به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،سیاه‌چاله‌ها با وجود تلاش‌های قابل تمجید اینشتین و سایر محققان همچنان یکی از اسرارآمیزترین پدیده‌های جهان به شمار می‌آیند. شاید یکی از ایده‌های عجیبی که به ذهن یک خوره علم برسد این باشد که تنها راه برای حل رمز و راز سیاه‌چاله‌ها وارد شدن به داخل آن‌ها باشد!

آیا این کار شدنی است؟ بی‌تردید در مورد موضوع کاملاً پیچیده‌ای صحبت می‌کنیم. شاید پاسخ اولیه قدری شما را متعجب کند. آدم می‌تواند این کار را انجام دهد تنها در صورتی که آن سیاه‌چاله بسیار بزرگ و خلوت و دورافتاده باشد! ضمناً اگر تصمیم دارید برای پاسخ به این معما وارد سیاه‌چاله‌ای شوید، نباید انتظار داشته باشید که بتوانید یافته‌های خود را با هیچ کس دیگری در کل جهان در میان بگذارید!

مطالعات نشان می‌دهد سیاه‌چاله‌ها در جهان ما کم نیستند و به نظر می‌رسد این نواحی فریبنده از انفجار بزرگ تا به امروز یکی از ماده‌های اساسی تکامل جهان بوده‌اند. حتی برخی تحقیقات نشان می‌دهد آن‌ها احتمالاً در شکل‌گیری زندگی بشر در کهکشان خود ما نیز تأثیر گذاشته‌اند.

بیشتر بخوانید

آخرین ردپای فرازمینی‌ها در سال ۲۰۲۰/ از مولکول‌های آلی تا سیگنال‌های رادیویی مرموز

دو نوع سیاه‌چاله

اندازه، جرم، بار الکتریکی و حرکت زاویه‌ای سیاه‌چاله‌ها می‌تواند متفاوت باشد. برخی از سیاه‌چاله‌ها درواقع می‌چرخند. اما از منظر بحث ما (یعنی امکان ورود به درون این نواحی)، دو نوع سیاه‌چاله وجود دارد. اولی نمی‌چرخد و از نظر الکتریکی خنثی است - یعنی بار مثبت یا منفی ندارد - و جرمی به اندازه خورشید ما دارد. نوع دوم یک سیاه‌چاله بسیار بزرگ است، با جرمی معادل چند میلیون یا حتی چند میلیارد برابر خورشید ما.

علاوه بر تفاوت جرم بین این دو نوع سیاه‌چاله نکته دیگری که آن‌ها را از هم متمایز می‌کند فاصله مرکز آن‌ها تا افق رویدادشان است، اندازه‌ای که فاصله شعاعی نامیده می‌شود. بر اساس شناخت ما از علم فیزیک، افق رویداد یک سیاه‌چاله نقطه‌ای بی‌بازگشت است. هر چیزی که از این نقطه عبور کند توسط سیاه‌چاله بلعیده می‌شود و برای همیشه از جهان شناخته‌شده ما محو می‌شود.

جاذبه سیاه‌چاله در افق رویداد، آنقدر قدرتمند است که هیچ نیروی فیزیکی نمی‌تواند بر آن غلبه کند یا حتی آن را خنثی کند. حتی نور، سریع‌ترین چیزی که در جهان ما وجود دارد نمی‌تواند از آن بگریزد، ازاین‌رو است که این نواحی را اصطلاحاً «سیاه‌چاله» می‌نامند. اندازه شعاعیِ افق رویداد به جرم سیاه‌چاله بستگی دارد. اهمیت این موضوع اینجاست که اگر روزی هوس ورود به سیاه‌چاله کردید این ابتدایی‌ترین نکته برای زنده وارد شدن به سیاه‌چاله است!

سیاه‌چاله بزرگ راز بقای شماست!

شعاعِ افق رویدادِ سیاه‌چاله‌ای با جرمِ خورشیدِ ما (ازقضا یکای استاندارد برای اندازه‌گیری جرم در اخترشناسی نیز جرم خورشیدی است)، در حدود ۳ کیلومتر است. برعکس، جرم سیاه‌چاله بزرگی در مرکز کهکشان راه شیری تقریباً ۴ میلیون جرم خورشیدی است و دارای افق رویدادی با شعاع حدود ۱۱ میلیون کیلومتر یا ۱۷ شعاع خورشیدی است؛ بنابراین کسی که وارد سیاه‌چاله‌ای به اندازه تنها یک ستاره شود، به مرکز آن سیاه‌چاله بسیار نزدیک‌تر نسب به زمانی است که جرم آن سیاه‌چاله خیلی بزرگ باشد، زیرا او شعاع افق رویداد کمی را خواهد پیمود.

