به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، خبر آمده که بهنام بانی قرار است فیلم «گشت ارشاد۳» بازی کند. در سالهای اخیر حضور خوانندگان در فیلمهای تلویزیونی، شبکه نمایش خانگی و فیلمهای سینمایی افزایش چشمگیرتری داشته است. به همین بهانه سراغ خوانندههایی رفتیم که دستکم یک بار تجربه بازی داشتهاند و این تجربه را بررسی کردیم.
از اواسط دهه۸۰ به بعد گرم شدن بازار موسیقی پاپ، افزایش تولید فیلمهای عامهپسند و حرکت جامعه به سمت پذیرش سلبریتیها در بافت خود، کانال حرکت حوزههای سلبریتیپرور را به یکدیگر بازتر کرده است.
حالا چهرههایی که فکر میکنند در عرصه موسیقی و اجرای صحنهای به موفقیتی دست یافتهاند، معمولاً هم از سوی تهیهکنندگان فیلمهای سینمایی و سریالها دعوت به کار میشوند تا سود فروش فیلم و جذابیت آن را بیشتر تضمین کنند و هم خود این خوانندهها، اغلب علاقه و تمایل دارند که در حوزه بازیگری هم خودی نشان دهند.
مثلاً اکثر خوانندههایی که در برنامه دورهمی روبهروی مهران مدیری نشستند، ادعا کردهاند که از آنها برای بازی در چند پروژه سینمایی دعوت شده، اما به دلایل مختلف نپذیرفتهاند و فعلاً برنامهای برای بازیگری ندارند. یکی از این افراد، بهنام بانی بود که در برنامه دورهمی گفت که در سریال پایتخت۶ در یک سکانس در نقش خودش ظاهر شده و اجرای صحنهای را در آن بر عهده داشته است.
او سپس در پاسخ به مهران مدیری که آیا قصد دارد بازیگری را ادامه دهد نیز ابراز مخالفتی نکرد. اما چند روز پیش در اخبار اعلام شد که «بهنام بانی» خواننده پاپ بهعنوان تازهترین بازیگر جلوی دوربین فیلم سینمایی «گشت ارشاد۳» به کارگردانی سعید سهیلی رفت. اما تصاویر او با گریم متفاوت نشان میدهد که او قرار نیست با همان سبیلهای مشهور خوانندگیاش در این فیلم ظاهر شود و نقشی لزوماً در ارتباط با حرفه اصلیاش را ایفا کند.
او خوانندهای است که بر خلاف بقیه حرفه بازیگری را خیلی قبلتر و همپای خوانندگی جلو برده است. او اولینبار در سال۸۵ با بازی در فیلم «پسران آجری» به کارگردانی مجید قاریزاده روی پرده نقرهای ظاهر شد. آن زمان تازه دو سال از انتظار اولین آلبومش بهعنوان خواننده میگذشت.
پس از آن با یک وقفه ۴ ساله در فیلم کنسرت روی آب برای جهانگیر جهانگیری جلوی دوربین رفت و نقش یک جوان علاقهمند به موسیقی را ایفا میکرد که آرزو دارد روزی داخل یک کشتی بر روی آبهای خلیج فارس کنسرت برگزار کند. او سومین تجربه بازیگریاش را در سال۹۱ در یک فیلم معمایی-پلیسی به نام سگهای پوشالی به کارگردانی رضا توکلی کسب کرد.
اما تقریباً همه فرزاد فرزینِ بازیگر را با سریال عاشقانه منوچهر هادی در سال۹۶ میشناسند. او کار سختتری را در این سریال با بازی در دو نقش برعهده گرفت. یکی نقش تورج چلبیانی و دیگری نقش فرزاد فرزین که البته قرار بود چهرهای نه چندان منطبق بر شخصیت اصلی خودش بهعنوان یک خواننده باشد. اما باز هم قطعاتی که برای این سریال در متن و تیتراژ سریال ساخت، بیش از بازیگریاش مورد توجه قرار گرفتند.
