چگونه استرس ناشی از کرونا را مدیریت کنیم؟
با توجه به شیوع کرونا مرکز مشاوره و توانمندسازی دانشجویان دانشگاه فردوسی توصیه‌هایی جهت مدیریت استرس ناشی از کرونا ارائه داده است.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، با توجه به شیوع کرونا در کشور و اینکه سیستم ایمنی ارتباط مستقیمی با گسترش این بیماری دارد و استرس و اضطراب باعث تضعیف سیستم ایمنی می‌شود.
مرکز مشاوره و توانمندسازی دانشجویان دانشگاه فردوسی برای حفظ سلامت دانشگاهیان، اولویت خدمات خود را جهت مدیریت فضای روانی و روحی آنان به‌منظور حفظ آرامش و دوری از استرس انجام می‌دهد. توصیه‌هایی جهت مدیریت استرس ناشی از کرونا که توسط کارشناسان این مرکز تهیه شده که در ادامه می‌آید؛
درصدد کسب اطلاعات زیاد، به هر قیمتی و از هر کانالی نباشیم. اطلاعات و حرف‌های ضدونقیض، بدون امکان تمیز و تشخیص آن‌ها، میزان نگرانی ما را افزایش می‌دهد.
درصدد کسب اطلاعات زیاد، به هر قیمتی و از هر کانالی نباشیم. اطلاعات و حرف‌های ضدونقیض، بدون امکان تمیز و تشخیص آن‌ها، میزان نگرانی ما را افزایش می‌دهد.
منابع کسب اطلاعات خود را مدیریت کنیم. از منابع مطمئن و موثق استفاده نماییم. تا جایی که می‌توانیم از خبر‌ها فاصله بگیریم.
در جستجوی دریافت آمار لحظه‌به‌لحظه نباشیم. این اطلاعات نه‌تن‌ها کمک‌کننده نیستند، بلکه نگرانی را افزایش می‌دهند.
در جستجوی دریافت آمار لحظه‌به‌لحظه نباشیم. این اطلاعات نه‌تن‌ها کمک‌کننده نیستند، بلکه نگرانی را افزایش می‌دهند.
از اخباری که تأثیر منفی می‌گذارند و هیجانات منفی را بسط می‌دهند، فاصله بگیریم.
زمان کمتری صرف خواندن، شنیدن یا تماشا کردن چیز‌هایی باشیم که اضطراب ما را افزایش می‌دهند.
در مورد واقعیت‌های گذشته و رویداد‌های پیش رو بزرگ نمایی و فاجعه‌انگاری نکنیم. در عین‌حال ناچیزانگاری هم نکنیم.
قبول کنیم موضوع جدی است، ولی می‌توان با مراقبت و پیشگیری، آن را مدیریت نمود و میزان ابتلا به آن را کم کرد.
بپذیریم که موضوع جدی است، ولی مشابه سایر بیماری‌ها، قابل مدیریت است و راه‌حل مطمئنی برای درمان آن پیدا می‌شود.
بپذیریم بسیاری از اتفاقات در ارتباط با ویروس کرونا در اختیار ما نیست تا بتوانیم اقدامات مؤثری انجام دهیم، بنابراین به سمت چیز‌هایی برویم که در اختیار ما است. از جمله رفتار‌های خود مراقبتی، رعایت بهداشت فردی، مدیریت هیجانات، نحوه تماس و ارتباط با دیگران
زمان کمتری صرف خواندن، شنیدن یا تماشا کردن چیز‌هایی باشیم که اضطراب ما را افزایش می‌دهند.
در مورد واقعیت‌های گذشته و رویداد‌های پیش رو بزرگ نمایی و فاجعه‌انگاری نکنیم. در عین‌حال ناچیزانگاری هم نکنیم.
قبول کنیم موضوع جدی است، ولی می‌توان با مراقبت و پیشگیری، آن را مدیریت نمود و میزان ابتلا به آن را کم کرد.
بپذیریم که موضوع جدی است، ولی مشابه سایر بیماری‌ها، قابل مدیریت است و راه‌حل مطمئنی برای درمان آن پیدا می‌شود.
بپذیریم بسیاری از اتفاقات در ارتباط با ویروس کرونا در اختیار ما نیست تا بتوانیم اقدامات مؤثری انجام دهیم، بنابراین به سمت چیز‌هایی برویم که در اختیار ما است. از جمله رفتار‌های خود مراقبتی، رعایت بهداشت فردی، مدیریت هیجانات، نحوه تماس و ارتباط با دیگران
از واقعیت‌ها فرار نکنیم، آن‌ها را انکار یا سرکوب نکنیم. برعکس سعی کنیم آن‌ها را بشناسیم و زیر سؤال ببریم تا افکار و احساسات بهتری داشته باشیم.
چسبیدن بیش از حد به هر چیزی، اضطراب‌آور است، تا زمانی که بیش ازحد به چیزی فکر کنیم، آرامش نخواهیم داشت.
سعی کنیم نگرانی را به مسئله تبدیل کنیم، به جای اینکه ذهنمان را درگیر سؤال‌های تکراری چه می‌شود؟ از خودمان بپرسیم بهترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم، چیست؟ بعد در جهت تحقق آن، گام‌های عملی، اجرایی و دقیق برداریم.
سبک زندگی سالمی اتخاذ کنیم. تغذیه مناسب، خواب مناسب، ورزش مناسب، سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت باکار‌هایی که ما را شاد می‌کند سعی کنیم رفتار و عملکرد عادی داشته باشیم. فعالیت‌های روزمره و عادی خود را حفظ کنیم.