این بدان معنی است که در سیاه‌چاله‌های کوچک به دلیل نزدیک بودن مرکز سیاه‌چاله، کشش اجزای مختلف بدن یک فرد به درون آن بسیار متفاوت خواهد بود (زمین تا آسمان فرق خواهد کرد!). به زبان ساده، اگر شخص از پا به درون سیاه‌چاله سقوط کند هنگامی که از افق رویداد سیاه‌چاله می‌گذرد، کشش جاذبه روی پا‌های او در مقایسه با کشش روی سرش به طور تصاعدی بزرگتر خواهد بود.

در اینجا می‌گوییم فرد اصطلاحاً پدیده اسپاگتی فضایی (spaghettification) را تجربه خواهد کرد و به احتمال زیاد از شدت کشیده شدن به شکل یک رشته ماکارونی باریک به درون سیاه‌چاله فرو خواهد رفت و احتمال اینکه زنده وارد سیاه‌چاله شود بسیار پایین است. اسپاگتی فضایی فرایندی است که طی آن هر چیزی در اثر سقوط در سیاه‌چاله کوچک به دلیل نیرو‌های گرانشی کشیده و از هم پاشیده می‌شود.

اما اگر برای مطالعات خود یک سیاه‌چاله بزرگ را انتخاب کنید، شانس‌تان برای ورود ایمن به درون سیاه‌چاله بیشتر است. این بدین دلیل است که منبع مرکزی گرانش، بسیار دورتر از افق رویداد قرار دارد. به عبارت دیگر در یک سیاه‌چاله بزرگ اختلاف کشش گرانشی بین سر و انگشتان پا تقریباً صفر است. پس فرد بدون تأثیرپذیری شدید از افق رویداد عبور می‌کند و به صورت یک رشته ماکارونی باریک درنمی‌آید و احتمالاً در حالت شناور کشیده می‌شود.

دیسک‌های داغ را دست‌کم نگیرید

بسیاری از سیاه‌چاله‌هایی که در جهان مشاهده می‌کنیم توسط دیسک‌های بسیار داغی از مواد احاطه شده‌اند که شامل گاز و گرد و غبار یا اجرام دیگری مانند ستاره‌ها و سیار‌ه‌ها هستند. این اجرام به دلیل اینکه که بیش از حد به افق نزدیک شده، در سیاه‌چاله گیر افتاده‌اند. به این دیسک‌های داغ و آشفته، قرص برافزایشی گفته می‌شود. آن‌ها چنانکه از ظاهرشان پیداست مطمئناً مهمان‌نواز نیستند و سفرتان را به سیاه‌چاله پرخطر می‌کنند؛ بنابراین اگر می‌خواهید زنده تا نزدیک مرکز سیاه‌چاله شوید اولاً یک سیاه‌چاله عظیم‌الجثه را انتخاب کنید، ثانیاً آن سیاه‌چاله باید کاملاً تک‌وتن‌ها باشد و به عبارتی از مواد، گاز و یا حتی ستاره‌های اطراف خود تغذیه نکند.

باید به تنهایی از یافته‌های خود لذت ببرید!

حال اگر سیاه‌چاله‌ای غول‌پیکر و دورافتاده را که برای مطالعه علمی مناسب است پیدا کردید و تصمیم گرفتید فضاپیمای خود را گوشه‌ای پارک کنید و وارد آن شوید، بدانید و آگاه باشید ثبت آنچه که در داخل سیاه‌چاله مشاهده یا اندازه‌گیری می‌کنید، محدود به افق رویداد سیاه‌چاله است!

با در نظر داشتن این نکته که هیچ چیز نمی‌تواند از نیروی جاذبه افق رویداد فرار کند، فرد در حال سقوط نه می‌تواند چیزی را از طریق امواج ارسال کند و نه می‌تواند راهی برای خروج از آن بیابد؛ بنابراین هیچ‌کس هیچ اطلاعاتی را درباره یافته‌هایتان فراتر از ورودی افق، دریافت نخواهد کرد و سفر و کشفیات شما برای بقیه جهان تا ابد پوشیده خواهد ماند. پس اگر زنده ماندید تنهایی از ماجراجویی خود لذت ببرید!

منبع: آنا

انتهای پیام/