محمدرضا سلمانی عبیات پژوهشگر تاریخ اسلام در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت: بقیع از جمله مهم‌ترین اماکنی است که مسلمانان در طول تاریخ نسبت به آن به عنوان یکی از مراکز مهم تاریخی و عقیدتی اهمیت می‌دانند.

او با اشاره به اینکه از نخستین روز‌های آغاز تدفین در بقیع، این مکان مورد توجه همگان بوده و بزرگان اسلام در آن به خاک سپرده شده‌اند و در برهه‌ای از تاریخ بر روی این مزار‌ها مقایسه و بارگاه‌های ساخته شده است، افزود: موضوع مقابله با ابزار‌های امامان صالحان موضوعی است که از زمانی بنی العباس آغاز می‌شود.

عبیات تصریح کرد: نخستین اقدام جهت تخریب حرم مطهر ائمه به ویژه امام حسن علیه السلام رخ داد این اقدام در سال ۱۴۸ هجری با دستور منصور دوانیقی انجام گرفت و بار دیگر در زمان هارون الرشید در سال ۱۳۷۱ و بار دیگر در سال ۲۳۶ توسط متوکل عباسی حرم‌های اهل بیت و امام حسن (ع) مورد هتک حرمت و تخریب کلی قرار گرفتند.

او اظهار داشت: البته که هیچ دشمنی با مزار اهل بیت علیهم السلام ریشه در توزیع آل مروان و بنی امیه دارد گفت موضوع بناء بارگاه بر سر مزار بزرگان دین و اولیای خداوند موضوعی است که ریشه در تاریخ دارد در آیه ۲۱ سوره کهف به این موضوع اشاره شده و این امر به عنوان امری پسندیده مورد توجه قرار گرفته است.

این نویسنده و پژوهشگر تاریخ اسلام بیان کرد: احمدبن حمبل در مستند خود جلد پنجم صفحه ۴۲۲ قدس است مروان حکم نسبت به متوسط به مزار پیامبر صلوات الله علیه اعتراض می‌کند. توجه مسلمانان و به ویژه مسلمانان صدر اسلام و تابعین به امر توسل و به ویژه توسل به حضرت رسول خدا (ص) نشان دهنده این موضوع است که موضوع تبصره مورد تایید و تاکید بوده و این بر خلاف ادعای سلفیون وهابیون امری جدید و محدث نیست.

عبیات با بیان اینکه این موضوع تنها مورد تایید علمای شیعه بلکه مورد تاکید و تاکید بزرگان مذهب اهل سنت از جمله احمد بن حنبل نیز بوده است تا آنجا که من بهتر است آثار اهل‌بیت حاکم کرد و فتوا صادر می‌نموده است، ادامه داد: شافعی نیز به تصریح خطیب بغدادی در کتاب تاریخ خرداد آورده است که شافعی هر زمان که در بغداد بوده به زیارت قبر ابوحنیفه می‌رفته و به او سلام می‌کرده و به او به صراحت گفته که من به ابوحنیفه متوسل می‌شوم.

او اذعان داشت: گفت آقا به این نتیجه می‌رسیم که جایگاه بقیه در گذر تاریخ جایگاهی مهم اثر گذار بوده و مردم برای تکریم شخصیت‌های بزرگ تاریخ اسلام که تاریخ با آن‌ها مدیون است احداث نظر‌ها و آن‌ها روی آورده‌اند. در این بین حد و تخریب قبور اهل بیت و ریالا ناشی از ناتوانی در فهم متون و سیره اصحاب بزرگان دین برشمرده می‌شود.

به گفته محمدرضا سلمانی عبیات، با روی کارآمدن تفکر ابن تیمیه حرانی و انتشار افکار خبیث او در بعضی از کشور‌های جهان و پس از آن ادامه روی محمد بن عبدالوهاب به عنوان ایدئولوژیست تفکر سلفی گری و دشمنی با اهل بیت و تسلط آل سعود بر شبه جزیره عربستان شرایط برای حمله به بقیع و بقاع متبرکه آن فراهم شد.

او اظهار کرد: پیروان محمدبن عبدالوهاب، در هر شهر و منطقه‌ای که وارد می‌شدند، آثار و ابنیه ساخته شده بر روی قبور بزرگان صدر اسلام را خراب و ویران می‌کردند.

این پژوهشگر بیان داشت: وهابیان، بار نخست در سال ۱۲۲۱ هـ. ق بخشی از بنا‌های قبرستان بقیع را ویران کرده و سپس با تکمیل سلطه خود بر حجاز در شوال سال ۱۳۴۴ هـ. ق تمامی این بنا‌ها و گنبد‌ها و آثار را ویران و اموال و اشیای گران قیمت موجود در این اماکن را به تاراج بردند و نه تنها در مدینه، بلکه در هرجا گنبد و بارگاه و زیارتگاهی بود، به ویرانی آن اقدام کردند.

عبیات تصریح کرد: در این اقدام ددمنشانه مزار و بارگاه حضرت امام حسن مجتبی امام سجاد (ع)، امام باقر (ع)، امام صادق علیهم السلام و حضرت ام البنین (س) و دیگر بزرگان دین تخریب و تهدیم شد.

انتهای پیام/گ