حسن مرادی کارشناس انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: به موجب کنوانسیونی که در سازمان ملل به تصویب رسیده است از ابتدای سال میلادی ۲۰۲۰ همه کشتی‎ها موظفند که به سوخت‎های پاک یا سولفور ۰/۵ درصد مجهز شوند. در حال حاضر ما از سوخت مازوت یا همان نفت کوره استفاده می‎کنیم. مازوت یکی از هیدرو‎کربن‌های نفتی است که در مراحل پالایش نفت خام پس از بنزین و نفت سفید به دست می‎آید و چون سیاه رنگ است به نام نفت سیاه خوانده می‎شود. ماده سوختی مازوت ارزان‌ترین سوخت به شمار می‎رود و این ماده برای کوره‎های حمام، تنور نانوایی‎ها و موتور‎های دیزلی و برخی نیروگا‌ه‌ها استفاده می‎شود.

او در ادامه افزود: قطعا نمی‎توانیم کشتی‎هایی را که از سوخت مازوت استفاده می‎کنند به مناطق دور و بنادر معتبر دنیا بفرستیم و این چالشی جدی برای کشور است. از طرفی دیگر پالایشگا‌ه‌های ما حجم زیادی نفت کوره تولید می‌کنند. سوخت مازوت اگر برای مصرف سوخت کشتی‎ها استفاده نشود، مصارف دیگری هم برای آن وجود ندارد، چرا که تقریبا سایر مصارف اشباع شدند.

بیشتر بخوانید: نفتکش‌های ایرانی، نگین بی‌بدیل خلیج فارس/ تأمین سوخت تمام نفتکش‌های ایرانی در داخل

مرادی اظهارکرد: هرچه زودتر باید طرح جایگزینی سوخت کشتی‎ها انجام شود و گرنه با مشکلات و ممنوعیت حامل‎ها و کشتی‎ها روبه‌رو می‎شویم، که به دنبال آن دچار ضرر اقتصادی می‎شویم.

سولفور ۰/۵جایگزین سوخت مازوت در کشتیرانی

او در خصوص چرایی جایگزینی سوخت کشتی‎ها گفت: ۶۰ تا ۷۰ درصد آلودگی هوا از ذرات معلق ناشی از کشتی‌ها، مربوط به سوخت با کیفیت پایین و نامناسب است. سولفور موجود در سوخت مسبب تولید ذرات معلق و باران‌های اسیدی است. حال آنکه سوخت با سولفور پایین می‌تواند ۹۰ درصد دی‌اکسید‎سولفور و ۷۰ درصد ذرات معلق را کاهش دهد. به همین خاطر سازمان جهانی دریانوردی طبق یک برنامه زمان‌بندی شده، قوانین سخت‌تری را نسبت به درصد سولفور موجود در سوخت وضع کرده است.

این کارشناس در ادامه افزود: طبق این طرح کنوانسیون، درصد سولفور موجود در سوخت از ۵/۳ درصد به مقدار ۵/۰ درصد تقلیل پیدا خواهد کرد؛ که در نتیجه آن مقدار چشمگیری از آلودگی هوا کاسته می‎شود.

مرادی گفت: مقدار هزینه تولید سولفور ۰/۵ بیشتر از نفت کوره است اما پالایشگا‌ه‌های کشور توان تولید سولفور را دارد. با این وجود هزینه بالایی برای تولید آن نیاز داریم، زیرا پالایشگا‌ه‌های ایران قدیمی هستند و طبیعتا راندمان تولید سولفور ۰/۵ پائین است.

او در پایان تصریح کرد: نکته قابل تأمل در خصوص اجرایی شدن این طرح کنوانسیون سازمان ملل، این است که استفاده از سولفور ۰/۵ در بنادر کشتیرانی باعث افزایش هزینه‎های حمل‌ونقل خواهد شد که این عامل در نهایت افزایش قیمت کالا‌های تجاری را نیز در پی خواهد داشت. اما آنچه مهم است این است که پالایشگا‌ه‌های کشور هر چه سریعتر باید مجهز شوند تا امکان افزایش ارتباطات در سطح بین‌المللی برای ارتباط با بنادر مشهور دنیا وجود داشته باشد.

انتهای پیام/