به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  موضوع پول‌های مشکوک و «کثیف» در سینما آنجایی قابل‌توجه است که پرونده محکومان سرمایه‌گذاران برخی پروژه‌های سینمایی و شبکه خانگی هنوز حواشی زیادی را حول خود یدک می‌کشد و طول عمر کمتر از یک دهه این پدیده و چرایی حضور و سرمایه‌گذاری افراد سرشناس سیاسی و ورزشی در این عرصه، محفل‌های مختلفی را برای پی‌بردن به این سوالات ایجاد کرده است.

البته نگاه‌های متفاوتی درباره این ماجرا وجود دارد، عده‌ای آن را مربوط به یک بازه زمانی نمی‌دانند و معتقدند رد پول‌های کثیف عمری بیش از سه دهه در سینمای ایران دارد. عده‌ای دیگر معتقدند دلیل حضور افراد سرشناس و سرمایه‌گذاران سیاسی و اقتصادی، در مرحله اول شهرت و در مرحله دوم کسب سرمایه اجتماعی و مصون ماندن از تعقیب قضایی است که همه این دلایل باعث به انحراف کشاندن بخشی از صنعت سینمایی کشور شده است. همه این نکات مقدمه‌ای برای برگزاری این میزگرد دانشجویی بوده است. آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح این مناظره است.

سینمای ایران ضررده است

چرا سلبریتی‌ها ساکتند؟ برخی می‌گویند بازیگر پولش را گرفته، چه کار به بازیگر دارید، چه گناهی کرده؟ اما مثلا در اواسط فصل اول «شهرزاد» همه می‌دانستند این پروژه در فصل دوم متوقف می‌شود چون محمد امامی دستگیر می‌شود. با این حال در این پروژه تعدادی بازیگر بازی کرده‌اند. پول‌شان را گرفته‌اند و فصل دو و سه را پشت سر هم ساخته‌اند تا پول از دست‌شان نرود. کمپین «شهرزاد» زمان پخش قسمت اول راه افتاد. حرف نمی‌زنند چون جیب‌شان از این پول‌ها پر است. از عوامل اصلی «شهرزاد» چرا یک نفر اعتراض نمی‌کند؟ حتی برای ظاهر هم نمی‌گویند هادی رضوی بد است، چون خانه‌ای در «دربند» گرفته‌اند، چون خانم علیدوستی در محله «باغ‌فردوس خانه یکی از اقوام دکتر مصدق را گرفته و تبدیل به کافه و شهربازی کرده‌اند. کسی که پولش از این راه است، معلوم است نمی‌تواند چیزی بگوید. همه سینمای ایران فاسد است. سینمای ایران ضررده است چرا بعضی می‌خواهند سرمایه‌گذاری کنند؟ باید این سوال از آنها پرسیده شود، می‌گویند دغدغه فرهنگ داریم، ۶ میلیارد برای دغدغه فرهنگی هزینه می‌کنند؟

اعضای محترم شورای پروانه ساخت تصمیم‌های غیرمحترمانه‌ای می‌گیرند

گام رو به جلو چطور باید باشد و چه نهاد‌هایی باید پاسخگو باشند؟ ما از تهیه‌کننده‌ای مطالبه داریم که جشنواره‌ای را اسپانسری می‌کند، تهیه‌کننده‌ای که در فیلم «ما همه با هم هستیم» همه بازیگران لاکچری و نجومی در آن بازی می‌کنند، این پول مشکوک است، چه کسی باید پاسخ دهد؟

محمدرضا باقری: «فیلم رحمان ۱۴۰۰» فضایی از لاکچریسم ترسیم می‌کند که بدبختی در ایران را نشان می‌دهد که مرگ هم به دست نمی‌آورد، تا این حد بدبخت است. از آن طرف شب تولد دختری ماشین لوکسی را هدیه می‌آورد. یا فیلم «متری شیش‌ونیم» که اوج فقر را در ایران نشان می‌دهد از آن طرف فیلم‌هایی هم داریم که برای مخاطب رویا‌پردازی می‌کند. در نمایش خانگی فیلم «هیولا» آقای بی‌شرافتی به نام «شرافت» هست که تمام رویای خود و خانواده‌اش این است که همه زندگی‌شان اصل و خارجی باشد و اصلا ایرانی نباشد. آقای «قاسمخانی» نویسنده این فیلم است، فیلم قبلی ایشان از صندوق فرهنگیان است بعد در فیلم «هیولا» گفته می‌شود که پول صندوق فرهنگیان را خورده‌اند. خیلی مضحک است که ما پول سیستمی را بخوریم و بعد آن را محکوم کنیم. این وضعیت سینما و نمایش خانگی ماست.

این کارخانه رویا‌سازی است. وزارت ارشاد باید در این مهم نظارت داشته باشد، تک‌تک اعضای شورای پروانه ساخت آدم‌های محترمی هستند که ترکیب‌شان تصمیم‌های غیرمحترمانه‌ای می‌گیرند. ما ویژگی‌ای که در مدیران فرهنگی داریم این است که دوست دارند با هنرمندان عکس بگیرند. شأن عجیبی برای هنرمندان قائل هستند. جدا از این مساله، بسیاری از این مدیران در ساخت بسیاری از این فیلم‌ها مشارکت داشتند. برای پروژه «لاله» و پروژه «شهدای منا» توسط دختری ۱۹ ساله شهرستانی بعد از مراجعه به وزیر اسبق(علی جنتی) از بنیاد فارابی چند میلیارد تومان پول می‌دهند. نظارت باید توسط ارشاد باشد، اما متاسفانه نظارتی ندارد زیرا تعارض منافع دارد. شما باید اینها را به دانشگاه دعوت کنید و از آنها مطالبه کنید. قوه قضائیه در شرایطی که ارشاد وظیفه ذاتی خودش را انجام نمی‌دهد، باید ورود کند. از هر دو نهاد به‌طور موازی مطالبه کنید تا شرایط تغییر کند.

قدم روبه جلو در ادامه بحث پول کثیف چیست؟

حسین لامعی: امامی نیست، اما یاران امامی در سینما هستند. پول‌های امامی دست اینهاست و اصرار دارند که اسمی از آنها در دادگاه برده نشود. شرکای امامی را نمی‌شناسید، برای شناسایی همه فیلم‌ها سرمایه‌گذار دارند که اسامی آنها مشخص است. این اسامی باید توسط قوه‌قضائیه بررسی شود که منشا این پول از کجاست. چرا این افراد به سینما ورود می‌کنند؟ اولا درست است که اعتبار و حیثیت ایجاد می‌کند.

منبع: روزنامه فرهیختگان

انتهای پیام/