به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، عزاداران حسینی، پروانگانی شیفته نورند که شمع محفل‏ آرای خویش را یافته و از شعله شمع، پیراهنِ عشق پوشیده ‏اند و آماده جان باختن و پرسوختن و فدا شدن‏ اند.

برای رسیدن به کربلا، باید اراده ‏ای آهنین، قلبی شجاع و عشقی سوزان داشت و در این سفر، باید ره توشه ‏ای از صبر و یقین، پاپوشی از توکّل، سلاحی از «ایمان» و مَرکبی از «جان» داشت، تا به منزل رسید، چرا که راه کربلا، از «صحرای عشق» و «میدان فداکاری» و پیچ و خم خوف و خطر می‏ گذرد.

بیشتر بخوانید

• بام ایران رنگ و بوی محرم گرفت

زائر حسین (ع) باید تمثیلی از شداید و رنج‌ها و سوز و گداز‌ها و خوف و عطش‌ها را در خویش پدید آورد و کربلایش «کرب» و «بلا» باشد.

محرّم، فروردین جان هاست و بهار ایمان‌های سست شده و طراوت اندیشه‏ های مرده و افسرده و خوابیده، و شکوفایی غنچه‏ های بسته بیداری و آگاهی و ایثار و فداکاری است.

دانشگاه کربلا باز است و شاگرد می‏ پذیرد، از هر جا که باشد، هرکه باشد...

کلاس‌های کربلا که در همه جا هست حتی بدون یک روز تعطیلی، به من و تو و به همه آنان که به نجات «انسان» می ‏اندیشند، می ‏آموزد. چرا که: هر روز عاشوراست و هر جا کربلا.

هنوز هم بشریّت، تشنه درس‌های «مکتب عاشورا» است، مکتبی که الفبای آن، فداکاری، جانبازی، خلوص و خدامحوری است.

عبدااله قنبری خبرنگار افتخاری باشگاه خبرنگاران جوان چهارمحال و بختیاری، از حال و هوای بین الحرمین در اولین شب محرم گزارش می‌دهد:

انتهای پیام/ع