به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره قارعه صد و یکمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.
این سوره از آغاز تا پایان از واقعه قیامت سخن میگوید و سختیها و احوال آن روز و سرنوشت انسان را بیان میکند؛ اینکه اگر کسی اعمال نیکش بیشتر و سنگینتر از اعمال بد و گناهانش باشد، از زندگی خوش و جاودانه برخوردار میشود و اگر کسی اعمال بد و گناهان او بیشتر و سنگینتر از اعمال نیک او باشد، بازگشتگاه او دوزخ است و در آتشی بس سوزان خواهد بود.
امام باقر (ع) درباره سوره قارعه میفرماید: هر کس القارعه را تلاوت کند، از فتنه دجال و اینکه به او ایمان بیاورد و از چرک جهنم در روز قیامت در امان خواهد بود.
فایل صوتی تلاوت سوره قارعه با صدای شهریار پرهیزگار
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْقَارِعَةُ ﴿١﴾
کوبنده (۱)
مَا الْقَارِعَةُ ﴿٢﴾
کوبنده چیست (۲)
وَ مَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿٣﴾
و تو چه دانى که کوبنده چیست (۳)
یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿٤﴾
روزى که مردم، چون پروانههاى پراکنده گردند (۴)
وَ تَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ ﴿٥﴾
و کوهها مانند پشم زده شده رنگین شود (۵)
فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ ﴿٦﴾
اما هر که سنجیدههایش سنگین برآید (۶)
فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ ﴿٧﴾
پس وى در زندگى خوشى خواهد بود (۷)
وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ ﴿٨﴾
و، اما هر که سنجیدههایش سبک بر آید (۸)
فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ ﴿٩﴾
پس جایش هاویه باشد (۹)
وَ مَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ ﴿١٠﴾
و تو چه دانى که آن چیست (۱۰)
نَارٌ حَامِیَةٌ ﴿١١﴾
آتشى است سوزنده (۱۱)
انتهای پیام/