به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سرویس جاسوسی موساد رژیم صهیونیستی طی دهه‌های گذشته فعالیت‌های متمرکزی برای شناسایی و حذف دانشمندان عربی و اسلامی بویژه در زمینه هسته‌ای دنبال می‌کند. این اتفاقات در شرایطی رخ می‌دهد که اسرائیل تلاش دارد مانع از پیشرفت کشور‌های اسلامی بویژه در زمینه تکنولوژی مسالمت‌آمیز هسته‌ای شود. رژیم صهیونیستی سیاست ترور دانشمندان هسته‌ای را در کشور‌های مختلف حتی جمهوری اسلامی ایران دنبال کرده است.

در مقاله پیشین اقدامات تروریستی ضد دانشمندان هسته‌ای مصر بررسی شد. در شماره جدید این مقاله فعالیت‌های تروریستی موساد ضد دانشمندان هسته‌ای کشور‌های دیگر بررسی خواهد شد.

لبنان؛ رمال حسن رمال

رمال حسن رمال یکی از دانشمندان هسته‌ای جهان عرب از کشور لبنان است، وی در زمینه فیزیک مواد فعالیت کرده و بر اساس نوشته مجله فرانسوی لوپوئن یکی از مفاخر مراکز علمی پاریس از میان صد شخصیت برتر این کشور در قرن بیست و یکم بوده است، مرگ این دانشمند هسته‌ای لبنانی نیز مانند بسیاری از هم قطارانش در شرایطی مبهم صورت گرفت، او به همراه یکی دیگر از دانشمندان فیزیک به نام دکتر حسن کامل صباح کشته شد.

رمال در ۳۰ سپتامبر سال ۱۹۵۱ در بلدة الدویر به دنیا آمد، علوم ابتدایی را در دانشکده العاملیه فرا گرفت، وی در سال ۱۹۷۳ مدرک خود را در رشته ریاضیات محض دریافت کرد و بعد از آن نیز در رشته‌های ریاضی کاربردی و فیزیک مطالعات خود را ادامه داد، او نهایتا دکترای رشته فیزیک را در سال ۱۹۸۱ دریافت کرد و به عنوان استاد و پژوهشگر در دانشگاه‌های پنسیلوانیا و هابکینز و شریروک در ایالات متحده و کانادا مشغول به کار شد.

دکتر رمال به عنوان کم سن و سال‌ترین دانشمند نسل خود در سطح جهان شناخته شد، این موضوع را مجله علوم و مطالعات آمریکا در سال ۱۹۸۴ اعلام کرد، وی همچنین مدال برنز مرکز ملی مطالعات فرانسه را در سال ۱۹۸۴ دریافت کرد و در سال ۱۹۸۸ مدال نقره همین مرکز را به خود اختصاص داد. در سال ۱۹۸۹ مجله لوپوئن فرانسه او را به عنوان یکی از صد شخصیت برتر فرانسوی که برای تغییر چهره فرانسه در آستانه سال ۲۰۰۰ آماده هستند، معرفی کرد. وی بیش از ۱۲۰ مقاله علمی دارد.

عربستان؛ عادل الشویخ

عادل الشویخ دانشمند عربستانی فیزیک هسته‌ای و کارشناس مطالعات مربوط به نور بود، او در دانشگاه بغداد و دانشگاه استون در بیرمنگام تحصیل کرده و بعد از پایان تحصیلات خود به عنوان استاد دانشگاه به عربستان سعودی و امارات بازگشت تا حاصل مطالعات علمی خود را در اختیار کشورش قرار دهد، وی، اما در شرایط مبهمی در سال ۱۹۹۳ در ترکیه جان خود را از دست داد.

الشویخ به همراه تعداد دیگری از دانشمندان عرب، آکادمی عرب مطالعات معاصر را برای پیگیری آخرین دستاورد‌های علمی در زمینه‌های مختلف تشکیل داد و سعی کرد تا دستاورد‌های علمی غرب را به کشور‌های عربی منتقل کند، مقر این سازمان در شهر منچستر انگلیس بود و عبدالله الشویخ ریاست آن را بر عهده داشت.

