به گزارش حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از اسپوتنیک، دانشمندان چندین دهه است که مدلهای آب و هوایی ایجاد میکنند تا چگونگی روند گرمایش در کره زمین را پیش بینی کنند. این مدلها تا چه حد دقیق هستند؟
مدلهای اقلیمی نمیتوانند آینده را به طور دقیق پیش بینی کنند، اما دانشمندان در حال تدوین روشهای جدیدی هستند که کمک میکنند با اطمینان بیشتری به آینده نگریسته شود.
مدلهای آب و هوایی بر اساس محاسبات ریاضی و مدل سازی عوامل مختلف به هم پیوسته همچون جو، اقیانوس، یخ، زمین و خورشید استوار شده است. اگرچه چنین پیش بینیهایی مبتنی بر سیستمهایی است که دانشمندان آنها به خوبی میفهمند، هنوز هم در این راهکار نوعی ابهام وجود دارد.
پژوهشگران بیان میکنند، پیش بینیهای موجود در مورد گرم شدن کره زمین غیر قابل اعتماد هستند و به این دلیل به رویکردهای جدید نیاز است. یکی از مشکلاتی که هنگام استفاده از مدلهای کلاسیک وجود دارد، دامنه وسیع پیش بینی است.
نکته این است که وقتی دانشمندان پیش بینی میکنند، برای مثال، بسته به غلظت CO۲ (گاز کربنیک) در جو، چقدر دمای کره زمین افزایش مییابد، آنها در مورد چنان افزایش صحبت میکنند که هم مقادیر متوسط و هم مقادیر فاجعه بار را در بر میگیرد. مثلاً گفته میشود اگر مقدار CO۲ دو برابر شود، میانگین دمای جهانی یه میزان ۱.۹ تا ۴.۵ درجه سانتیگراد افزایش مییابد اما مطالعات با چنین پیش بینیهای گوناگونی بسیار دشوار است.
رویکرد جدید ارائه شده توسط دانشمندان در آلمان، مدلهای آب و هوایی را بر اساس دادههای تاریخی ارائه میدهد تا وابستگیهای نظری. این روش امکان ارزیابی حساسیت آب و هوا و ابهام در آنرا بر اساس مشاهدات فراهم میکند.
دانشمندان روش خود را با پیش بینی دما در سیاره ما تا سال ۲۱۰۰ آزمایش کردند و نشان دادند که دقیقاً چه زمانی باید انتظار افزایش دمای هوا را داشته باشیم. در حال حاضر، دانشمندان نقطه بحرانی را در ۱.۵ درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی تخمین زده اند.
مدلهای قبلی نشان میدهد که بشر بین امروز وسال ۲۰۵۲ این درجه گرم شدن به میزان ۱.۵ درجه سانتیگراد را تجربه خواهد کرد. مدل جدید به طور قابل توجهی این فاصله را کاهش میدهد و دوره سالهای ۲۰۲۷ – ۲۰۴۲ را نشان میدهد. محققان همچنین دریافتند که گرمایش مورد انتظار ۱۰-۱۵ درصد کمتر از آنچه پیش بینی شده بود، خواهد بود.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/