به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، کتاب «هفت شهر عشق (شرح عرفانی و انفسی زیارت عاشورا)» نوشته میثم زنجیرزن حسینی به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۲۰۸ صفحه به چاپ رسید.

بیشتر بخوانید

• روایاتی از زندگی حضرت ابوالفضل (ع) را در «کفیل» بخوانید

کتاب نقاب حجاب را از جلوه معارف زیارت عاشورا برگشوده است و با رویکردی انفسی و عرفانی، مراحل سیر و سلوک را بیان می‌کند. در بخشی از مقدمه این اثر، در خصوص سند زیارت عاشورا آمده است: «قدیمی‌ترین سند زیارت عاشورا از شیخ طوسی در مصباح المتهجد و ابن قولویه در کامل الزیارات است. راقم این سطور زیارت عاشورا را از مصباح المتهجد نقل کرده است و بر اساس این نقل، با تطبیق نسخه‌های دیگر، شرح انفسی خویش را می‌نگارد.»

کتاب در هفت وادی و ۴۰ مقام، با نثر و شعری بدیع، تهیه و تنظیم شده؛ منزل اول این اثر، تحت عنوان «دارالثنا» تألیف شده است که هفت مقام را دربرمی گیرد؛ از جمله عناوین مقام‌های تدوین شده در این وادی می‌توان به معرفت به سبوحیت حقیقت حسین و ریاست کلیه ایشان بر مقام عبودیت، معرفت به حقیقت حسینیه مضاف به انوار محمدیه و علویه و فاطمیه، معرفت به مقام ثارالله در حقیقت حسینیه، معرفت به غایت سلوک یعنی فنای ارواح سالکان در حقیقت حسینیه و عرض سلام به حقیقت حسینیه در مقام کثرت اشاره کرد.

دومین منزل زیارت عاشورا در کتاب «هفت شهر عشق»، با عنوان «دارالعزا» تألیف شده است که عناوین مقامات این منزل در دو عنوان «بدایه المعرفه به مصیبت حسینیه در سیر انفسی و آفاقی» و «برائت تمهیدیه از ممهدین قتال حقیقت حسینیه در جهاد اوسط و تخلی نفس از رذایل»، آمده است.

نویسنده، سومین منزل از زیارت عاشورا را تحت عنوان «دارالبرا» آورده است که مقام دهم تا دوازدهم را دربرمی گیرد. منازل «وصول به مقام بدایه السلم»، «تبرائت سالک از آل زیاد و آل مروان و بنی امیه درون، با برائت از سلسله ذنوب» و «برائت تحقیقیه از عمر بن سعد، شمر و ابن زیاد درون، با تزکیه قوای شهویه، غضبیه و وهمیه در جهاد اکبر» را شامل می‌شود.

«دارالفدا» عنوان چهارمین منزل این کتاب عرفانی است که در پنج مقام «تفدیه قوای طبعیه و حیوانیه به ساحت قوه عقلیه»، «اتحاد مصیبت حسینیه با مصیبت خویشتن»، «افاضه موهبت اولی و کرامت الهی به سالک الی الله»، «احیای حقیقت حسینیه در نفس خویشتن، به معیت امام منصوب، در مرتبه اولی و تحلی نفس به فضائل» و «وصول سالک به مقام وجیه عند الله و تجلی نفس به الوهیت باری» تدوین شده است.

منزل پنجم کتاب «هفت شهر عشق (شرح عرفانی و انفسی زیارت عاشورا)» تحت عنوان «دارالفنا» است که از مقام هجدهم تا سی ام این زیارت را شامل می‌شود و از جمله آن‌ها می‌توان به «تقرب اولی به مرتبه الوهیت با موالات حسینیه و تبرا از اعدای او»، «شهود سریان حقایق ولویه در اودیه نفوس»، «وصول به مقام نهایه السلم»، «افاضه موهبت ثانی و معرفت الهی به سالک الی الله»، «تثبیت مقام صدق در مرتبه اولی در ساحت حقایق ولویه»، «وصول به مقام محمود و قرب نوافل»، «نهایه المعرفه به مصیبت حسینیه در سیر انفسی و آفاقی» و «وصول سالک به مقام الجمع و مرتبه قاب قوسین» اشاره کرد.

منزل بعدی با عنوان «دارالهُوی» تبیین شده است که شش مقام «برائت تقدیریه از قوای علامه نفس شیطانیه به جهت القای بروک»، «برائت تقدیریه از قوای عماله نفس شیطانیه به جهت تفرح نفس»، «تقرب علیا به مرتبه احدیت با تبرا از اعدای حقیقت حسینیه و موالات به آل محمد (ص)»، «توجه نفس به مراتب فرشیه و تثبیت برائت تقدیریه»، «توجه بنفس به مراتب عرشیه و تثبیت مقام تسلیم در خویشتن و عرض سلام به حقیقت حسینیه در مقام وحدت» و «تبرای صرف» را دربرمی گیرد.

هفتمین و آخرین منزل کتاب با عنوان «دارالشفاع» آمده است که از مقام ۳۷ تا ۴۰ را شامل می‌شود. عناوین این منازل اعم از «شهود جمال الهی در مصائب»، «وصول به مقام مشفوعیت و مسانخت با حقیقت حسینیه»، «تثبیت مقام صدق در مرتبه ثانی، در ساحت احدیت» و «وصول به مقام معیت در مرتبه ثانیه با حقیقت حسینیه در ساحت احدیت» است.

دربخشی از کتاب «هفت شهر عشق (شرح عرفانی و انفسی زیارت عاشورا)» آمده است:

حکمت عرشی
سالک با این که در مقام شانزدهم (احیای حقیقت حسینیه در نفس خویشتن، به معیت امام منصور، در متبه اولی و تحلی نفس به فضائل) به اجمال، حقیقت حسینیه را به معیت امام منصور در وجود خویشتن احیا کرده است، هنوز به هدایت مطلقه وصول نیافته و به تفصیل، حقیقت حسینیه را در وجود خویش احیا نکرده است؛ بلکه در مقام بیست و ششم، به معیت امام مهدی، به هدایت مطلقه وصول می‌یابد و حقیقت حسینیه را به تفصیل، در وجود خویش احیا می‌کند؛ از این رو، در این مقام، سالک هنوز به سرّ الهی واقف نشده است و ثار او را ثار خویش شهود نمی‌کند و حال آن که در مقام بیست و ششم، ثار او را عین ثار خویش مشاهده خواهد کرد و خون خواهی خود را از حضرت الوهیت مسئلت می‌کند و این گونه مترنم به ذکر الهی می‌شود: «وَ أَن یرزُقَنِی طَلَبَ ثَارِی مَعَ إِمَامٍ مهدَی»

انتهای پیام/