وی نیز در یک سانحه تصادف که بسیاری آن را ساختگی می‌دانستند، در یکی از مناطق کردنشین ترکیه جان خود را از دست داد.

عراق

مداخلات آمریکا و رژیم صهیونیستی برای جلوگیری از توسعه فعالیت‌های هسته‌ای عراق قدمتی طولانی دارد، فرانسه در سال ۱۹۶۷ برای فروش و انتقال دو راکتور اتمی به بغداد با عراق قراردادی به امضا رساند. اما اسرائیلی‌ها زمانی که از این موضوع اطلاع یافتند، توسط عناصر خود در فرانسه، در بندر «تولون» اقدام به خرابکاری در این راکتور‌ها کردند و به این ترتیب، موضوع عملا منتفی شد.

عراق یکی از کشور‌هایی است که عملیات از بین بردن دانشمندان هسته‌ای و سایر دانشمندان آن از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی با شدت بیشتری دنبال می‌شود، این کشور که بویژه در سایه توجهات رژیم سابق بعث توان خود را در زمینه فناوری‌های هسته‌ای بالا برده بود، با اشغال از سوی آمریکا به میدان خوبی برای تامین منافع رژیم صهیونیستی تبدیل شده بود، آمریکا و غرب نیز در این میان سعی کردند تا جاییکه می‌توانند استادان دانشگاه و دانشمندان هسته‌ای این کشور‌ها را جذب خود کنند و هنگامی که در این کار ناموفق بودند، به ترور آن‌ها اقدام می‌کردند. در حقیقت دانشمندان عراقی مجبور بودند بین کار در اسرائیل و آمریکا یا مرگ یکی را انتخاب کنند.

روزنامه عراقی البینة الجدیدة در گزارشی اعلام کرد که بر اساس گزارشی که وزارت خارجه آمریکا آماده کرده و آن را در دوران ریاست جمهوری جورج بوش رئیس جمهور سابق این کشور به وی داده است، در زمان انتشار این گزارش بیش از ۳۵۰ دانشمند هسته‌ای عراق و بیش از ۲۰۰ استاد دانشگاه در تمامی حوزه‌ها از سوی موساد هدف ترور قرا گرفته و جان خود را از دست داده اند.

بر اساس این گزارش، موساد و گروه‌های کماندویی رژیم صهیونیست با موافقت دولت آمریکا این عملیات را در بیش از یک سال در عراق انجام داده اند. این گزارش تاکید کرده بود که بیش از هزار دانشمند عراقی در لیست سیاه ترور رژیم صهیونیستی قرار داشته اند و برخی از انفجار‌ها و ناامنی‌های عراق ناشی از کشتار همین دانشمندان و با هدف از بین بردن آن‌ها صورت گرفته است.

هفته نامه المشاهد السیاسی نیز با اشاره به طرح‌های ترور دانشمندان عراقی نوشت که این طرح‌ها از سه طرف اجرا می‌شد، اولین گروه سازمان جاسوسی موساد بود، گروه دوم سازمان جاسوسی مرکزی آمریکا بود و از سی دیگر برخی گروه‌های عراقی وابسته به خارج نیز در راستای منافع غرب این ترور‌ها را انجام می‌دادند.

این گزارش با اشاره به تیم ترور صهیونیستی در عراق نوشت که گروهی متشکل از ۱۵۰ نیروی کوماندویی اسرائیل با هدف ترور دانشمندان هسته‌ای عراق وارد این کشور شدند. یک ژنرال فرانسوی در این زمینه می‌گوید که برنامه‌های ترور به صورت مشترک از سوی اسرائیل و آمریکا طراحی می‌شد، او می‌گوید که اطلاعات دقیقی در اینباره دارد و آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها به دنبال از بین بردن تمام دانشمندانی بودند که در زمینه تکنولوژی موشکی عراق و فعالیت‌های هسته‌ای این کشور اطلاعات و علم داشتند. بیش از ۳۵۰۰ عراقی در این لیست قرار داشتند.

