به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمتهایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم میپردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّ اللَّهَ یُمْسِکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَنْ تَزُولَا ۚ وَلَئِنْ زَالَتَا إِنْ أَمْسَکَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ ۚ إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا
محققا خدا آسمانها و زمین را از اینکه از جای خود بلغزند نگاه میدارد و اگر رو به لغزش و انحراف از مسیر خود نهند گذشته از او هیچ کس آنها را محفوظ نتواند داشت، (و بدانید) که خدا (بر کفر و گناه خلق) بسیار بردبار و آمرزنده است.
فایل صوتی تلاوت آیه ۴۱ سوره فاطر
هشامبنحکم گوید: امام صادق (ع) به یکی از زندیقان فرمودند: «ای برادر مصری! آنچه شما گروه دهریان به سوی آن میروید و مذهب خود میسازید و به وهم و خیال گمان میکنند که آنکه این افعال از او سر میزند دهر و روزگار است، باطل است؛ زیرا که اگر دهر چنان باشد که ایشان را میبرد چرا ایشان را برنمیگرداند و اگر چنان باشد که ایشان را برمیگرداند چرا ایشان را نمیبرد؟ این گروه ناچارند و هیچ اختیار ندارند.
ای برادر مصری! آسمان بلند شده و زمین پست شده؛ چرا آسمان بر زمین نمیافتد چرا زمین در بالای طاقت خود سرازیر نمیشود؛ پس هیچ یک نتوانند که خود را نگاه دارند و هر که بر روی آنها است یکدیگر را نگاه ندارند»؟ زندیق گفت: «خدا که پروردگار و سیّد اینها است اینها را نگاه داشته » و زندیق به وسیله حضرت صادق (ع) ایمان آورد.
بیشتر بخوانید
میان نگهداری و حفاظت خداوند از نظام هستی و حلم او رابطه است، همان گونه که میان عقاید و اعمال ما و فروپاشی نظام هستی رابطه است. در این آیه به مورد اول اشاره دارد و آیه با جمله «حَلِیماً غَفُوراً» پایان یافته است.
امّا در سوره مریم، آیات ۸۸ تا ۹۰ میخوانیم: «وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً لَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئاً إِدًّا تَکادُ السَّماواتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا»؛ مشرکان گفتند:خداوند فرزندی اختیار کرده است، نزدیک است که آسمانها و زمین و کوهها از این سخن زشت درهم ریزد و فروپاشد.
خداوند هم آسمانها و زمین با عظمت را نگاه میدارد «یُمْسِکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ» و هم پرنده کوچک در هوا را «ما یُمْسِکُهُنَّ إِلاَّ الرَّحْمنُ» . در روایات میخوانیم:خداوند به واسطه اولیای خود، آسمان و زمین را حفظ میکند که اگر نباشند، نظام هستی به هم میریزد.
۱- جایگاه آسمانها و زمین و حرکت و مدار آنها با اراده خداوند است و اوست که هر لحظه آنها را حفظ میکند. «إِنَّ اللّهَ یُمْسِکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ»
۲- پدیده ها، هم در پدید آمدن و هم در بقا نیازمند قدرت و لطف خداوند هستند. «إِنَّ اللّهَ یُمْسِکُ السَّماواتِ»
۳- نظم حاکم بر هستی، از سوی خداست، نه امری تصادفی. «إِنَّ اللّهَ یُمْسِکُ السَّماواتِ»
۴- ابدیّت مخصوص اوست و هستی قابل زوال است. «زالَتا»
۵-اگر حلم الهی نباشد، کرات آسمانی بر سر خلافکاران فرو میریزد. «یُمْسِکُ السَّماواتِ - کانَ حَلِیماً غَفُوراً» (هنگام برپایی قیامت، خورشید و ماه و ستارگان و زمین دگرگون و درهم ریخته میشود، بنابراین اگر در دنیا از فروپاشی آنها جلوگیری میشود به خاطر حلم اوست.)
۶- خداوندی که با قدرت هستی را نگاه داشته، اگر به کفّار مهلتی میدهد به خاطر حلم است نه عجز. «کانَ حَلِیماً»
انتهای پیام/