به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، مترو در ایستگاه شریعتی ایستاد، مادر و فرزندش وارد مترو شدند، مادر از شدت خوشحالی فرزندش را در بغلش میفشرد و به خاطر اینکه توانسته است بیماریاش را درمان کند او را تحسین میکرد. توجه ام به آنها جلب شد، بخاطر حس کنجکاوی خبرنگاریام نوع بیماری فرزندش را پرسیدم و متوجه شدم که محمدطاها دچار بیش فعالی ترکیبی و بالاترین نوع بیش فعالی بوده است.
مادر محمدطاها در پاسخ به اینکه از چند سالگی متوجه شد که کودکش بیش فعال است و چه علائمی از بیماری را بروز میداد، گفت: از ۳ سالگی وقتی محمدطاها را خانه خواهرم میبردم تا با پسرش بازی کند، همیشه صدای دعوا این دو بچه در خونه میپیچید؛ اولش فکر کردیم دعوای کودکانه است، ولی کم کم این رفتار پرخاشگرانه را با همه افراد خانواده داشت، فرقی نداشت که شخص همسن یا بزرگتر از او باشد؛ وعدههای غذایی اش خیلی کم و نامنظم بود؛ هیچوقت آرام و قرار نداشت؛ به حرف هیچکسی گوش نمیکرد؛ برای هرکاری لجبازی میکرد حتی رفتن به سرویس بهداشتی و خیلی میترسید؛ این موضوع بشدت همه، حتی خود محمدطاها را کلافه کرده بود.
او درپاسخ به اینکه چرا همان ۳ سالگی به فکر درمان کودکش نبود پرسیدم و در جواب افزود: اولش فکر کردیم اقتضا سنش است ولی از ۴ ونیم سالگی به دنبال درمان بیماری محمدطاها بودیم اما او هیچوقت داروهایش را نمیخورد و یک تنش جدید برای ما بوجود آمده بود.
مادر محمدطاها درباره درمان بیماری پسرش ادامه داد: یک روز خواهرم روش نوروفیدبک را بهم پیشنهاد داد، چون دخترش دچار بیش فعالی از نوع دیرآموزی بود و با روش نوروفیدبک درمان شده بود. برای من که همه درمانها را برای پسرم انجام داده بودم دیگر هیچ امیدی نمانده بود ولی وقتی خواهرم نحوه درمان را توضیح داد، با خودم گفتم شاید این بار پسرم همکاری کند و درمان بشود، چون این نوع درمان بدون قرص و دارو بود و با انیمیشن و برنامه مورد علاقه کودک درمان را انجام میدادند و پسر من هم فقط زمانی که انیمیشن نگاه میکرد یکجا آرام و قرار داشت.
بیشتر بخوانید
محمدطاها در ماراتن بیش فعالی توانست قهرمان شود و بیش فعالی او در سن ۷ سالگی و اوج بیماری، درمان شد.
توجهم به این نوع درمان جلب شد و برای شناخت بهتر بیش فعالی و روش نوروفیدبک پیگیری کردم.
کودک بیش فعال خستگی ناپذیر است
منظور از بیش فعالی، فعال بودن غیرطبیعی کودکان و بزرگسالان است، نحوهی ارتباط گرفتن و مدیریت کردن و ارتباط با فرد دارای اختلال بیش فعالی ممکن است برای والدین، معلمان، همکاران و کارفرمایان با سختی و مشکلات زیادی همراه باشد. اگر فرد بزرگسال و کودک دارای اختلال بیش فعالی باشد، ممکن است به دلیل نحوه واکنش مردم به رفتار و عملکرد آنها، دچار اضطراب و یا افسردگی شوند.
حمید سعیدی کارشناس ارشد روان درمانی و روانشناس بالینی در خصوص تشخیص اختلال بیش فعالی گفت: تشخیص این اختلال بر اساس علائم بالینی است و مجموعهای از علائم وجود بیش فعالی کودک را برای متخصصان اثبات میکند، حداقل ۶ علامت برای تشخیص لازم است، ضروری است بیش فعالی را از پر تحرکیهای سنی کودک مجزا کنیم، در واقع ۳ تا ۵ درصد کودکان به اختلال بیش فعالی مبتلا هستند و در بین پسرها شایعتر از دخترها است.
