به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، او اثبات کرده است که با مشکلات جسمی حرکتی اش کنار آمده و این را در عمل نشان داده است که معلولیت هیچگاه محدودیت و محرومیت از ادامه زندگی اجتماعی و دستیابی به افتخارات و سربلندیها نیست.
نامش سکینه است و از این نام، صبوری و آرامش را به ارث برده است، سکینه ستوده بانوی چهل و دو ساله معلول جسمی حرکتی دهستان شهید پرور زیراب از توابع بخش مرکزی شهرستان زرین دشت است که در برابر تلاطم طوفانهای مهیب زندگی با قامتی بر افراشته، اما بدون پا ایستاده است.
درست بیست و پنج سال پیش چرخش روزگار باعث شد تا در کوره راه زندگی با یکی هم مسیر شود تا پیوند عشق و شکیبایی را بدون نقص بر سرنوشتشان حکاکی کنند. حالا سکینه چشمان اصغر است و اصغر گامهای بلند رسیدن پرستوی پرشکسته زندگیش برای رسیدن به قاف آرزوها.
همسر خانم ستوده ۴۷ ساله و نابینا و سکینه نیز از هر دو پا فلجی است که بر اثر واکسن در کودکی در ظاهر، زمینگیر شده است، اما گامهای این بانوی معلولِ عصا به دست در مسیر گره گشایی از کار خلق، ترسیم آیندهای روشن برای دختران نونهال تا جوان با برپایی کلاسهای قرآنی اش، فرسنگها راه را پیموده است.
سکینه ستوده و اصغر راستگو هر دو جزء جامعه یک میلیون و ۳۰۰ هزار نفری توانخواه در کشور هستند که از طریق جلسات فیزیواترپی سکینه که در بهزیستی داراب انجام میشد با یکدیگر آشنا شدهاند.
ستوده برای ازدواج با همسرش به دلیل نابینا بودنش با مخالفت صد درصدی تمامی اعضای خانواده اش روبرو میشود، اما او با خود عهد کرده بود که فقط با کسی ازدواج کند که دارای معلولیت باشد، چون از سرزنش، هراسناک و بیزار است.
مخالفتهای شدید اعضای خانواده نتوانست او را از تصمیمش باز دارد، زیرا او در روز نیمه شعبان پس از دو رکعت نماز با خدای خود عهد میکند و با استخارهای از سوره مریم با توکل به آیه ۴۸، یَا مَرْیَمُ اقْنُتِی لِرَبِّکِ وَاسْجُدِی وَارْکَعِی مَعَ الرَّاکِعِینَ (ای مریم سجده کن و رکوع کن و خدا را شکر) به این آشنایی رسمیت میبخشد.
او مدرس حوزه علمیه خواهران داراب است و در حال حاضر به دلیل جایگاه علمی اش در حوزه علمیه، قابلیت راه اندازی حوزه علمیه خواهران در زرین دشت را دارد.
همه زندگیش با قرآن عجین شده است، ۲۵ سال است که مدیر موسسه قرآنی بیت الاحزان حضرت فاطمه الزهرا دهستان زیرآب است و در این مسیر سه حافظ کل پرورش داده و پنج حافظ در آینده نزدیک به جمع حافظان کل قرآن این روستا اضافه میکند و دهها قرآن آموز دیگر نیز چندین جزء قرآن را حفط نموده اند.
پس از ازدواج خانم ستوده با همسرش ارتباط با خانواده اش به مدت ۱۰سال قطع شد، اما او با انس گرفتن با قرآن این فراق را تحمل کرد.
ستوده با اشاره به سختیها و مرارتهایی که در زندگی متحمل شده گفت: اوایل زندگیم سختیهای زیادی بر ما تحمیل شد، نداشتن هیچ راه درآمدی و بی پشت و پناه شدنم از سوی والدینم مرا به فکر وا داشت که باید خودم از زمین بلند شوم، به همین سبب شش سال تمام با پخت نان محلی و فروش آن چرخ روزگارمان را چرخاندم، البته ناگفته نماند من با ورودم به روستای محل زادگاه همسرم بلافاصله کلاسهای قرآن را راه اندازی کردم، اما حتی یک ریال هم از کسی دریافت نکردم.
برای راه اندازی کلاسهای قرآن در آن سالها تلاشم را مضاعف کردم. احساس تکلیف میکردم و در این راه سختیها را به جان میخریدم، با وجود مشکلات شدید جسمی حرکتی ام در سالهای گذشته به مدت چهار سال روزی دو مرتبه با دو عصا یک کیلومتر پیاده از روستای زیراب از راه ناهمواری که بیشتر شبیه تپه بود میگذشتم تا به روستای فرج بیگی برای تشکیل کلاسهای قرآن و احکام برسم آن هم در گرمای سوزان تابستان.
