ورود پزشکان به مدیریت شهری؛ تهدید یا فرصت؟

به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان،  با توجه به اینکه در کلان شهر‌هایی مثل اصفهان، تهران و برخی شهر‌های دیگر در گزینه‌های شهرداری اعضایی از جامعه پزشکی به چشم میخورد، عملکرد پزشکان را در این جایگاه را باید مورد ارزیابی که آیا می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای شهرداری کلان شهر‌ها و مدیریت شهری باشند؟ یا خیر

 پوریا عادلی استراتژیست حوزه سلامت به خبرنگار ما گفت: نگاه به موضوع مدیریت شهری و شهرداری‌ها به این سمت میرود که باید تغییراتی در مدیریت شهری و شهرداری‌ها ایجاد شود. باید از مدیریت شهری ساختمان محور به سمت مدیریت شهری انسان محور پیش برویم و شهر‌های انسان محور و سلامت محور را باید جایگزین شهر‌های ساختمان محور کنیم.

وی افزود: وقتی ما به این سمت حرکت کنیم که به جای داشتن شهر‌های ساختمان محور شهر‌های انسان محو داشته باشیم و سلامتی انسان را چه از بعد اجتماعی و چه از بعد روانی و جسمی مد نظر قرار دهیم در آن زمان ما متوجه اهمیت حضور پر رنگ پزشکان در مدیریت شهری می‌شویم.

عادلی ادامه داد: طبق آمار، جامعه پزشکی در گروه‌هایی قرار گرفته اند که بالاترین سرمایه‌های اجتماعی را در جامعه دارند و اگر ما بتوانیم با قراردادن پزشکانی که از وجحه خوبی برخوردار هستند این سرمایه اجتماعی را به مدیریت شهری منتقل کنیم.
 

عضو هیات مدیره و دبیر انجمن سرطان اصفهان گفت: اگر بخواهیم به سرمایه‌های شهری نگاه کنیم سه نوع سرمایه در حوزه مدیریت شهری داریم که شامل سرمایه اجتماعی، سرمایه فیزیکی و سرمایه انسانی است و این سرمایه اجتماعی است که می‌تواند بستر ساز ایجاد سرمایه‌های انسانی شود و از همین طریق سرمایه‌های اقتصادی یا فیزیکی شکل می‌گیرد.

عادلی افزود: اگر بتوانیم از پزشکان یا سایر گروه‌های مرجع که دارای سرمایه اجتماعی بالاتری هستند در مدیریت شهری استفاده کنیم موجب کاهش هزینه‌های حاکمیتی در حوزه‌های مختلف خواهد شد.

پزشکان  می‌توانند در مدیریت شهری موثر باشند؟

این استراتژیست سلامت ادامه داد: در مدیریت‌های رده‌های میانی و پایانی نیاز به تخصص داریم و برای آن مدیران تک تخصص را انتخاب می‌کنیم، ولی وقتی به حیطه بالاتر از آن وارد می‌شویم به مدیران چند تخصصی در حوزه شهری و به افرادی که مدیریت کلان آشنایی دارند نیاز داریم.

عادلی گفت: اگر پزشکانی داشته باشیم که از سوابق مدیریتی اجتماعی و سیاسی برخوردار هستند مشکلی نخواهیم داشت، اگر شما به مدیریت کلان شهر‌های دنیا نگاه کنید بسیار کم هستند افرادی که با تخصص مستقیم در حوزه مدیریت شهری در راس شهرداری‌ها قرار گیرند و افرادی که از نظر سیاسی و اجتماعی شناخته شده هستند در راس مدیریت شهری قرار میگیرند که این موضوع در ایران هم سابقه داشته است.

وی ادامه داد: اگر نگاه جهانی داشته باشیم، در سطح مدیریت کلان پزشکان بسیار موفق ظاهر شدند که نمونه آن مهاتیر محمد به عنوان یک جراح در ساختار مالزی تحول و پیشرفتی به وجود آورد که در هیچ کشور دیگری دیده نمی‌شود.

حضور پزشکان در مدیریت شهری باعث نمی‌شود جامعه از تخصص آن‌ها محروم شود؟

عادلی در پاسخ به این سوال گفت: ورود پزشک به مدیریت شهری برای آن پزشک آسیب زا است و ممکن است جایگاه خود را در پزشکی از دست بدهد، ولی وقتی به تعریف سلامت از دیدگاه سازمان بهداشت جهانی نگاه کنیم، سلامت حالت آسایش جسمی، ذهنی و اجتماعی است و صرفا به نبود بیماری و ناتوانی اطلاق نمی‌شود و برخورداری از بالاترین استاندارد سلامتی را یکی حقوق بنیادی هر انسان بدون توجه به تفاوت نژادی، مذهبی، اعتقاد سیاسی و وضعیت اقتصادی و اجتماعی تعریف می کند.

وی افزود: ما اگر بخواهیم رسالت پزشک را دستیابی به سلامت به معنای کامل کلمه بدانیم، آن زمان پزشکان و جامعه پزشکی نمیتواند نسبت به این وظیفه و رسالت خود بی تفاوت باشد و اینجاست که برخی از پزشکان این احساس وظیفه را می‌کنند که وارد حوزه مدیریت‌های مختلف از جمله مدیریت شهری شوند که این مسئله هیچ تضادی با تخصص و اهداف اولیه آن‌ها ندارد.

عادلی در پایان گفت: تا زمانی که سلامتی وجود نداشته باشد بهره اقتصادی ایجاد نمیشود و شهر‌های سلامت محور برای دستیابی به بهره وری اقتصادی برای جامعه بسیار لازم هستند و ارتقاء سلامت اجتماعی در بعد کلان جامعه نشان نشان از رفاه و پیشرفت آن جامعه خواهد بود.

انتهای پیام/س