با بروز کرونا شاهد رفاقت پزشکان و پرستاران و بهیاران با همه بیماران هستیم که برخی‌شان نیز در این راه بـ «شهادت» رسیدند که مصداق اتم «رفاقت» با بیماران‌ست. به امید آنکه این الگو در نظام سلامت ماندگار شود.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سجاد هجری پژوهشگر پژوهشکده سیاست‌پژوهی و مطالعات راهبردی حکمت در یادداشتی در سایت مرکز رشد دانشگاه امام صادق نوشت: چندی پیش با جوانان «هسته‌ی سلامت» مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، آزادی و صفاری، اخبار نقل‌ شده از معصومان علیهم‌السلام را برای «الهام‌گیری» در موضوع «نظام سلامت» و بویژه «نظام ارائه‌ی خدمت» در آن می‌خواندیم و در این باب، موضوع «صفات الطبیب» (بسنجید با «صفات الإمام» در کلام و «صفات القاضی» در فقه!) و بطور ویژه، «الکمالات الإلهیه فی صفات الطبیب» (بسنجید با فرنام کتاب «الکمالات الإلهیه فی الصفات المحمدیه» از «عبدالکریم جیلی») را موشکافانه، می‌اندیشیدم.

در میان اخبار، چندباری چشم‌مان بعبارت دل‌انگیز و بهجت‌زای «الطبیب الرفیق» روشن شد: «کن کالطبیب الرفیق [الشفیق؟!]…» (کراجکی و دیگران!) و ژرف‌اندیشانه دریافتیم که ویژگی «رفق»، از اوصاف خدای رحمان («رفیق» واژه‌ای قرآنی: «وحسن أولئک رفیقا» و نامی نیک از اسمای حسنای اوست: «إن الله رفیق یحب الرفق …»!)، می‌تواند بیش از هر چیز دیگر، محور «نظام خدمت» در سلامت باشد و می‌توان این نظام را برمبنای آن «بازساخت» و «نوپرداخت»!

«رفق» دربرابر «خُرق» و «عُنف» در اخباری فراوان (مانند «جنود العقل والجهل» که رفق در آن از سربازان عقل است!) آمده و در ساحت‌هایی گوناگون سفارش شده که ذکرش در این مجال نگنجد! رفق را در فارسی «سازگاری و نرم‌خویی» (مصطفوی) و رفیق را «یار»، «دوست» و «هم‌راه» (دهخدا) گفته‌اند!

سخن در رفق و تطبیقش بر نظام سلامت فراوان است که هسته‌ی سلامت یادشده، مقاله‌ای در این‌باره در دست چاپ دارد؛ اما آن‌چه امروز پزشکان، پرستاران و بهیاران در مبارزه با «بلای کرونا» مسئولانه، انجام می‌دهند که برخی‌شان نیز در این راه بـ «شهادت» رسیدند، مصداق اتم «رفاقت» با بیماران‌ست و آنان «مظهر» خدای رفیق‌اند و بتعبیر عرفانی، می‌توان آنان را «عباد الرفیق» خواند (کتاب «العبادله» ابن عربی را بنگرید)!

همه می‌دانند که این سال‌ها فراوان نظام سلامت نقد و بویژه «طبقه‌ی پزشکان» مذمت و بسیار بر نبود یا کم‌بود «اخلاق حرفه‌ای» در این قشر تأکید شده است؛ اما اگر چه سدافسوس، این نقد و مذمت درباره‌ی بخشی از این طبقه و قشر درست و بحق است؛ اما «فراگیر» نیست و این روز‌ها آن درمان‌گران که درگیر کرونا و در رفاقت با بیمارانش هستند، این مهم را با رفتار رفیقانه‌ی خویش با بیماران نشان دادند! امید می‌رود که این رفیقان، اسوه و الگوی هم‌کاران‌شان شوند و پس از این بلای کرونا شاهد افزایش «مسئولیت‌پذیری» و بهبود «اخلاق عمومی و حرفه‌ای» نظام سلامت و بویژه پزشکان و فراگیری ویژگی «رفاقت با بیماران» در همه‌ی آنان باشیم!

انتهای پیام/

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.