مثبت نگر باشیم. به جنبه‌های مثبت زندگی‌مان توجه کنیم. از چیز‌هایی که داریم لذت ببریم و شکرگزاری کنیم. کار‌های مثبت انجام دهیم. کسانی که موجب رنجش ما شده‌اند را ببخشیم. برای سلامتی خود و دیگران دعا کنیم و از دیگران هم بخواهیم دعا کنند. دعا نقطه اتصال ما به نیرویی قدرتمند است که می‌تواند امید را در ما تقویت کند. اعمال و رفتار‌های خوب دیگران را تشویق کنیم.
از کلمات، جملات یا رفتار‌های آرامش‌بخش، به‌ویژه مواردی که درگذشته به ما کمک کرده‌اند، استفاده کنیم.
از روش‌های آرامش‌بخش یا مقابله‌ای مثل تنفس آرام یا عمیق، تصویرپردازی ذهنی استفاده کنیم.
سرمایه روان‌شناختی خود را که شامل امیدواری، خوش‌بینی، تاب‌آوری و خودکارآمدی است، ارتقا ببخشیم.
چسبیدن بیش از حد به هر چیزی، اضطراب‌آور است، تا زمانی که بیش ازحد به چیزی فکر کنیم، آرامش نخواهیم داشت.
سعی کنیم نگرانی را به مسئله تبدیل کنیم، به جای اینکه ذهنمان را درگیر سؤال‌های تکراری چه می‌شود؟ از خودمان بپرسیم بهترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم، چیست؟ بعد در جهت تحقق آن، گام‌های عملی، اجرایی و دقیق برداریم.
سبک زندگی سالمی اتخاذ کنیم. تغذیه مناسب، خواب مناسب، ورزش مناسب، سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت باکار‌هایی که ما را شاد می‌کند سعی کنیم رفتار و عملکرد عادی داشته باشیم. فعالیت‌های روزمره و عادی خود را حفظ کنیم.
مثبت نگر باشیم. به جنبه‌های مثبت زندگی‌مان توجه کنیم. از چیز‌هایی که داریم لذت ببریم و شکرگزاری کنیم. کار‌های مثبت انجام دهیم. کسانی که موجب رنجش ما شده‌اند را ببخشیم. برای سلامتی خود و دیگران دعا کنیم و از دیگران هم بخواهیم دعا کنند. دعا نقطه اتصال ما به نیرویی قدرتمند است که می‌تواند امید را در ما تقویت کند. اعمال و رفتار‌های خوب دیگران را تشویق کنیم.
از کلمات، جملات یا رفتار‌های آرامش‌بخش، به‌ویژه مواردی که درگذشته به ما کمک کرده‌اند، استفاده کنیم.
از روش‌های آرامش‌بخش یا مقابله‌ای مثل تنفس آرام یا عمیق، تصویرپردازی ذهنی استفاده کنیم.
سرمایه روان‌شناختی خود را که شامل امیدواری، خوش‌بینی، تاب‌آوری و خودکارآمدی است، ارتقا ببخشیم.
فضای زندگی‌مان را با هیجانات مثبت " نشاط، شادی، محبت، طنز و شوخی، خنده " پر کنیم. هیجانات مثبت چراغ سبز را برای زندگی روشن می‌کنند.
با افراد شاد، خوش‌بین، امیدوار، شوخ‌طبع و با روحیه قوی ارتباط برقرار کنیم.
مرتباً به خودمان یادآوری کنیم که سالم، قوی، شاد و بانشاط هستیم و آمادگی مقابله با هر سختی و دشواری راداریم.
احساسات و نگرانی‌های خود را با افراد قابل‌اعتماد در میان بگذاریم.
از افراد غمگین، ناامید، افسرده، دلسرد، بی‌انگیزه، بی‌حوصله، ترسو، مضطرب، بدبین، پرخاشگر، سرزنشگر، متخاصم، ... که استرس ما را افزایش می‌دهند، دوری‌کنیم.
با مدیریت هیجانات منفی " ترس، اضطراب، غم، خشم، افسردگی " و با تقویت سیستم ایمنی به جنگ ویروس کرونا برویم و مطمئن باشیم که او را شکست خواهیم داد. غم و ناامیدی، بی‌انگیزگی کمکی نخواهند کرد.
با افراد شاد، خوش‌بین، امیدوار، شوخ‌طبع و با روحیه قوی ارتباط برقرار کنیم.
مرتباً به خودمان یادآوری کنیم که سالم، قوی، شاد و بانشاط هستیم و آمادگی مقابله با هر سختی و دشواری راداریم.
احساسات و نگرانی‌های خود را با افراد قابل‌اعتماد در میان بگذاریم.
از افراد غمگین، ناامید، افسرده، دلسرد، بی‌انگیزه، بی‌حوصله، ترسو، مضطرب، بدبین، پرخاشگر، سرزنشگر، متخاصم، ... که استرس ما را افزایش می‌دهند، دوری‌کنیم.
با مدیریت هیجانات منفی " ترس، اضطراب، غم، خشم، افسردگی " و با تقویت سیستم ایمنی به جنگ ویروس کرونا برویم و مطمئن باشیم که او را شکست خواهیم داد. غم و ناامیدی، بی‌انگیزگی کمکی نخواهند کرد.
در مواردی که ترس و اضطراب‌مان زیاد است یا از قبل زمینه اضطراب، ترس، وسواس، افسردگی، بیماری‌های روان تنی، مشکلات شبه جسمی داشته‌ایم و در حال حاضر تشدید شده و نمی‌توانیم آن‌ها را مدیریت کنیم، از یک روانشناس خبره کمک بگیریم.
انتهای پیام//ز.ق