این گزارش تاکید کرد که این توطئه سعی داشت با تخریب زیرساخت‌های علمی عراق، حرکت علمی آن را به عقب بیندازد، در همین راستا آن‌ها ۷۰ درصد از آزمایشگاه‌ها و تجهیزات دانشگاه‌ها و مراکز علمی پژوهشی را تخریب کردند. در میان دانشگاه‌ها نیز اساتید ترور شده بیشتر مربوط به دانشگاه هایبغداد، بصره، المستنصریه، موصل، الأنبار و تکریت بودند.

نیرو‌های موساد همزمان با ورود اشغالگران به عراق وارد این کشور شده و با همکاری سازمان جاسوسی این کشور و برخی سیاستمداران عراقی نقاط حساس و امنیتی این کشور را در اختیار گرفتند، آن‌ها تجهیزاتی که می‌توانستند را از این کشور خارج کرده و به سرزمین‌های اشغالی بردند، پرونده‌های امنیتی و صنایع نظامی این کشور را نیز به صورت کامل در اختیار خود گرفتند. بقیه تجهیزات وابزار آلات نظامی و تاسیسات هسته‌ای که امکان انتقال آن‌ها نبود نیز در داخل خاک عراق تخریب و منهدم شد. شرکت‌های ابن سینا، المثنی، الرشید، الیرموک، و القعقاع و تاسیسات حطین واقع در جنوب غربی بغداد تنها بخشی از این زیرساخت‌ها بود.

تعداد زیادی از دانشمندان هسته‌ای و موشکی عراق در سایه همین فعالیت‌ها در طول اشغال عراق جان خود را از دست دادند، در این میان می‌توان از افراد شاخصی، چون دکتر مجید حسین علی نام برد، وی در دانکشده علوم پایه دانشگاه بغداد کار می‌کرد و متخصص در زمینه مطالعات فیزیک هسته‌ای بود، وی در سال ۲۰۰۴ یعنی یک سال بعد از اشغال عراق به جرم داشتن اطلاعات بالا از علوم هسته‌ای کشته شد.

دکتر علی حسین کامل از دانشگاه بغداد از دیگر افرادی بود که از دانشگاه بغداد و بخش فیزیک این دانشگاه کشته شد.

دکتر محمد تقی حسین الطالقانی دکترای فیزیک هسته‌ای از دیگر قربانیان ترور‌های خاموش موساد و سیا در عراق بود، البته دانشگاه‌های دیگر نیز از این موضوع بی بهره نماندند.

دکتر طالب ابراهیم الظاهر از دانشکده علوم دانشگاه دیاله که در زمینه فیزیک هسته‌ای تخصص داشت، در سال ۲۰۰۵ در شهر بعقوبه ترور شد.

دکتر ماجد الجنابی از دیگر دانشمندان هسته‌ای عراق بود که برای اولین بار در این کشور با انفجار از طریق دستگاه کنترل از راه دور کشته شد، پیش از وی دانشمندان و متفکران عراقی با شلیک مستقیم گلوله هدف قرار می‌گرفتند.

دکتر حسین یاسین یکی دیگر از دانشمندان هسته‌ای عراق بود که از سوی اشغالگران و مزدوارن موساد در عراق هدف حمله تروریستی قرار گرفته و جان خود را از دست داد.

سوریه

سوریه یکی دیگر از کشور‌هایی است که از سوی استعمار غرب هدف حمله و کشتار دانشمندان خود قرار گرفته است، این حملات گرچه پیشتر به صورت مقطعی دنبال شده، اما با آغاز بحران و ناامنی در این کشور روند رو به رشدی به خود گرفته و فعالیت‌های منظم و فشرده‌ای برای از بین بردن مغز‌های متفکر سوریه انجام شد. البته قبل از بحران سوریه نیز تلاش‌هایی در این راه صورت گرفته بود، رژیم صهیونیستی بدون اثبات تسلیحاتی بودن فعالیت هسته‌ای سوریه، در سال ۲۰۰۷ به تاسیسات واقع در صحرای «دیرالزور» سوریه حمله هوایی کرد و مراکز تازه تاسیس این کشور را کاملا تخریب کرد. صهیونیست‌ها به همین اندازه نیز بسنده نکردند و سال ۲۰۰۸ سرتیپ محمد سلیمان، یکی از بارزترین چهره‌های نظامی و امنیتی سوریه را که مسئول اداره پروژه اتمی سوریه در دیرالزور بود، ترور کردند.

