به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «پایگاه خبری میدل ایست آی» در گزارشی به قلمِ «فرید حافظ» نویسنده و پژوهشگر حوزه «اسلام‌هراسی» در اتریش، روایتی تکان دهنده از نوعِ مواجهه دولت‌های اروپایی نظیر دولت اتریش با اسلام و متفکران مسلمان ارائه می‌کند و آن را نمودی از اوج گیریِ نگران کننده «اسلام هراسی» در قاره اروپا می‌داند. فرید حافظ در این رابطه می‌نویسد:

«من (نویسنده گزارش: فرید حافظ)، به عنوان یک محقق و پژوهشگر که به صورت انتقادی به مطالعه نژادپرستی می‌پرداختم و سعی می‌کردم همواره حاشیه نشینان را نمایندگی کرده و از حقوق آن‌ها دفاع کنم، یک‌شبه در خاک اروپا و از سوی یک دولت اروپایی (اتریش)، متهم شدم که «تروریست» هستم.

پیشتر «ادوارد سعید» نویسنده و تحلیلگر مشهور فلسطینی-آمریکایی در مقدمه یکی از کتاب‌های خود گفته بود: بسیاری از قدرتمندان، از واژه تروریسم به عنوان یک برچسب استفاده می‌کنند تا از خود و موقعیتشان حراست کنند. من (نویسنده گزارش: فرید حافظ)، هیچگاه فکر نمی‌کردم که این گفته‌یِ ادوارد سعید را با پوست و استخوان خود در تاریخ ۹ نوامبر سال ۲۰۲۰، تجربه کنم. بدتر از همه اینکه من در کشوری نظیر اتریش که در آن متولد شده و سال‌های زیادی از عمر خود را در آن گذرانده و از نظر علمی و اجتماعی در آن رشد کرده ام، این مساله را تجربه کردم.

من بیش از یک دهه اخیرِ عمر خود را به عنوان یک پژوهشگر منتقد در حوزه علوم سیاسی گذرانده ام و در این مدت، یک فصلنامه پژوهشی به نامِ "مطالعات اسلام هراسی" را نیز در سال ۲۰۱۰، بنیان گذاشته ام. در سال ۲۰۱۶، من "مجله اروپایی اسلام هراسی" را بنیان گذاشتم که دیدگاه‌های اندیشمندان و متفکران مختلف را بازتاب می‌داد و به یک منبع بسیار مهم برای آن دسته از دانشگاهیان و سیاستگذارانی تبدیل شده که به دنبال ایجاد جامعه‌ای عادلانه و عاری از هرگونه نژادپرستی هستند.

از سال ۲۰۱۷، من به عنوان پژوهشگر میهمان در "دانشگاه جرج تاون آمریکا" فعالیت داشته ام. من در جریان فعالیت‌های خود در این دانشگاه، به همراه همکارانم، نتایجِ تحقیقات و پژوهش‌های خود را در مساله اسلام‌هراسی، برای عموم مردم منتشر می‌کنیم تا به آن‌ها در این زمینه یک آگاهیِ سازنده را ارائه کنیم.

من به عنوان یک منتقد و پژوهشگر، همواره به شدت از رشد نژادپرستی ضد مسلمانان در قاره اروپا انتقاد کرده‌ام. من در این زمینه صرفا به حملات افراطی جریان‌های راست گرا که رویکردی تهاجمی به اسلام دارند بسنده نکرده‌ام. من در عین حال، به چهارچوب‌ها و ساختار‌هایی که به نحوی نهادینه، مسلمانان را از ساختار‌های قدرت کنار گذاشته اند و عملا آن‌ها را هدفِ تبعیض و سیاه نمایی قرار داده اند نیز اشاره کرده ام. من همواره از موقعیت خود استفاده کرده ام تا حقایق را مطرح کنم و سعی کرده ام از آن‌هایی که صدایی ندارند و همچون مسلمانان، حقوق و منافعشان در قاره اروپا پایمال می‌شود، قویا دفاع کرده و به صدای آن‌ها تبدیل شوم.

صبح روز ۹ نوامبر سال ۲۰۲۰، برای من یک واقع تلخ و تاریک اتفاق افتاد. در این روز، نیرو‌های ویژه اتریشی، دربِ منزل من را شکستند و به داخل هجوم آورده و همسر و فرزندانم را شدیدا ترساندند. من ابدا فکر نمی‌کردم که این مقام‌های کشوری نظیر اتریش هستند که دستور حمله به خانه من به عنوان یک محقق و پژوهشگر را صادر کرده اند. من در ابتدای هجومِ نیرو‌های امنیتی اتریش، فکر کردم که شاید یک گروه شبه نظامی افراطی به خانه من حمله کرده اند. با این حال، وقتی آن‌ها حکم جستجوی خانه ام را به من نشان دادند، از تلخیِ حقیقت به خود لرزیدم.

عملیات گسترده پلیس

من به عنوان یک محقق و پژوهشگرِ ساده، در تاریخ ۹ نوامبر ۲۰۲۰، هدفی بزرگترین عملیات پلیسی اتریش پس از جنگ جهانی دوم قرار گرفته بودم. در این تاریخ، منزل من به همراه ۲۹ نفر دیگر هدف حمله نیرو‌های ویژه اتریشی قرار گرفت. این حملات، مستند به اتهامات بسیار سنگینی علیه من و دیگران بودند. بر اساس آنچه در حکم جستجوی منزل من نوشته شده بود، دولت اتریش عملا من را مظنون به عضویت در یک سازمان تروریستی و جنایی کرده بود که امنیت اتریش را به خطر می‌اندازد. من همچنین متهم به تامین مالیِ فعالیت‌های تروریستی شده بودم!

