به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، تابستان که به میانه راه میرسد، خوشههای امید شالیکاران مازندرانی رنگ طلا به خود میگیرند و آماده میشوند برای فصل برداشت نتیجه یک تلاش پنج ماهه، تلاشی که امسال زیر سایهی ابرهایی که کم بارید با نذر و بی خوابی و اضطراب کشاورزان همراه شد، اما اگرچه آسمان در روزها وهفتههایی با کشاروزان یار نبود، اما قرار نبود رزق و روزی آنها در آسمان گم شود و حالا خوشههای رسیده برنج به دستهای آفتاب سوخته شالیکارانی که هر روز قد کشیدنهای برنج هایشان را با دلهره دنبال میکردند لبخند میزند.
سویا و کنجد ممهانان جدید مزارع شرق استان
۷۵ کیلومتر راه را از ساری به سمت گلوگاه میرویم تا از نزدیک جویای حال کشاورزان شرق استان شویم، هر چه میرویم انگار که خورشید به ما نزدیک ترمی شود و با پوست و گوشتمان با تشنگی زمینها همدردی میکنیم.
باران ۳۶ درصد کمتر از پارسال بارید و همین کافی بود تا ۵ هزار هکتار از مزارع شرق مازندران امسال برای میزبانی از شالیهای برنج آمادگی نداشته باشند، زمینهایی که آسمان بالای سرشان تنها کفاف میزبانی از بذر سویا و کنجد و پنبه را داد.
کشاورزان گلوگاهی، اما به نظر نمیرسند از کشت متفاوت امسالشان ناراضی هم باشند، یکی از آنها میگوید مزرعه اش را پانزده سال است به ارث برده، اما امسال برای اولین بار زمین و آسمان همراهی شان نکرد تا این فصل آذوقه برنج خودشان را هم به خانه ببرند.
ما را به سفره ساده صبحانه شان دعوت میکنند. یک فلاسک چای که گرمایش را مانند هوا حفظ کرده، پنیری که محلی نیست و نانهای بربری تازه کنار مزرعه و ادمهای خاکی اش صفای دیگری پیدا می کند. مشغول می شویم و همچنان گوشمان به دلشان است که پر است از حرف. میگویند شاید اگر زمزمههای خشکسالی، سال آینده به گوششان هم نرسد بازهم به کشت سویا و کنجد ادامه دهند، چون با هزینه کمتری که روی دستشان می گذارد، سود بیشتری خواهند داشت.
چشم خشک کشاورزان به مهربانی آسمان
مازندران براساس آمارهای رسمی ۲۳۰ هکتار شالیزار دارد که امسال ۲۱۵ هزار هکتار آن زیر کشت برنج رفته اند، چیزی در حدود ۱۰ درصد مساحت کل استان، زمینهایی که شالیهای برنج با دست و دلی لرزان در آنها کاشته شد و چشم صاحبانشان به چشمهای خشک آسمان خشک شد تا شالیهای سبز، طلایی شوند.
شالیزاری در بابل مقصد بعدی ماست که پایههای دوربین را لابلای خوشههای برنجش میکاریم، کمی آنطرفتر از ماشین دروگر، شالیکاران دور کیسههای سرریز از شلتوک اسپند دود میکنند، یکی شان که صدای خوبی دارد در آواز شاد محلی اش خدارا بخاطر محصول پربرکت امسال شکر میکند و میگوید نذر خرجی سفر امام رضا (ع) کرده است.
برای ادامه ضبط گزارش منتظرمسئولین جهاد کشاورزی میمانیم، همین فرصتی میشود که از حال و هوای این پنج ماهی که بر کشاورزان گذشت جویا شویم. میگویند هرشب اخبار شبکههای سراسری و استانی که به بخش هواشناسی اش میرسید با توپ و تشر اهل خانه را ساکت میکردیم که با تمرکز بیشتری ببینیم قرار است چه برسرمان بیاید، تصاویر سدهای خشک شده و چاههای کم آب می شد نمک روی زخم، چه بی خوابیها که نکشیدیم تا برنجها قد کشیدند و خداروشکر امسال راهکارهای نویی که به کار بردیم نگذاشتند شرمنده خانواده شویم.
راهکارهای نوینشان را در گفتگومان با رییس اداره برنج جویا میشویم. احساس رضایتی از همکاری کشاورزان در فصل کشت امسال دارد، میگوید امسال ۱۳۵ هزار هکتار از مزارع مکانیزه نشا شدند، ۳۵ هزار هکتار بیشتر از سال قبل.
روشی که زمین را برای کاشت ۵۰ هزار بوته بیشتر در هکتار آماده میکند، اما این تنها مزیت این ماشینهای نشاکار نیست، افزایش سرعت نشاکاری، کاهش هزینه کارگری، افزایش دقت نشا و کاهش فشارهای کاری دلایل دیگری است که باعث شد کشاورزان بیشتری امسال با کنار گذاشتن باورهای سنتی، نشای دستی را کنار بگذارند.
از استقبال کشاورزان از ارقام پرمحصول در فصل کشت امسال که این روزها زمینه پربرکت شدن محصول زمینها شده است، برایمان میگوید.
۶۵ هزار هکتار از زمینها امسال جای طارم و هاشمی، زیرکشت ارقام پرمحصولی مثل فجر و شیرودی و ندا رفت، ۳۰ درصد بیشتر از پارسال و در هر هکتار هم دو برابر بیشتر از ارقام محلی برداشت میشود.
در حالیکه قدم زنان از کمباین فاصله میگیریم میگوید امسال مازندران به تنهایی بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار تن برج سفید کشور را تامین میکند ۶ درصد بیشتر از پارسال.
او در ادامه صحبت هایش به شایعه پراکنی دلالان سودجو و تشنگان واردات اشاره میکند که از آب گل آلود تنشهای خشکسالی میخواهند ماهی بگیرند.
اگرچه آب و هوای فصل زراعی امسال هوای کشاورزان را نداشت، اما افزایش ۷۵ هزار تنی تولید برنج در شالیزارهای استان برای تامین آذوقه یکساله ۲ میلیون نفر بیشتر از سال گذشته کافیست و این یعنی شالیکاران مازندرانی بازهم هوای سفره مردم را خواهند داشت.
انتهای پیام / ک