روزنامه السفیر لبنان در سال ۲۰۱۳ در مقاله‌ای با اشاره به هدف قرار گرفتن دانشمندان سوری تاکید می‌کند که بسیاری از این افراد شخصیت‌های مطرح علمی بویژه در رشته‌های مرتبط با انرژی هسته‌ای بوده‌اند. از میان این افراد میتوان به اوس عبدالکریم خلیل و نائل الدخیل از بخش مهندسی شیمی و مهندس نبیل ابراهیم زغیب اشاره کرد که مغز متفکر برنامه موشکی سوریه بوده است.

آمریکا و رژیم صهیونیستی با تکرار سناریوی عراق در سوریه می‌خواهند حتی در صورت پیروزی بشار اسد بر مداخله‌های غربی در این کشور، گام‌های توسعه‌ای آن را سال‌ها به تأخیر بیندازند، از سوی دیگر آن‌ها با این جنایات انگشت اتهام را به سوی دولت سوریه نشانه می‌روند و این جنایت‌ها را طوری انجام می‌دهند تا شاید بتوانند دولت را مسئول این ترور‌ها معرفی کنند، به عنوان مثال اوس عبدالکریم در نزدیکی یک ایستگاه ایست و بازرسی ترور شد، نبیل زغیب نیز در یکی از امن‌ترین مناطق دمشق ترور شد که ارتش آزاد هیچ عملیاتی را در آن انجام نداده بود. اوس عبدالکریم خلیل متخصص علوم هسته‌ای و قائم مقام دانشگاه بعث در حمص بود، او در حالی ترور شد که می‌خواست همسرش را به محل کارش برساند، آن‌ها سعی کردند از این حمله جان سالم به در برند، اما اصابت یک گلوله به گردن وی باعث مرگش شد.

ترور دانشمندان هسته‌ای ایران

در ۲۲ دی ماه سال ۸۸ اولین دانشمند هسته‌ای ایران به نام دکتر مسعود علی‌محمدی در جلوی درب منزلش ترور شد و به شهادت می‌رسد. در بررسی‌های اولیه مشخص شد انفجار بمبی که در یک موتور سیکلت در جلوی درب منزل شهید علی‌محمدی پارک شده بود، باعث شهادت دکتر علیمحمدی شده است.

حدود یک سال پس از این واقعه، در تاریخ ۸ آذر ۸۹ دو تن دیگر از دانشمندان هسته‌ای کشورمان هدف تیم‌های ترور سرویس‌های اطلاعاتی دشمن قرار گرفتند که یکی از این عملیات‌ها منجر به شهادت دکتر مجید شهریاری، استاد فیزیک دانشگاه شهید بهشتی شد و عملیات دیگر با هوشیاری دکتر فریدون عباسی ناکام ماند.

چند روز پس از ترور شهید شهریاری، وزارت اطلاعات از دستگیری عامل ترور شهید علی‌محمدی خبر داد. در واقع وزارت اطلاعات موفق شده بود، مجید جمالی فشی عامل ترور شهید علیمحمدی را دستگیر کند. اعترافات جمالی فشی مشخص کرد که سازمان اطلاعاتی اسرائیل طراح و اجرا کننده ترور دانشمندان هسته‌ای کشورمان است، ولی هنوز مشخص نبود که چه کسی اطلاعات دانشمندان هسته‌ای کشورمان را در اختیار دشمن قرار داده است.

اوایل مرداد ماه سال ۹۰ شهید داریوش رضایی نژاد سومین دانشمند هسته‌ای کشورمان نیز در جلوی چشم خانواده‌اش به شهادت می‌رسد. در دی ماه همان سال نیز شهید مصطفی احمدی روشن چهارمین دانشمند هسته‌ای کشورمان نیز هدف ترور قرار گرفته و به شهادت می‌رسد.

نکته قابل توجه در تمامی این ترور‌ها آن است که تمام دانشمندان هسته‌ای کشورمان به شیوه‌ای مشابه و با چسباندن بمب‌های مغناطیسی به درب خودروهای‌شان به شهادت می‌رسند، به جز شهید رضایی نژاد که با شلیک چند گلوله ترور شدند.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/