به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مراکش به عنوان یک کشور آفریقایی همواره به عنوان یکی از مقاصد گردشگری محسوب می‌شود و هر ساله توریست‌های بسیار زیادی از سراسر دنیا به این کشور زیبا سفر کرده و از آن بازدید می‌کنند. با وجود جاذبه‌های گردشگری متنوع و مختلف در این کشور، یکی از مهم‌ترین فعالیت‌هایی که توریست‌ها در مراکش به آن مشغول می‌شوند، بازدید از رستوران‌ها و خوردن غذا‌های محلی این کشور است.

مراکش زادگاه بزرگترین و متنوع‌ترین غذا‌های جهان است. در این کشور به بهترین شکل از مواد اولیه فصلی استفاده می‌شود. غذا‌ها نیز ترکیبی از تاثیرات فرهنگی از جمله اقوام مختلف بربر، یهودی، عرب و فرانسوی را به خود گرفته است. آن‌ها بر این باورند که بهترین خوراکی‌های مراکشی در خانه تهیه می‌شوند، بنابراین اگر در کنار یک خانواده مراکشی غذا بخورید یا حداقل به رستورانی بروید که یک خانواده آن را اداره می‌کنند با غذا‌های خانگی روبرو خواهید شد. اغلب غذا‌ها با نان سرو می‌شوند و شکل غذا خوردن در مراکش به جای استفاده از کارد و چنگال با دست است.

یکی از غذا‌های معروف در کشور مراکش «تاگینه» است که اهالی این منطقه در هر مکانی آن را تهیه کنند. این غذا در ظرفی سفالی با درب مخروطی شکل پخته می‌شود.

مواد تشکیل‌دهنده این غذا گوشت گاو، گوشت بره، مرغ و سبزیجات است. تمام این مواد در ظرفی سفالی قرار می‌گیرد تا به آرامی پخته شود. تجین خورشی متشکل از گوشت ترد و سبزیجات به همراه ادویه‌های مختلف است که گاهی به آن زیتون و میوه‌های خشک نیز اضافه و معمولا با نان سرو می‌شود. در آن گوشت گوسفند یا گوساله چرخ شده به شکل توپ در می‌آید و در نهایت در سس گوجه و پیاز پخته شده و روی آن نیز یک تخم مرغ قرار می‌گیرد.

«ماهی چرمولا» ترکیبی از سبزیجات و ادویه‌جات است که با ماهی بریان، ماهی کبابی و غذا‌های دریایی سرو می‌شود. هنگام صرف این ماهی چرمولا می‌توانید طعم پیاز، گشنیز، فلفل قرمز یا زعفران را کاملا احساس کنید. گاهی در کشور مراکش از مواد تشکیل دهنده این ماهی برای تهیه سس نیز استفاده می‌کنند.

«کوسکوس» ریشه در فرهنگ اقوام بربر داشته و به قرن سیزدهم باز می‌گردد و غذای اصلی مراکش است. این غذا فرایندی زمان‌بر دارد که در آن دانه‌های سمولینا پیش از آنکه بخارپز شوند با دست ورز داده شده و پس از بخارپز شدن و نرم شدن و پف کردن دانه‌ها با گوشت و سبزیجات، آجیل و میوه‌های خشک سرو می‌شوند. این غذا معمولا جمعه‌ها (روز تعطیل مسلمانان)، در عروسی‌ها، مراسم عزا و در انتهای ماه رمضان پخته می‌شود.

مراکشی‌ها نیز مانند هر کشوری غذا‌های به اصطلاح حاضری دارند. «زالوک» یکی از همان غذاهاست که پخت آن سریع و آسان است. ترکیبات این غذا بادمجان، گوجه فرنگی، سیر، روغن زیتون و ادویه‌جات است. برای تهیه زالوک مراکشی با پنیر کبابی ابتدا بادمجان‌ها را روی حرارت گاز یا ذغال کباب کنید. پس از کبابی شدن، آن‌ها را کنار قرار دهید تا خنک شوند. سپس پوست سوخته بادمجان‌ها را کاملا جدا کرده و گوشت آن را ریز ریز خرد کنید.

یک نوع سوپ که در مراکش طرفداران زیادی دارد، «حریرا» نام دارد. این غذا را معمولا در ماه رمضان به عنوان پیش غذا برای باز کردن روزه خود سرو می‌کنند. این غذای سنتی بربر، سوپی غنی و خوشمزه است. هرچند معمولا به عنوان پیش‌غذا سرو می‌شود، اما می‌تواند به عنوان غذای اصلی نیز مصرف شود. دستور تهیه آن از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است، اما مواد اولیه اصلی آن عبارتند از آرد، نخود، گوجه‌فرنگی، عدس، ادویه و مقدار کمی گوشت بره یا مرغ که مقداری آب لیمو و زردچوبه به آن اضافه شده باشد.

«ماهی ساردین» یکی از مهمترین محصولاتی است که از کشور مراکش صادر می‌شود. به طور معمول بسیاری از مراکشی‌ها در طبخ غذا‌های خود از این نوع ماهی استفاده می‌کنند. ساردین یکی از لذیذترین غذا‌های مراکش است که با سس تند چرمولا در روغن فراوان سرخ می‌شود.