ستوه افزود: قرار گیری من در مسیر قرآن اراده خداست وگرنه من با مشکلات جسمی و حرکتی شدید دست و پا باید در ابتداییترین امور خود هم بمانم.
او شیرینترین دلمشغولی اش را مشاوره خانواده و گره گشایی از مشکلات زوجین از طلاق و تهیه جهیزیه به دختران و پسران دم بخت نیازمند میداند.
او ابراز کرد: همیشه به خودم نهیب میزنم که کسی نیستم و فقط اراده خداست که مرا واسطه گره گشایی از خلق الله میکند.
او کار کردن را عار نمیداند و همیشه در زندگی عزت نفسش را حفظ کرده است.
ستوده در همین رابطه میگوید: با سختی و مشقت نان سفره خانه ام را تهیه میکنم، اما به خاطر ندارم که حتی یکبار به نهادی یا ادارهای برای مساعدت مالی مراجعه کرده باشم.
تولید ترشی و رب گوجه فرنگی خانگی آن هم به مقدار زیاد را از دیگر راههای تامین مخارج زندگیش میداند و با افتخار میگوید: در زندگی تن به همه سختیها میدهم، اما عزت نفسم را حفظ میکنم.
این بانوی موفق زرین دشتی اضافه کرد: هر جا که کم آوردم و احساس کردم به ته خط رسیده ام خدا بی فوت وقت ورود کرد، این را زمانی فهمیدم که معجرهای رخ داد.
او در پاسخ به سوال خبرنگار ما در مورد معجزهای که زندگیش را تغییر داد، گفت: به خاطر دارم یک روز بخاطر مشکلات مالی و فشارهایی که به ما وارد شده بود، با یکی از دوستانم که مداح اهل بیت است تماس گرفتم و به شهر حاجی آباد رفتم، اما به دلیل مشغولیت دوستم به ناچار قصد برگشت به را روستا کردم، در همین حین توسط یک نفر راننده خودرو تا ایستگاه خودروهای مسافرکش روستایمان برگشتم، اما فردا شب همان فرد، میهمان خانه مان شد، او خیلی صریح گفت: من آمده ام تا برای شما یک مغازه لوازم خانگی و برقی تاسیس کنم.
در سکوت او را نگاه کردم، خواب نبودم، آن فرد که مدیر یکی از ادارات شهرستان زرین دشت و اهل لامرد بود، مقدمات راه اندازی مغازه را انجام داد و کارمان شروع شد، اما در اقدامی خیلی عجیب همان مدیر اداره با دو نفر از مدیران دیگر ادارات شهرستان زرین دشت در اقدامی جهادی، جمعهها به منزلمان میآمدند و مغازه را برایم میساختند.
قفسههای مغازه نصب و در هر قسمت از مغازهها لوازم برقی و خانگی چیده شد.
پس از آن روزگارمان رونق گرفت و من هم با حضرت زهرا عهد کردم که یک ریال هم بابت قرآن آموزان موسسه قرانی بیت الاحزان حضرت زهرا از کسی مطالبه نکنم.
در کنار فروش اجناس هر ماه دو تخته پتو برای دختران دم بخت کنار میگذاشتم، زیرا با وام ۱۵ میلیون تومانی که از کمیته امداد گرفته بودم، کارم رونق گرفته بود.
ستوده ادامه داد: با شیوع بیماری کرونا و سبکتر شدن فعالیت هایم، اقدام به گرفتن گواهینامه پایه سوم کردم و با سرمایهای که جمع آوری کرده بودم توانستم یک دستگاه خودروی پراید خریداری کرده و تبدیل به خودروی مناسب سازی شده ویژه معلولین نمایم. حالا دیگر دغدغه ندارم، تمامی اموراتمان را به راحتی انجام میدهم.
مدیر موسسه فرهنگی قرآنی بیت الاحزان دهستان زیراب یادآور شد: یک ماه پس از جشن شروع زندگی مشترکمان در فرودین سال ۱۳۷۳ فعالیتهای قرآنی را در دهستان زیراب با ۹۰ نفر قرآن آموز و با تشکیل ۷ کلاس زیر ۶ سال آغاز نمودم، که به لطف خدا همه این دانش آموزان هم اکنون به مدارج علمی و دانشگاهی خوبی دست یافته اند و این کلاسهای قرآنی انسان ساز هنوز به قوت خود تشکیل میشود.
ستوده با اشاره به پیشنهاد مدیریت بیت الاحزان مرکز شهرستان زرین دشتُ ادامه داد: اولویت اصلی زندگی من رسیدگی به همسرم است، زیرا او، ولی نعمت من است.
