«تی‌تک TTAC» سامانه ای است که به وسیله آن می توان اصالت کالاهای سلامت را ردیابی کرد، افزون بر آن می توان به صورت شفاف بر داده‌های ارزی، مالی و عددی محصولات سلامت که وارد کشور می شود تا زمانی که به دست مصرف کننده برسد نظارت و کنترل کرد.

این سیستم کمک می‌کند که امکان فروش داروی قاچاق و تقلبی در داروخانه به جای داروی اصلی و با پوشش بیمه وجود نداشته باشد؛ در واقع این سامانه روشن می کند که چه کسانی چه مقدار ارز برای چه محصولی و  در چه زمانی گرفته اند و در چه  موعدی آن را وارد کرده اند.

با توجه به اینکه یک سامانه می‌تواند به این اندازه شفافیت ایجاد کند چرا باید بلای جان عده‌ای شود؟ چگونه می شود که عده ای که نام شفافیت را روی خود می گذارند با ثبت اطلاعات و یکپارچگی و امکان دسترسی ناظران به این اطلاعات مخالف باشند؟

هر سیستمی می تواند ضعف هایی داشته باشد مثل اشکالاتی در تطابق داده ها یا مسائلی در مورد اینکه چه کسانی سرور این اطلاعات را دارند ولی خب این مسائل فنی قابل حل است، اما موضوع آنجا پیچیده‌تر می شود که عده ای از محکومیت نزدیکانشان در تخلفات ارزی می‌ترسند یا شرکت‌هایی که مواد اولیه دارویی با اسامی مختلف وارد کشور می کنند می‌خواهند قابل ردیابی نباشند اما همه این تخلفات قابل ردیابی است، و کسانی که در رسانه ها فریاد ضد فساد سر می دهند به دنبال پاک کردن رد پای خود و اطرافیان خود هستند.

این موضوع زمانی حاد می شود که این مافیا به اندازه ای نفوذ دارد که می تواند سخنگوی سازمان غذا و دارو را دو روز بعد از اظهار نظر و دفاع از سامانه تیتک برکنار کنند.

از سیستم‌های امنیتی تقاضا می‌شود به موضوع تیتک ورود کنند و نگذارند مافیای دارو با از بین بردن این سیستم یا با به دست آوردن سرور اصلی این سامانه و دستکاری در اطلاعات آن بتوانند رد پای خود و شریکان خودشان را پاک بکنند.

از وزیر بهداشت هم باید خواست تا همچنان محکم و استوار به فعالیت ضد فساد خود ادامه دهد و پر قدرت جلوی این گروه فاسد پر نفوذ ایستادگی کند، تا غیرمستقیم و در چهره  یک دلسوز سامانه الکترونیک تیتک را نتوانند منحل کنند.