به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از ساینس امریکن، چرخه‌های خبری بی‌پایان و رسانه‌های اجتماعی درباره «عفونت‌های پیشرفت» در افرادی که قبلا برای کووید-۱۹ واکسینه شده‌اند، هشدار می‌دهند. این گزارش‌ها این تصور غلط را به جا می‌گذارد که محافظت‌های ارائه شده توسط واکسن‌ها کارساز نیست و این می‌تواند باعث امتناع در میلیون‌ها نفر از دریافت واکسن شود اما چنین عفونت‌هایی نه تنها پس از واکسیناسیون کرونا رخ می‌دهد که حتی آن‌ها اغلب پس از تلقیح در برابر آنفلوآنزا، سرخک و بسیاری از بیماری‌های دیگر اتفاق می‌افتند.

سارس-کوو-۲، ویروسی که باعث کووید می‌شود، از یک جهت خاص است: درس ایمنی شناسی را برای عموم مردم ارائه کرده و اصطلاحاتی مانند «عفونت‌های موفقیت آمیز» و «ایمنی گله» را رایج کرده است. 

کوثر طلعت، استادیار گروه بهداشت بین الملل در دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ می‌گوید: هیچ واکسنی ۱۰۰ درصد موثر نیست و اگرچه برخی از آن‌ها بهتر از بقیه هستند اما اکثر آن‌ها دارای ویژگی جلوگیری از عفونت‌های موفقیت آمیزی هستند.

«پیشرفت» به این معناست که فرد واکسینه شده از نظر بیماری عامل مثبت بوده است، نه اینکه بیمار شود یا عفونت را به شخص دیگری منتقل کند. اکثر افراد واکسینه شده که آلوده هستند علائم نداشته یا دارای علائم خفیفی هستند حتی با وجود نوع دلتا سارس-کوو-۲، واکسن‌ها محافظت خوبی در برابر بیماری‌های علامتی و مرگ نشان می‌دهند.

در سطح ملی، تا ۲ آگوست، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا گزارش داد که بیش از ۱۶۴ میلیون نفر به طور کامل واکسینه شده‌اند، یعنی کمتر از نیمی از کل جمعیت، با این وجود ۹۷ درصد از افرادی که به دلیل کووید-۱۹ در بیمارستان بستری هستند واکسینه نشده‌اند.

به گفته تارا اسمیت، پروفسور اپیدمیولوژی در کالج بهداشت عمومی در دانشگاه ایالتی کنت اعداد نشان می‌دهد که چگونه گاهی اوقات واقعیت در آگاهی عمومی تحریف می‌شود.

نیک گرسلی، استاد بخش اپیدمیولوژی بیماری‌های عفونی در کالج امپریال لندن می‌گوید: انتظار می‌رود واکسن‌های کووید -۱۹ ناقل بودن افراد مبتلا به عفونت بدون علامت را کاهش دهد، بنابراین شما قبلا این اطمینان را دارید که ایمن شده‌اید و احتمال ابتلا به آن کمتر است و حتی اگر آلوده باشید، خطر انتقال ویروس شما کاهش می‌یابد. یک دلیل این است که میزان بار ویروسی کرونا در چنین عفونت‌هایی کمتر است، بنابراین تعداد کمتری از آن برای انتقال وجود دارد. نحوه ظهور این الگو با نوع دلتا مشخص نیست.

مطالعه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها که در اواخر ژوئیه منتشر شد، به تعداد مشابه ویروس در افراد واکسینه شده و واکسینه نشده اشاره کرد. با این حال در آن مطالعه، محققان آزمایش‌هایی را برای تایید بار‌های واقعی ویروسی یا گزارش داده‌ها در مورد انتقال از افراد واکسینه انجام ندادند و گروه «واکسینه نشده» شامل افرادی بود که تا حدی واکسینه شده بودند. 

طلعت می‌گوید حتی واکسن قوی سرخک نیز سابقه عفونی قابل توجهی دارد. شیوع سرخک در اواخر دهه ۱۹۸۰ که تا حد زیادی شامل جوانان واکسینه شده بود منجر به تغییر سیاست شد که به جای یک دوز دو دوز مصرف می‌شد.  اولین دوز MMR حدود ۹۰ درصد حفاظت را برای یک عمر ارائه می‌دهد، اما دوز دوم حدود نیمی از ۱۰ درصد باقی مانده را پوشش می‌دهد. با توجه به مسری بودن سرخک، به دست آوردن بالاترین پوشش ممکن بسیار مهم است.

واکسن‌های آنفلوآنزا واکسن‌هایی هستند که بیشترین ارتباط را با عفونت‌های موفقیت آمیز دارند. اسمیت می‌گوید اگر چنین مواردی از آنفلوآنزا به اندازه عفونت‌های سارس-کوو-۲ دقیق پیگیری شود، موارد بسیار بیشتری وجود خواهد داشت زیرا ما می‌دانیم که واکسن آنفلوآنزا به همان اندازه موثر نیست.

اگر جمعیت واکسینه شده اندک باشد و تعداد موارد بالایی در جامعه وجود داشته باشد، میزان پیشرفت می‌تواند افزایش یابد. برعکس جذب زیاد واکسن به این معنی است که جمعیت واکسینه شده بخش بیشتری از موارد کلی را تشکیل می‌دهد. اگر تقریبا همه واکسینه شده باشند، مواردی که اتفاق می‌افتد به احتمال زیاد در افرادی که واکسینه شده‌اند وجود دارد.

عوامل دیگر به نمایندگی بیش از حد بیماران واکسینه شده با عفونت‌های پیشرفته کمک می‌کند، از جمله سن و شرایط سلامتی مرتبط با ضعف سیستم ایمنی بدن. اغلب سطح ایمنی برای این بیماران پاسخ واضح به واکسن ایجاد می‌کند، بنابراین ممکن است در معرض خطر بیشتری نسبت به افراد جوان بدون تاثیر قرار بگیرند که ایمن سازی نشده‌اند.

بیشتر بخوانید 

• کدام واکسن‌ها در کشور برای مقابله با کرونا استفاده شدند؟

انتهای پیام/