او با اشاره به وضعیت نابینایی همسرش و عدم توانایی او برای کسب در آمد تاکید کرد: در این ۲۵ سال حتی یکبار هم از ازدواجم پشیمان نشده ام و بارها به خاطر داشتن چنین همسر پاک و با خدایی سجده شکر به جا آورده ام.
ستوده، تنها آرزوی خود را بینایی همسرش عنوان کرد و گفت: در سال ۱۳۸۰ همسرم در بیمارستان دکتر خدادوست با ۹ میلیون تومان عمل شد، اما متاسفانه تقدیر نبود که چشمانش دنیا را ببیند وگرنه حاضر بودم یکی از چشمانم را به او ببخشم.
این بانوی موفق تلخترین خاطره زندگیش را گریستن همسرش در پی شکستن پای خود دانست و با بغض عنوان کرد: دلم نمیخواهد هیچوقت شاهد گریههای اصغر باشم.
او در ادامه افزود: به شکرانه لحظات نا امیدی ام که خداوند دستم را گرفته است، اعتقاد دارم باید هر گرفتاری که در مسیر زندگیم قرار گرفت، هر طور که شده در حل کردنش تلاش کنم.
ستوده اظهار کرد: من از مسئولان هیچ چیزی برای خودم نمیخواهم، اما توقع دارم که با سرکشی از معلولین و خانواده هایشان از آنان دلجویی کنند و اگر میتوانند مکانی را برای بیت الاحزان در اختیارم قرار دهند، چون به دنبال تاسیس شعبه دوم در مرکز شهرستان زرین دشت هستم، ولی با اجاره بها مشکل دارم که امیدوارم مسئولین مربوطه در این راه یاری ام کنند.
در ادامه این گزارش، رییس شورای اسلامی دهستان زیرآب نیز که با ما در این نشست شرکت کرده بود، با بیان توانمندیهای خانم ستوده گفت: خانم ستوده در حقیقت معلول نیست، زیرا هیچیک از محدودیتها نتوانسته است مانع رشد و شکوفایی وی در مسیری که در پیش گرفته، بشود.
یونس قائدی افزود: ورود خانم ستوده به روستای زیرآب منشا برکات معنوی زیادی برای این روستا بوده است و به همین دلیل ما قدردان زحمات وی هستیم.
رئیس شورای اسلامی روستای زیرآب با بیان اینکه راه اندازی و مدیریت کلاسهای قرآنی با سختیهای زیادی برای خانم ستوده روبرو بوده است، اظهار کرد: کلاسهای روخوانی، حفظ، قرائت و کلاسهای احکام از جمله برنامههایی است که این بانو در مدت ۲۵ سال از سکونتش در این روستا ادامه داده است.
قائدی با اشاره به ضرورت حمایت ادارات تبلیغات اسلامی و اداره و فرهنگ و ارشاد از کلاسهای قرآنی تاکید کرد: اجاره بهای بیت الاحزان با مشکلات روبروست، در فصل گرما از وسایل سرمایشی برخوردار نیست، میطلبد که ادارات متولی در این زمینه ورود کنند.
او با اشاره به شیوع بیماری کرونا و مجازی شدن کلاسهای بیت الاحزان حضرت زهرا سلام الله علیها ادامه داد: افرادی مثل خانم ستوده که فعالیتهای بی ریا دارند، نیازمند توجه ویژه هستند.
رئیس شورای اسلامی روستای زیراب با اذعان بر اینکه خانم ستوده ۱۶۰ قرآن آموز را در حال آموزش دارد، تاکید کرد: مدیریت این تعداد قرآن آموز کار بسیار دشواری است که خانم ستوده با عشق و علاقه وافرش به اهل بیت عصمت و طهارت به خوبی از عهده آن بر آمده است.
او در انتها گفت: برپایی کلاسهای قرآن و حضور در کلاسهای دینی و مذهبی بهترین راهکار مقابله با جنگ نرم دشمن است.
شهرستان زرین دشت به مرکزیت حاجی آباد در ۲۷۳ کیلومتری جنوب شرقی استان فارس واقع شده است.
منبع:فارس
انتهای پیام/
واقعا خداوند به ایشون و همسرشون توفیقات بیشتر بده . معنی توکل واقعی همین است.
به همه چیز رسید
فقط باید چشم دل بگشاییم
و توکل کنیم و خودمان را به بزرگترین قدرت ...خدا...بسپاریم
باید تسلیم حق شویم
تا به ارامش ابدی برسیم
اینشاله همه جوانان وطن مان خوشبخت و سروسامان بگیرند .امین یا رب العامین
با خدا باش پادشاهی کن ....
خدا اجرت بده خانم ستوده . هزاران باریکلا
التماس دعا