکار یک نوع مکانیسم دفاعی است و زمانی رخ می‌دهد که سطح انتظارات با واقعیات موجود مطابقت ندارد و فرد دچار آشوب‌های درونی می‌شود از طرفی احساسات خود را به رسمیت نمی‌شناسد و بیان نمی‌کند، لذا برای رهایی از آشوب درون و فشار‌های ناشی از هیجانات ابراز نشده خود، به انکار واقعیات می‌پردازد. بطور مثال فرد مبتلا به کرونا است، اما به دلیل آشوب‌هایی که در او ایجاد شده است بیماری را انکار میکند و می‌گوید بر اثر خوابیدن جلوی کولر این علائم بروز کرده است حتی برخی از آن‌ها به پزشک مراجعه نمی‌کنند و سبب افزایش انتقال کرونا در سطح جامعه می‌شوند.
میرزایی بیان کرد: افرادی که به این اختلالات سیستم روان مبتلا هستند باید درمان شوند، زیرا این افراد سبب افزایش بارمادی و معنوی در سیستم سلامت می‌شوند و هر کدام به نوعی در اپیدمی مشکلاتی را ایجاد می‌کنند. اصلی‌ترین روش درمان این افراد روان‌درمانی است و در حالت حاد آن روانپزشک و مصرف دارو‌های مورد تشخیص پزشک است. به همین علت باید در مراکز ۱۶ ساعته منتخب کرونا روانپزشک یا روانشناس حضور داشته باشد و افرادی که دچار بیمارانگاری یا اختلال انکار هستند را هدایت و درمان کنند. اگر چه مشاهدات شخصی حکایت از فزونی تعداد افراد انکارکننده ابتلا به بیماری نسبت به خود بیمارانگاران دارد.
او با بیان اینکه «علائم جسمانی استرس افزایش ضربان قلب، تنگی نفس و درد با منشاء انقباض عضلات است»، تصریح کرد: این علائم شبیه به برخی علائم کرونا است که همین امر سبب می‌شود که استرس فرد از اینکه مبتلا به کرونا است، شدیدتر شود. استرس منجر به کاهش سطح ایمنی بدن در برابر بیماری‌های التهابی، کاهش فعالیت سلول‌های لنفوسیت که در عملکرد سیستم ایمنی نقش موثری دارند، شده و در نتیجه با اختلال در سیستم ایمنی زمینه بروز بیماری‌های مختلف به‌ویژه بیماری‌های ویروسی افزایش می‌یابد. در بیماری‌های مزمن، استرس نقش مهمی را در بروز و افزایش شدت بیماری ایفا میکند و در پاندمی کرونا نیز که اگرچه بیماری حاد است، اما در زمان طولانی گریبانگیر جامعه شده است، فشار‌های مزمن، استرس مزمنی را در برخی افراد ایجاد میکند که بعضا به ترس نیز مبدل شده است. این افراد زمانیکه مبتلا به کرونا می‌شوند روند بیماری در آن‌ها وخیم است به طور کلی، اگر فردی روان سالمی داشته باشد سرعت بهبود بیماری در او بیشتر است.
این متخصص بیماری‌های روان تنی در پایان با اشاره به لزوم تاب‌آوری افراد در مقابل شرایط دشوار، تاکید کرد: میزان تاب‌آوری و انعطاف افراد ارتباط تنگاتنگی با پذیرش دارد. پذیرش شرایط مستلزم آن است فرد به شناخت خوبی از عواطف و‌احساسات خود و رویداد‌های پیرامونش برسد. در دوران شیوع کرونا برخی از افراد به دلیل عدم پذیرش شرایط با اختلالات اضطرابی و خشم‌های کنترل نشده‌ای را بروز داده اند که به نوعی بیان همان احساسات ابراز نشده، در سطح دیگری از روان است.
انتهای پیام//ف. ب
