مدیر وقت مدرسه بینش (نواب صفوی سابق) در مراسم یادبود شهدای کوچه بینش گفت: بمب‌ها به آزمایشگاه مدرسه اصابت کرد؛ اگر داخل حیاط یا کلاس‌ها می‌افتاد تعداد شهدا خیلی بیشتر می‌شد.

عصمت صدرمحمدی با بیان این که آزمایشگاه مجهزی داشتیم که سایر مدارس منطقه نیز از آن استفاده می‌کردند، خاطرنشان کرد: دود ناشی از سوختن مواد شیمیایی آزمایشگاه سبب شده بود تا همه بچه‌ها سیاه شده و قابل شناسایی نبودند و هنگامی که اولیا به دنبال فرزندان آمدند، انگار گوشه‌ای از روز قیامت را مشاهده کردیم.

او، دردناک‌ترین خاطره را مربوط به ۲ روز پس از تشییع جنازه‌ها عنوان کرد و افزود: تا آن روز، پیکر یکی از دانش‌آموزان هنوز پیدا نشده و خانواده به دنبالش بودند که پس از ۲ روز با یافتن تکه کوچکی از لباس دانش آموز توسط مادرش شناسایی شد.

صدرمحمدی ادامه داد: خاطره تلخ دیگر مربوط به یکی از دانش‌آموزان شهیده بود که مادرش در روز تشییع در محل بهشت زهرا از لباسی که خودش بافته و تکه‌ای از آن به سینه دانش آموز چسبیده بود، وی را شناسایی کرد.

مدیر سابق مدرسه بینش گفت: وظیفه ما در مقابل شهدا بسیار سنگین بوده و در میدان علم باید اتاق‌های فکر، کرسی‌های نظریه‌پردازی و سایر امکانات لازم را فراهم آوریم.

 

انتهای پیام/ن