سرو کلان ویلیام؛ بازمانده عصر یخبندان در معرض خطر انقراض
عضو سازمان حفاظت دولتی CapeNature که ۱۷ سال است مسئولیت حفاظت از این گونه‌ی گیاهی را بر عهده دارد می‌گوید: «به خاطر تغییرات آب و هوایی، دمای هوا در تمام نقاط دنیا بالاتر رفته و بارش‌ها کمتر شده است.»
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، کوه‌های زیبا و ناهموار سدربرگ در آفریقای جنوبی نام خود را از یکی از نادرترین درختان سیاره زمین گرفته اند. سرو کلان ویلیام در هیچ کجای دیگر دنیا وجود ندارد.
این گونه‌ی گیاهی که قدمت آن به ۲۲۵ میلیون سال قبل بازمی گردد، از آخرین عصر یخبندان زمین جان سالم به در برده است. اما حالا به شدت در معرض انقراض قرار داشته و آینده‌ی آن در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
این درخت‌ها در گذشته به خاطر چوب شان قطع می‌شدند، اما حالا تهدید دیگری پیش روی آن‌ها است.
ریکا دو پلسیس، عضو سازمان حفاظت دولتی CapeNature که ۱۷ سال است مسئولیت حفاظت از این گونه‌ی گیاهی را بر عهده دارد می‌گوید: «به خاطر تغییرات آب و هوایی، دمای هوا در تمام نقاط دنیا بالاتر رفته و بارش‌ها کمتر شده است.»
به گفته‌ی او کاهش بارش‌ها مانع از رویش طبیعی تخم گیاهان می‌شود و اگر هم تخم‌ها موفق به رویش شوند، درختان جوان به سختی می‌توانند بدون آب به حیات ادامه دهند. افزایش دمای هوا هم آتش سوزی‌ها را بیشتر کرده. دو پلسیس می‌گوید: «هر درختی که آتش به جانش بیفتد می‌میرد.»
به گفته‌ی دو پلسیس این منطقه زمانی مملوء از این سرو‌ها بود، اما حالا آن‌ها را بیشتر در ارتفاعات بالاتر کوهستان، به صورت تک و توک در میان صخره‌ها می‌توان پیدا کرد، جایی که آب در آنجا کمیاب است.
دو پلسیس تعداد سرو‌های کلان ویلیام باقی مانده در دنیا را ۱۳،۵۰۰ اصله تخمین می‌زند.
سازمان CapeNature در تلاش برای حفظ این گونه‌ی گیاهی دست به یک برنامه‌ی درختکاری زده است. این کار، اما به دقت زیادی نیاز دارد و با دشواری‌های بسیاری همراه است.
دو پلسیس در اینباره می‌گوید: «در برخی موارد مجبور هستیم از کوه خیلی بالا برویم. هیچ جاده‌ای در آنجا وجود ندارد به خاطر همین باید هر چه که نیاز داریم را با خودمان حمل کنیم. در بعضی نقاط حتی باید با خود آب ببریم تا بتوانیم وقتی نهال‌ها را می‌کاریم به آن‌ها آب بدهیم. کار سختی است، اما تیم فداکاری دارم.»
دو پلسیس خود در کاشت بیشتر از ۱۳ هزار اصله درخت شرکت داشته. اما ادامه‌ی زندگی برای نهال‌های سرو کار ساده‌ای نیست. حیوانات جونده علاقه‌ی زیادی به نهال درختان دارند و آتش هم تهدیدی جدی است. تنها ۱۰ درصد از درخت‌هایی که در طبیعت کاشته می‌شوند جان سالم به در می‌برند به همین دلیل برای اینکه شانس آن‌ها بیشتر شود دو پلسیس یک مزرعه‌ی سرو هم به راه انداخته.
در این مزرعه درخت‌ها درون یک «ظرف آب» کاشته می‌شوند، یک محفظه‌ی پلاستیکی که آب باران در آن جمع می‌شود و سپس از طریق یک رشته‌ی نخی به ریشه‌ی درخت انتقال می‌یابد.
به گفته‌ی دو پلسیس با این روش درخت‌ها تمام سال از آب برخوردار می‌شوند و میزان ادامه‌ی حیات آن‌ها ۱۰۰ درصد می‌شود.
سرو‌های کلان ویلیام هر یک قادرند هزاران سال عمر کنند. به همین خاطر دو پلسیس آن‌ها را گیاهی شگفت انگیز توصیف می‌کند و زندگی خود را وقف محافظت از آن‌ها کرده است.
دو پلسیس می‌گوید: «باید باور داشته باشم تلاش‌های ما نتیجه خواهد داد که همینطور هم هست و تأثیرگذار بوده است. حتی یک تغییر کوچک هم تأثیر گذار است.»
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/
