به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

قُلْ أَیُّ شَیْءٍ أَکْبَرُ شَهَادَةً ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ شَهِیدٌ بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ ۚ وَأُوحِیَ إِلَیَّ هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَکُمْ بِهِ وَمَنْ بَلَغَ ۚ أَئِنَّکُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرَىٰ ۚ قُلْ لَا أَشْهَدُ ۚ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِی بَرِیءٌ مِمَّا تُشْرِکُونَ

بگو: گواهی کدام چیز بزرگتر است (از گواهی خدا)؟ بگو: خدا میان من و شما گواه است و وحی شده به من آیات این قرآن تا به آن شما و هر کس را که خبر این قرآن به او رسد بترسانم. آیا شما به راستی گواهی دهید که با خدای یکتا خدایان دیگری وجود دارد؟ بگو: من گواهی ندهم. بگو: محقّقاً او خدایی یکتاست و من بیزارم از آنچه شما شریک خدا قرار می‌دهید.

فایل صوتی تلاوت آیه ۱۹ سوره انعام

تفسیر آیه ۱۹ سوره انعام

محمّدبن‌عیسی گوید: امام رضا (ع) به من فرمودند: «هنگامی‌که به تو گفته شود: «از خدای عزّوجلّ به من خبر بده که [آیا]او، «شیء» است یا نه؟ چه می‌گویی»؟ به ایشان عرض کردم: «خدای عزّوجلّ خود را «شیء» ثابت کرده است در آنجا که می‌فرماید: «قُلْ أَیُّ شَیْءٍ أَکْبَرُ شَهادَةً قُلِ اللهُ شَهیدٌ بَیْنی وَ بَیْنَکُمْ»؛ پس می‌گویم: او «شیء» است، ولی نه مانند اشیا؛ چون انکار «شیء» بودن او، ابطال وجود او و انکار اوست. امام رضا (ع) به من فرمودند: «راست گفتی و به حقیقت رسیدی».

بیشتر بخوانید

• مهلت خداوند به کافران نشانه تایید راهشان نیست +صوت

مشرکان مکه از پیامبر اسلام (ص) برای رسالتش شاهد می‌طلبیدند و نبوّت آن حضرت را نمی‌پذیرفتند و می‌گفتند:حتّی یهود و نصارا هم تو را پیامبر نمی‌دانند. این آیه در زمان غربت اسلام، خبر از آینده‌ای روشن و رسالت جهانی اسلام می‌دهد. حضرت علی (ع) در تفسیر عبارت «إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ» فرمودند: «اگر خدایان دیگری بودند، آن‌ها هم پیامبرانی می‌فرستادند».

عدّه‌ای را به عنوان اسیر نزد پیامبراکرم (ص) آوردند، حضرت از آنان پرسید: «آیا تاکنون دعوت به اسلام شده اید؟ گفتند:نه، حضرت فرمودند:همه را به محل امن برسانند و آزادشان کنند، زیرا کسی که هنوز ندای اسلام را نشنیده است نباید اسیر نمود، سپس این آیه را تلاوت فرمودند: «لِأُنْذِرَکُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ»، در احادیث متعدّدی «مَنْ بَلَغَ» به ائمّه معصومین علیهم السلام تفسیر شده است.

پیام‌های آیه ۱۹ سوره انعام

۱-برای حقّانیت پیامبر اسلام، گواه بودن خداوند کافی است. «قُلِ اللّهُ شَهِیدٌ»

۲-غفلت و سهو و فراموشی و محدودیّت، هم قدرت خبرگیری انسان را کم می‌کند، هم قدرت گواه بودن او را، چون خدا از این عوارض دور است، پس بهترین شهود خداوند است. «أَکْبَرُ شَهادَهً قُلِ اللّهُ»

۳-قرآن، بزرگ‌ترین گواه بر رسالت پیامبر است. «اَللّهُ شَهِیدٌ بَیْنِی وَ ... هذَا الْقُرْآنُ»

۴-برای مردم غافل، سخن گفتن از زاویه انذار مؤثّرتر است. «لِأُنْذِرَکُمْ»

۵-رسالت حضرت محمد (ص) و برای همه مردم در همه عصر‌ها و نسل هاست. «لِأُنْذِرَکُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ»

۶-تا قانون به مردم ابلاغ نشود، توبیخ و مسئولیّتی در کار نیست. «وَ مَنْ بَلَغَ» و به اصطلاح علم اصول، عِقاب بدون بیان، قبیح است.

۷-از جمله شرایط لازم برای رهبر آسمانی:ایمان به مکتب: «أُوحِیَ إِلَیَّ هذَا الْقُرْآنُ»، امید به آینده «وَ مَنْ بَلَغَ»، صلابت «قُلْ لا أَشْهَدُ» و برائت از شرک است. «إِنَّنِی بَرِیءٌ مِمّا تُشْرِکُونَ»

انتهای پیام/