از یک چشم انداز سیاسی، این گمانه زنی مطرح شده بود که من بخشی از یک شبکه تروریستی هستم که قصد دارد رژیم مصر و شخص "عبدالفتاح السیسی" رئیس جمهور این کشور را ساقط کرده، اسرائیل را نابود سازد و یک خلافت جهانی به پایتختی بیت المقدس را ایجاد نماید. همه این اتهامات در شریطی علیه من مطرح شده بودند که من اساسا مطالعات و فعالیت‌های چندانی در حوزه مسائل اسرائیل و مصر نداشته و ندارم.

با این همه، جالب‌ترین نکته، اسناد و شواهدی بود که اتریشی‌ها علیه من ارائه می‌کردند: آن‌ها من را متهم کرده بودند که از یک پروژه درسی به واسطه یک شورای مذهبی حمایت می‌کردم، با نمایندگان مجلس و رهبران سیاسی به صورت تلفنی صحبت کرده بودم، از سیاست‌های ضداسلامی دولت اتریش انتقاد کرده بودم، و به اصطلاح عضوِ یک سازمان تروریستی اسلام‌گرا بودم. این در حالی است که تمامی این ادعا‌ها از اساس نادرست بودند.

اگرچه عملیات نیرو‌های امنیتی اتریش علیه من و دیگران، یک و نیم سال به طول انجامید و هزاران دقیقه مکالمه ضبط شده و هزاران عکس از سوی مقام‌های امنیتی اتریش ارائه شد، با این حال هیچکدام از اتهامات علیه ما به تایید نرسیدند و اثبات نشدند. درواقع، عملا حمله به منزل من و شمار دیگری از افراد که شبیه من بودند، حاملِ هیچ دستاوردی برای مقام‌های اتریشی و دولت این کشور نبود. هیچ اتهامی نیز به اثبات نرسید.

بیشتر بخوانید

احیای نظمِ دموکراتیک

آن دسته از افرادی که با اقدامات و رویه‌های اقتدارگرایانه رژیم‌های شمال آفریقا آشنا هستند به خوبی می‌دانند که حملاتی از این نوع علیه جبهه اپوزیسیون و پژوهشگران از سوی ساختِ سیاسی حاکم، هر لحظه می‌تواند اتفاق بیفتد. این حملات و اتهاماتِ ناشی از آن ها، با هدف سرکوب کردن و به حاشیه راندنِ مخالفان انجام می‌شوند. یک همکارِ سابق من که از حدودا سه دهه پیش، از تونس به اتریش مهاجرت کرده بود گفت: "انجام این حملات، دلیل اصلی مهاجرت من از تونس به اتریش بود". با این حال، وی تاکید کرد که هیچگاه فکر نمی‌کرده در کشوری نظیر اتریش که قویا داعیه دموکراسی و آزادی دارد نیز یکچنین اتفاقاتی روی دهند.

اگرچه اتهاماتی که علیه ۳۰ نفرِ مذکور (افرادی که توسط پلیس اتریش هدف حمله قرار گرفتند) کاملا دور از واقعیت بودند، با این حال، زبان و رویکرد مشترکی در بازجویی از آن‌ها استفاده شده بود. به طور خاص از آن‌ها سوال شده بود: آن‌ها در مورد واژه اسلام هراسی چه فکری می‌کنند؟ آیا به نظر آن ها، مسلمانان در اتریش هدفِ تبعیض قرار می‌گیرند؟ آیا آن‌ها همسر خود را برای اقامه نماز صبح از خواب بیدار می‌کنند؟ آیا فرزندان آن‌ها اجازه دارند که به موسیقی گوش دهند؟ آیا آن‌ها دوستانی که مسلمان نباشند هم دارند؟ آیا اگر آن‌ها دختر داشته باشند، وی اجازه دارد با یک فردِ مسیحی، یهودی و یا حتی بی خدا ازدواج کند؟ این‌ها تنها بخش‌هایی از سوالاتی هستند که پرسیده شده اند و در نوع خود موجب تشدید نگرانی‌ها می‌شوند.

در این میان، سوال‌های زیادی مطرح می‌شوند: ایا این اقدام دولت اتریش در ادامه رویه‌های اسلام هراسانه آن است؟ آیا عملیات اخیر آن، توسط سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی خارجی تحریک شده است؟ آیا این عملیات نمودی از تغییر رویکرد سرویس اطلاعاتی و امنیتی اتریش است؟

با این همه، ماجرا هر چه که باشد، آسیبِ اقداماتی از این نوع بسیار گسترده است. آنچه اکنون بیش از همه از اهمیت برخوردار است این نکته است که جامعه مدنی، پژوهشگران، و جبهه اپوزیسیونِ سیاسی، بایستی قویا بر شدتِ فعالیت‌های خود جهت احیای نظم دموکراتیک و مقابله با خودسری‌هایی از این نوع از سوی دولت‌هایی نظیر اتریش بیفزایند. نباید اجازه داده شود که مسلمانان، هدفِ تبعیض قرار گیرند و به آن‌ها برچسبِ تروریست زده شود و عملا به صورت ناعادلانه، سرکوب شوند».

منبع: الف

انتهای پیام/