به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، آغاز عصر ماشین و صنعت و همراهی آن با زیاده خواهی انسانها یک قربانی داشت بنام زمین و می توان گفت این دوره شروعی بر تسلط بیشتر این مخلوق خداوند بر طبیعت و نابودگری این سیاره خاکی شد.
روز زمین پاک در حقیقت زنگ خطری است تا اینکه به همه بگوید میراث جاودانه زمین به همه انسانها تعلق دارد و باید تعهد خود را برای حفظ و نگهداری آن بکار بندیم.
جواد زمانی بابگهری عضو هیات علمی دانشگاه جیرفت گفت: رفتار بسیاری از انسانها با زمین به گونهای است که انگار زمینی دیگر هم وجود دارد و اگر ظرفیت این زمین تمام شد ما به آن زمین خواهیم رفت، حال آنکه چنین تصوری هرگز نمیتواند صحیح باشد.
او افزود: زمین را باید مادر همۀ موجودات روی آن دانست که مهربانانه و ایثارگرانه فرزندان خود را به آرامی در آغوش گرفته است و آنچه از منابع خود دارد را به راحتی و رایگان در اختیار آنها میگذارد، اما رفتار بسیاری از ما انسانها به واقع رفتار صحیح یک فرزند با مادر نیست.
زمانی بابگهری گفت: زمین خانه ماست و به عنوان سومین سیاره از خورشید، تنها سیارهای است که اتمسفری دارای اکسیژن آزاد و اقیانوسهای آب است و زندگی روی آن جریان دارد و بر اساس تخمینهای زمینشناختی، زمین و دیگر سیارههای منظومه شمسی حدود ۴.۶ میلیارد سال قبل تشکیل شدهاند، که زمین با مساحتی بالغ بر ۵۱۰ میلیون کیلومتر مربع، حدود ۷۴ درصد آن را آب پوشانده است و به همین دلیل به آن سیاره آبی (blue planet) نیز میگویند و بخاطر همین آب است که این سیاره، خانه میلیونها گونه حیوانی و گیاهی شده است.
او با اشاره به مشکلات فرهنگی در زمینه رفتار انسان با زمین و محیط زیست گفت: بهبود این مشکلات فرهنگی سالها است مورد تاکید بسیاری نهادها و به طور ویژه مورد تاکید مقام معظم رهبری قرار گرفته است، اما در عمل بازخورد بیرونی چندانی نداشته است.
این استاد دانشگاه گفت: در حال حاضر اطلاعات علمی لازم برای محافظت و حمایت از زمین به اندازه کافی وجود دارد، اما آنچه که در این بین مغفول واقع شده است فرهنگ رفتاری ما با محیط زیست است.
زمانی بابگهری بیان داشت: در واقع میتوان گفت حلقه گمشدۀ رفتار صحیح انسان با زمین برای داشتن یک زمین پاک، به گونهای که خانهای امن باشد برای ما و نسل آینده، فرهنگ است یعنی دادههای علمی و پیشبینیهای علمی انسان از بد بودن حال زمین در آینده بسیار زیاد است.
او افزود:اما اینکه به صورت صحیح با زمین رفتار نمیکنیم برای بسیاری از دانشمندان جای سوال دارد به عنوان مثال همۀ ما میدانیم مصرف بیش از اندازه از آب، آیندۀ زندگی بسیاری از موجودات روی کره زمین را با مشکل مواجه میکند، اما بسیاری از انسانها آنگونه که باید به صرفهجویی درمصرف مایه حیات اهمیت نمیدهند، کاری که شاید با کمترین امکانات و به سادگی میتواند توسط افراد انجام شود پس فاصله زیادی هست بین دانستند و باور داشتند.
او گفت: حتی دولتها، به ویژه در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، آنگونه که باید در زمینه فرهنگسازی در حیطه رفتار انسان با زمین کار نکردهاند و به آن اهمیت ندادهاند به عنوان مثال یکی از قدمهایی که دولتها میتوانند در حمایت از محیط زیست و داشتن زمین پاک بردارند، تدوین قوانین و اجرای قاطعانه قوانین بازیافت پسماندها است .
زمانی افزود: در حال حاضر و طبق منابع موجود حدود ۴۰ درصد پسماندهای خانگی در ایران خشک هستند، اما به دلیل ضعف فرهنگ در این زمینه و تفکیک نشدن زباله از مبدأ، تنها ۱۰ درصد از ۵۰ هزار تن زباله تولید شده در روز در کشور بازیافت میشود، اما در کشورهای توسعه یافته مانند سوئیس و آلمان تفکیک نشدن زبالهها از مبدا تخلف محسوب میشود و جرائم سنگین برای آن درنظر گرفته میشود و همین موضوع باعث شده که در این کشورها بیش از ۹۰ درصد زبالهها بازیافت شود.
این فعال محیط زیستی تدوین قوانین و اجرای آن را لازمه و پشتوانه فرهنگسازی دانست و افزود: هیچگاه نمیتوان با تعارف و التماس از مردم خواست که چیزی را انجام دهند که در عمل برای آنها سخت و شاید ناخوشآیند است یک مثال در اجرای قانون که شاید کلیشه شده است اجباری شدن قانون بستن کمربند ایمنی توسط رانندگان است در سال ۸۴ که هنوز اجرای این قانون اجباری نشده بود سالانه بیش از ۲۷ هزار کشته در اثر تصادف جادهای داشتیم و حال با گذشت بیش از ۱۵ سال از اجباری شدن این قانون آمار کشتهها با وجود افزایش تعداد خودروها در کشور به حدود ۱۶ هزار نفر رسیده است و بستن کمربند هم به نوعی فرهنگ مثبت در بین بیشتر رانندگان تبدیل شده است و این خود یک مثال بارز از اثر اجرای قانون در فرهنگسازی است، که این قاطعیت و اجبار باید در تمامی قوانین وجود داشته باشد.
او بیان داشت: مردم تا اثر اجرای یک قانون را نبینند هرگز به مثبت بودن اجرای آن باور ندارند.
زمانی بابگهری اظهارداشت:سالانه افراد زیادی در سفرهای خود، با هدف استفاده از پاکی زمین و طبیعت پا به تفرجگاهها میگذارند، اما چیزی که بعد از خروج این افراد از آن مناطق برجای گذاشته میشود تلی از زبالههای مختلف است که ناپاکی طبیعت را در پی دارد شاید باید دلیل رفتار نادرست انسان با طبیعت باید به همت جامعهشناسان مورد ارزیابی قرار گیرد، اما حتی خروجی مطالعات جامعهشناسی هم نمیتواند موجب ترویج رفتار نامناسب انسان با طبیعت شود و لازمه اصلی در مهربانی انسان با طبیعت بدون شک اجرای قاطعانه قانون است.
انتهای پیام/ی