او درباره انواع بیش فعالی افزود: نوع اول بیش فعالی، کودکان تحرک بیش از اندازه دارند، در نوع دوم مشکل تمرکز و توجه دارند و نوع سوم کودکان هر سه این علائم را دارند، به طور شایع نوع ترکیبی بیش فعالی را داریم و در کودکان دختر بیش فعالی عدم تمرکز وجود دارد و در کودکان پسر بیش فعالی نوع اول و مشکلات عدم تمرکز و توجه معمولاً کمتر است.
کارشناس ارشد روان درمانی و روانشناس بالینی ادامه داد: نقص توجه و بیش فعالی از ۶ ماهگی شروع میشود؛ اوج بیش فعالی کودک در سنین ۴ تا ۷ سالگی است که با حالتهای پرخاشگرانه، گریه و لجبازی بسیار همراه است.
سعیدی درباره روش نوروفیدبک بیان کرد: نوروفیدبک یا نوروتراپی یا نوروبیوفیدبک نوعی بیوفیدبک است که در آن عملکرد مغز به صورت لحظهای در صفحه نمایشی نشان داده میشود. از این سیستم برای بازتوانبخشی و کنترل دقیق تر و تمرین روی عملکرد مغز استفاده میشود؛ برای انجام این روش درمانی از حسگرهایی که الکترود نامیده میشوند، استفاده میکنند. این الکترودها روی پوست سر بیمار قرار گرفته و فعالیت الکتریکی مغز فرد را به صورت امواج مغزی ثبت میکنند. امواج ثبت شده در اغلب موارد به صورت یک بازی کامپیوتری و یا فیلم شبیه سازی شده در دسترس بیمار است. برای شروع ابتدا به بررسی حالات بیمار میپردازند، سپس بیمار روی صندلی نشسته و به تشخیص درمانگر، الکترودهای موجود را بر روی سر بیمار قرار میدهند. بیمار ضمن حفظ خون سردی خود به صفحه مانیتور نگاه میکند. در این حالت هدایت، کنترل و پخش فیلم و یا بازی کامپیوتری تنها توسط امواج مغزی شخص صورت گرفته و نباید از دستان کمکی حاصل شود. به این صورت فرد با توجه به پیشرفت یا توقف بازی و همچنین از دست دادن یا گرفتن پاداش و امتیاز یا تغییرات به وجود آمده در صدا یا پخش فیلم، به شرایط مطلوب یا نامطلوب امواج مغزی خود پیبرده و سعی در اصلاح وضعیت امواج مغزی خود دارد.
او در پاسخ به اینکه از چند سالگی باید درمان نوروفیدبک را آغاز کرد، تصریح کرد: سن مناسب برای استفاده از روش درمانی نوروفیدبک، سنین ۵ یا ۶ سالگی به بالا است. بهترین سن استفاده به ویژه در مورد اختلال بیش فعالی یا ADHD سنین دبستان است.
یاد حرف مادرمحمدطاها افتادم که گفت خواهرزاده ام دچار بیش فعالی از نوع دیرآموزی بود؛ سوالی برایم پیش آمد که آیا بیش فعالی بیماری ژنتیکی و ارثی است؟، کارشناس ارشد روان درمانی و روانشناس بالینی تاکید کرد: بزرگترین علت بیش فعالی ژنها هستند. بیش فعالی در خانوادهها میتواند وجود داشته باشد. حتی اگر هیچ فردی در خانوادهی شما به طور رسمی به بیش فعالی مبتلا نشده باشد، ممکن است متوجه شوید که بعضی از اعضای خانواده دارای خصوصیات و صفات شبیه به بیش فعالی هستند.
در آخر سعیدی اظهار کرد: اگر تا سن ۱۲ سالگی بیش فعالی درمان نشود، ۲ حالت وجود دارد: ۱- علائم کمتر و مشکل برطرف میشود، ۲- بیش فعالی به بزرگسالی منتقل، که باعث به وجود آمدن شخص ضد اجتماعی می شود. در بعضی موارد بیش فعالی بدون قرص و دارو درمان میشود، ولی در مواردی هم نیاز به درمان ترکیبی نوروفیدبک و داروهای مخصوص ADHD است.
انتهای پیام//ت.ز