آخرین حضور فرزاد فرزین در مقام بازیگر به سریال مانکن به کارگردانی حسین سهیلیزاده در سال گذشته برمیگردد. او در این سریال نقش کاملاً متفاوتی از تجربیات پیشنش برعهده گرفت و سعی کرد از پیشفرضها و پیشقصههای نقشهای گذشتهاش فاصله بگیرد. در این سریال، او نقش مکمل شخصیت اصلی را که یک جوان فقیر بود با تیپ جدیدی مرکب از نوعی ادا و ادبیات برعهده داشت.
پس از پنج تجربه البته باز هم به نظر نمیرسد که فرزاد فزین، بازیگری را بهعنوان یک حرفه که نیاز به کسب دانش و تمرین دارد، دنبال کند. او حالا بیش از پیش به بر عهده گرفتن خوانندگی و اجرای قطعات موسیقی فیلمها و سریالهایی را که با آنها همکاری میکند، وابسته شده و در محصول نهایی هم تماشاگران این بخش ماجرا را بیشتر از بازیگریاش از او میپذیرند.
سال۹۴ برای بنیامین بهادری، سالی بود که باید محصول حضورش در عرصه بازیگری را محک میزد. در این سال فیلم سلام بمبئی به کارگردانی قربان محمدپور که اولین پروژه مشترک سینمای ایران با سینمای هند هم محسوب میشد، روی پرده رفت. بیشتر تماشاگران مشتاق بودند باز هم محمدرضا گلزار را روی پرده ببینند و البته منتقدان هم منتظر بودند کم و کیف یک محصول مشترک ایرانی-هندی را بررسی کنند.
با این اوضاع بنیامین بهادری احتمالاً فقط برای علاقهمندانش که او را در عرصه موسیقی میشناختند، کنجکاوبرانگیز بود تا حضورش را روی پرده سینما ببینند. فیلم در مقایسه با سایر آثار همجنس خودش موفقترین نشد و بنیامین بهادری هم پس از آن دیگر روی پرده دیده نشد.
سامان مقدم؛ کارگردان سریال «قلب یخی» اولین سریالی که شبکه نمایش خانگی را بهطور گسترده مورد توجه مردم قرار داد، در سال۹۱ این خواننده را جلوی دوربین آورد. مازیار فلاحی که پیش از و پس از آن هم به ساخت موسیقی فیلم اشتغال داشت در این سریال این مسوولیت را هم برای قلب یخی برعهده گرفت و در فصل سوم این سریال در نقش دوست پیمان و ترانه در کنار مهران مدیری، هدیه تهرانی و رضا عطاران به ایفای نقش پرداخت.
او در سال۹۴ هم برای فیلم سینمایی «یادم تورا فراموش» جلوی دوربین علی عطشانی ظاهر شد و در کنار میترا حجار و حسین یاری قرار گرفت. فلاحی اگرچه در نقشهای حاشیهای این دو فیلم ظاهر شده، اما همچنان در عرصه موسیقی شناختهشدهتر است و در همان حرفه، طرفداران بیشتری دارد.
پرکارترین خواننده ایرانی در عرصه بازیگری، در سال۸۳ با فیلم حکم مسعود کیمیایی به سینما معرفی شد. او از چهار سال قبلتر، تنها با دو آلبوم بهعنوان خواننده شناخته شده بود و این نشان میدهد که همزمان به هر دو حرفه علاقهمند بوده است. پس از آن او در آثار دیگر کیمیایی نظیر رییس و محاکمه در خیابان نیز ظاهر شد. یزدانی دهه۸۰ را بهطور متراکم با چهار فیلم دیگر به پایان برد که یکی از آنها «کیفر» باز هم اثر مسعود کیمیایی و دیگری «طهران تهران» داریوش مهرجویی بود.
