به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، امسال در نمایشگاه‌های استانی کتاب شاهد بودیم چندین ترجمه از یک اثر منتشر شده است. گاه برخی از این ترجمه‌ها با دو عنوان متفاوت منتشر می شوند و برخی مخاطبان کتاب که تنها با توجه به نام اثر یک کتاب را می خرند پس از خرید کتاب متوجه شدند که محتوای کتاب ها مشابه است! برای اطلاع از چگونگی روند انتشار چنین کتاب‌هایی با یک مترجم گفت‌وگو کردیم.

مهدی افشار مترجم، در گفت‌وگو با خبرنگار ما در خصوص ترجمه‌های متعدد از یک کتاب گفت: دو اتفاق در حوزه‌ ترجمه‌های متعدد از یک اثر رخ می‌دهد؛ اول اینکه از یک اثر واحد ترجمه‌های متعددی می‌شود. هر مترجمی با زبان و ادبیات متفاوت کتاب را ترجمه کرده و صادقانه این کار را انجام داده است. برای مثال چندین ترجمه از کتاب «شازده کوچولو» منتشر شده است. این کار از این نظر خوب است که یک اثر با نگاه‌های متفاوتی ترجمه می‌شود. مترجم مقلد نیست و بخشی از زبان، اندیشه و نگاهش را در ترجمه وارد می‌کند.

او افزود: اما گاهی اوقات می‌بینیم برخی افراد مترجم نیستند و سارقان ادبی هستند. دو کلمه از یک ترجمه و دو کلمه از یک ترجمه‌ دیگر برداشته و کتابی به اسم خودشان منتشر کرده اند. این‌ها سرقت ادبی است و نمی‌دانم چگونه می‌توان از بروز آن جلوگیری کرد. برای اینکه مردم بتوانند ترجمه‌ خوبی را انتخاب کنند، باید دانش و شناختشان را از مترجم افزایش دهند. هنگام مواجهه با یک اثر ترجمه شده به این توجه کنند که مترجم فرد شناخته شده‌ای است یا اینکه اصلاً نام این فرد را نشنیدند. هرچند این مسئله به تنهایی نمی‌تواند دلیل خوب بودن یک ترجمه باشد. مسئله دوم توجه به ناشر است ناشر خوب با مترجم خوب کار می‌کند.

افشار ادامه داد: نقد‌های روزنامه‌ها و مجلات درباره‌ی ترجمه‌ یک کتاب هم معیار خوبی برای شناخت کیفیت ترجمه‌ یک اثر است. یک واقعیت در زمینه انتشار کتاب ترجمه وجود دارد. وقتی ناشر می‌خواهد اثری را منتشر کند، با توجه به ذوق خواننده و مخاطب انتشاراتی اش تصمیم می‌گیرد نام اثری را تغییر دهد. این مسئله تا حدی پذیرفتنی است. در این موارد معمولاً نام اصلی کتاب را در قسمت اطلاعات کتاب می‌نویسند و می‌گویند نام اصلی کتاب فلان نام بوده است.

او تصریح کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این قابلیت و توانایی را ندارد که بتواند بگوید ترجمه‌ای درست یا غلط است. اگر این مسئله را گردن وزارت ارشاد بیندازند وزارت ارشاد شیوه‌های خودش را در این امر اعمال می‌کند. اگر انجمن مترجمان ایران وجود داشت، این انجمن می‌توانست فارغ از دیدگاه‌های سیاسی و ایدئولوژیک کتاب‌ها را بررسی کنند. نمی‌توان از فعالیت مترجم جوانی که کتابی را ترجمه و منتشر می‌کند جلوگیری کرد. بهتر است ارشاد هم به بحث نظارت کیفی بر ترجمه‌ها وارد نشود. اگر مجله‌ نقد ادبی داشتیم می‌توانستیم کتاب‌های ترجمه را بررسی کنیم و بگوییم ترجمه‌ فلان کتاب غلط است یا نه.

انتهای پیام/