سید امیر سیدزاده تهیه کننده تلویزیون و سینما درباره اولویت‌های فرهنگی که می‌بایست مدنظر دولت سیزدهم قرار بگیرد به خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: مهمترین اصل در فرهنگ ایجاد زیرساخت‌های فرهنگی است که در همه دولت‌های پیشین شعار‌های خوب برای ایجاد این زیرساخت‌ها را داشتیم، اما در عمل هیچ‌کاری پیش نرفت. مهمترین عاملی که هر جامعه را به رشد و پویایی می‌رساند فرهنگ آن جامعه است.

وی افزود: اگر بتوان فرهنگ یک جامعه را اصلاح کرد، به تبع سیاست، اقتصاد، کشاورزی، بهداشت و... آن جامعه هم اصلاح می‌شود و در غیر این‌صورت همه این سرمایه‌ها از دست می‌رود. در دولت‌های گذشته مسئولان فرهنگی خصوصا شورای عالی انقلاب فرهنگی، به اصول کلان نظام در بخش فرهنگی بی توجه بودند یعنی ما در بخش شعار دادن و نوشتن خوب هستیم، اما عملکردمان صفر است. دلیل اصلی این ضعف را نمیدانم و به جواب شاخصی هم تاکنون نرسیده ام.

بازیگر سریال «پایتخت» با بیان اینکه ما یکی از برترین فرهنگ‌ها به نام فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی و یکی از بهترین ادیان به نام اسلام را داریم، اظهار کرد: در دولت‌های قبلی مقوله فرهنگ مغفول واقع شد، هرسال بخش عظیمی از ثروت این مملکت خرج ساخت فیلم‌ها و سریال‌هایی می‌شود که هیچکدام کوچکترین آورده‌ای به فهم و شعور و پویایی مخاطب اضافه نمی‌کنند. چرا دیگر سریال‌هایی مثل امام علی (ع)، سربداران، یوسف پیامبر (ع) و مختارنامه که بسیار تاثیرگذار بودند تولید نمی‌کنیم؟ در بخش سینما و نمایش خانگی، هیچ دوره‌ای به اندازه دوره دوم آقای ریاست جمهوری آقای روحانی، ابتذال و پوچی نداشتیم. دولت دوازدهم بدترین دوران برای سینما بود.

وی ادامه داد: هر فیلم و سریال خانگی که اجازه ساخت آن را می‌دهند برای دختر و پسر‌های ما الگو می‌شود. شاید بنده نسبت به دیگر افراد آگاهی بیشتری از آسیب‌های فرهنگی داشته باشم، اما اکثر مردم جامعه نمی‌توانند فرزندانشان را از این آسیب‌ها دور کنند و تاثیرپذیرند. متاسفانه الگو‌هایی که در سریال‌های خانگی ارائه می‌دهیم، نود درصد بد هستند و محتوا‌های خانمان سوز دارند. امیدواری ما این است که آقای رئیسی به شعار‌هایی که در بخش فرهنگ دادند عمل کنند، زیرا مقوله فرهنگ تضمین کننده سلامت روح و روان جامعه است.

بیشتر بخوانید

• سینمای ما اصلا سیاسی نیست/ شبکه خانگی مخاطب را دچار افسردگی می‌کند

تهیه کننده سریال «روز‌های زیبا» تصریح کرد: زیرساخت‌ها شامل دو بخش است، یک زیرساخت سخت افزاری داریم که شامل سالن، سینما و توسعه فرهنگسراست و یک بخش هم زیرساخت‌های نرم افزاری است که شامل تولید سوژه و محتوا می‌باشد. امکانات ما در دو بخش کافی و کامل نیست، خصوصا در بخش ایده پردازی و محتوا که به شدت فقر نویسندگی و متن داریم.

وی ادامه داد: جامعه‌ای که قرار است براساس محور‌های درست فرهنگی حرکت کند باید آموزش ببیند، یکی از راه‌های آموزش هم همین هنر هفتم سینماست. در حال حاضر اکثر فیلم و سریال‌های ما کلیشه‌ای و تکراری هستند، کلمات رکیک و بی محتوا دارند و مطالب غلط و جرم را آموزش می‌دهند. امیدواریم در دولت سیزدهم هم به بخش سخت افزاری و هم آموزش نیرو‌های انسانی توجه شود. همچنین در بخش تولید سوژه و محتوا هم برنامه ریزی‌هایی انجام شود تا خوراک فکری که برای نسل آینده به یادگار می‌ماند عاری از هرگونه بدآموزی، خشونت و کپی برداری از غرب یا کشور‌های دیگر باشد.

سیدزاده درباره اهمیت سینما در انتشار پیام و مطالب به جامعه عنوان کرد: قطعا سینما به عنوان رسانه بزرگی که دیده می‌شود و به عنوان بخش تفریحی جامعه، در صورت آموزش درست مفاهیم اخلاقی، انسانی، سیاسی و حتی اقتصادی، کمک می‌کند تا راهکار درست را در مسیر زندگی پیدا کنیم. رسالت هنر این است که آدم‌ها را از تاریکی به نور ببرد، بنابراین سینما عضو تاثیرگذاری در رهنمود انسان‌ها به سمت پیشرفت به شمار می‌آید.

وی تاکید کرد: قطعا آدم‌های خوب هم در جامعه وجود دارند، اما الگو‌هایی که ما خصوصا در سینما و نمایش خانگی رواج داده ایم اکثرا الگو‌های بدی بوده اند. ما بیشتر از خوبی ها، بدی‌ها را نشان داده ایم که این خودش هم تاثیر منفی در جامعه دارد. باید جدا از اینکه در یک اثر هنری و تاریکی را نشان می‌دهیم، مضرات تاریکی را درست و هدفگذاری شده نشان دهیم تا وقتی به نور می‌رسیم مخاطب آن را رها نکند.

انتهای پیام/