سال۹۰ پس از بازی در فیلم خودزنی دوباره برای فیلم «متروپل» جلوی دوربین کیمیایی رفت. رضا یزدانی از سال۹۳ تا ۹۵ هر سال در یک فیلم ظاهر شد و البته با کارگردانهای جوانتر همکاری کرد. سال۹۳ برای ۳۶۰ درجه جلوی دوربین سام قریبیان رفت و سال۹۴ تیکآف را برای احسان عبدیپور بازی کرد. در سال۹۵، اما هم در فیلم سوفی و دیوانه مهدی کرمپور بازی کرد و هم در فیلم «حریم شخصی» احمد معظمی ظاهر شد.
خوکمانی حقیقی، «آبی به رنگ آسمان» امیر رفیعی و «کروکودیل» مسعود تکاور آخرین پروژههای سینمایی او بودهاند. اما رضا یزدانی در سال۹۶ در دو مجموعه تلویزیونی «تعطیلات رؤیایی» و «از یاد رفتهها» هم ظاهر شد که در مجموعه اول به ایفای نقش خودش بهعنوان خواننده میپرداخت. رضا یزدانی قطعاً قدیمیترین و البته شناختهشدهترین شخصیت دو حرفهای در حوزه خوانندگی و بازیگری است. خشکی چهره و بدن او کمتر میتواند بازیگری توانمند از او بسازد، اما عموماً کاراکترهای سرد و کمبازی در بازیگری به او میآیند.
اگرچه تنها یک فیلم بازی کرده، اما شاید تنها بازیگری باشد که در نقش شخصیت اصلی به ایفای نقش پرداخته است. «بیخداحافظی» به کارگردانی احمد امینی که در سال۹۰ روی پرده رفت داستان سه جوان را روایت میکند که هر کدام برای رسیدن به هدفی از بندرعباس عازم تهران میشوند. بخشهایی از داستان برگرفته از زندگی خود صادقی بود، اما به هرحال فیلم آن قدرها دیده نشد و رضا صادقی هم دیگر تجربه بازیگری را تکرار نکرد.
عقیلی شاید اولین خوانندهای باشد که در سینمای پس از انقلاب، روی پرده ظاهر شد. او در سال۷۹ با فیلم مشهور «پر پرواز» به کارگردانی خسرو معصومی پا به عالم بازیگری گذاشت تا قطعه موسیقی فیلمش یکی از مشهورترین و نوستالژیکترین قطعات فیلم سینمایی ایران خصوصاً در دهه ۷۰ باشد. او پس از آن در فیلم «شب برهنه» سعید سهیلی هم بازی و یک تجربه موفق دیگر را تکرار کرد، اما ترک ایران و مهاجرت به آمریکا در سال۸۱ دیگر چندان فرصت بازی و حتی خوانندگی به او نداد.
دومین اثر پیمان معادی در مقام کارگردان با نام «برف روی کاجها» در سال۹۱ پای زانیار خسروی را به جهان فیلم و سینما باز کرد. او که با تکآهنگهایش شناخته میشد یک سال پس از این تجربه تازه اولین آلبومش را منتشر کرد. برادر کوچک سیروان خسروی، دو سال بعد هم در سریال نمایش خانگی «عشق تعطیل نیست» به کارگردانی بیژن بیرنگ به ایفای نقش پرداخت.
فیلم دو دوست محصول سال۹۳ اولین فرصت تجربه بازیگری را پیش روی حمید عسگری قرار داد. او پس از آن در مجموعه تلویزیونی «سی و نه هفته» به کارگردانی مرتضی هرندی ظاهر شد و البته در همان سال در یک فیلم سینمایی دیگر به کارگردانی آرش معیریان به نام «شانس، عشق، تصادف» نیز به ایفای نقش پرداخت. از بازی او البته استقبالی نشد و عسگری هم ظاهراً حرفه بازیگری را کنار گذاشته است.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/