به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره هُمَزَه یا لُمَزه صد و چهارمین سوره جزء سی ام و ازسوره‌های مکی قرآن کریم است.

خداوند در این سوره مال‌اندوزانی را که با عیب‌جویی از مردم می‌خواهند بر آنان برتری بجویند، تهدید به آتش خُردکننده می‌کند.

برخی از مفسران معتقدند این سوره درباره وَلید بن مُغِیرَه نازل شده که پشت سر پیامبر (ص) تهمت می‌زد و بدگویی می‌کرد. گروهی دیگر آن را در مورد جمعی دانسته‌اند که می‌خواستند پیامبر (ص) را بدنام کنند.

این سوره تهدید شدیدی برای کسانی است که عاشق جمع‌کردن مال‌ هستند و می‌خواهند با اموال بیشتر بر سر و گردن مردم سوار شوند و بر آنان فخر بفروشند؛ به همین جهت از مردم عیب‌هایی می‌گیرند که عیب نیست. آنها گمان می‌کنند این مال، آنان را جاودانه می‌سازد؛ در حالی که چنین نیست و جایگاه آنان جهنم است.

امام صادق (ع) درباره فضیلت سوره همزه می‌فرماید: هر کس سوره همزه را در نماز‌های واجب قرائت کند فقر او از بین می‌رود و روزی به سوی می‌آید و مرگ‌های بد از او دور می‌شود یا به اندازه دنیا ثواب به او داده می‌شود.

پیامبر اسلام (ص) نیز در این فرمودند: به تعداد کسانی که پیامبر و یارانش را مسخره کردند ۱۰ حسنه به او داده می‌شود.

فایل صوتی تلاوت سوره همزه با صدای محمد عبدالکریم

متن سوره همزه همراه با ترجمه

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَیْلٌ لِّکُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ ﴿١﴾

واى بر هر بدگوى عیب جویى (۱)

الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَ عَدَّدَهُ ﴿٢﴾

که مالى گرد آورد و برشمردش (۲)

یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿٣﴾

پندارد که مالش او را جاوید کرده (۳)

کَلَّا ۖ لَیُنبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ ﴿٤﴾

ولى نه! قطعا در آتش خردکننده فرو افکنده خواهد شد (۴)

وَ مَا أَدْرَ‌اکَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿٥﴾

و تو چه دانى که آن آتش خردکننده چیست (۵)

نَارُ اللَّـهِ الْمُوقَدَةُ ﴿٦﴾

آتش افروخته خدایى است (۶)

الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿٧﴾

آتشى که به دل‌ها مى‌رسد (۷)

إِنَّهَا عَلَیْهِم مُّؤْصَدَةٌ ﴿٨﴾

آنان را در میان فرامى‌گیرد (۸)

فِی عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ ﴿٩﴾

آتشى که در ستونهایى دراز است (۹)

انتهای پیام/