«چیکن پاستیلا» از جمله غذا‌هایی است که با مواد بسیار مقوی تهیه می‌شود، اما ظاهر بسیار زیبایی دارد. همین موضوع باعث می‌شود که بیشتر افراد آن را دوست داشته باشند و در بسیاری از کشور‌های دنیا اقدام به پخت آن کنند. این غذا که با نام باستیلای مرغ نیز شناخته می‌شود، اصالت مراکشی دارد. با این که این خوراک مرغ از مواد مختلفی تشکیل شده، اما بسیار ساده پخته می‌شود.

«ماکودا» در دسته غذا‌های سرخ شده کشور مراکش قرار دارد. توپ‌هایی از سیب زمینی که کاملا در روغن سرخ می‌شوند. این توپ‌های سیب زمینی را در سس تند ریخته و برای سرو تحویل شما می‌دهند. از آنجا که ماکودا در خیابان‌های این شهر طبخ می‌شود، در مراکش به آن غذای خیابانی می‌گویند. ماکودا نوعی کتلت مراکشی تند و خوشمزه به حساب می‌آید. این غذا با سیب‌زمینی، فلفل، تخم مرغ و تخم گشنیز تهیه می‌شود. کتلت مراکشی یک غذای ساده و فوری است که می‌توانید به عنوان ناهار، شام و یا افطار آن را درست کرده و همراه با سالاد و ترشی میل کنید. ماکودا ظاهری شبیه به کیک سیب‌زمینی دارد.

یکی از نان‌های محلی مراکش «خبز» نام دارد. این نان ترد معمولا در تنور‌های عمومی طبخ می‌شود و همراه بسیاری از غذا‌ها سرو می‌شود. اگر به مراکش رفتید، نان خبز را فراموش نکنید.

در گوشه گوشه کشور مراکش می‌توانید کباب‌های خوشمزه مراکشی را میل کنید. معمولا برای تهیه این کباب، آن را در نمک و ادویه‌جات می‌خوابانند. جالب است بدانید که این کباب‌ها در مراکش را می‌توانید در انواع مختلف گوشت بره، گوشت مرغ و گاو میل کنید.

«بیسارا یا خوراک باقالی مراکشی» غذایی که در وعده‌های غذایی مراکش استفاده می‌شود. این غذا معمولا با ترکیبی از باقلای خشک، روغن زیتون و زیره‌ی سبز تهیه می‌شود. بیسارا یا بیصاره، یک خوراک مقوی و غلیظ است که با باقالی‌های خشک در پاتیل‌های بزرگ دکه‌های غذای خیابانی مراکش، پخته شده و با مقدار زیادی نان، روغن زیتون و زیره سبز سرو می‌شود. این خوراک، انتخابی فوق‌العاده برای صبحانه به شمار می‌آید.

مراکشی‌ها به این واقعیت که صبحانه، مهم‌ترین وعده روز است، اعتقاد ندارند و این وعده آن‌ها معمولا متشکل از چای شیرین و تکه‌ای نان است. اما کارگران نیاز به چیزی قوی‌تر و سیرکننده دارند و بیسارا، دقیقا همان گزینه‌ای است که کارگران به آن نیاز دارند. مغازه‌های سوپ‌فروشی از ابتدای صبح در مراکش باز هستند و در وقت ناهار در حال شستن قابلمه‌های خود هستند. بیسارا معمولا پیش از اذان ظهر تمام شده است.

اگر بخواهید سوغاتی را از مراکش به ایران بیاورید، «بریوات» می‌تواند گزینه انتخابی شما باشد. بریوات نوعی شیرینی است که در روغن سرخ می‌شود و یکی از شیرینی‌های خوشمزه مراکش است که قبل از ترک این کشور باید آن را حتما امتحان کنید. بریوات، شیرینی مثلثی شکلی است که با انواع مغز‌ها و به ویژه بادام تهیه می‌شود و بسیاری از مراکشی‌ها آن را با چای‌های عصرانه میل می‌کنند.

«شباکیا یا زولبیا فانوسی» نیز یکی از دسر‌های خوش طعم مراکشی به شکل گل است که در روغن سرخ و به عسل آغشته می‌شود. «پاتیسری» یکی از انواع شیرینی های مراکشی است که با آب پرتقال، گلاب، خمیر بادام و سایر مواد مغذی تهیه و با چای نعناع سرو می‌شود. در بازار‌های این کشور به راحتی می‌توانید شباکیا را پیدا کنید.

«چای نعناع» یکی از محبوب‌ترین نوشیدنی‌های مراکشی‌ها است که به همراه قند، شیرینی‌های مخصوص مراکش و چند برگ طبیعی نعنا سرو می‌شود و به راستی طعمی متفاوت و دوست داشتنی دارد. آماده کردن این چای نوعی هنر بوده و نشانه‌ی مهمان نوازی تلقی می‌شود. زمستان‌ها وقتی نعناع کمیاب می‌شود از wormwood تلخ استفاده می‌شود. این چای معمولا از قوری‌های فلزی و از ارتفاع زیاد داخل لیوان‌های شیشه‌ای ریخته می‌شود که حباب‌های ایجاد شده آن را خواستنی‌تر می‌کند.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/