نوجوانان میتوانند از رسانههای اجتماعی برای پیدا کردن دوست استفاده کنند، اما سلامت روان آنها اولین چیزی است که از این فضا تأثیر میگیرد.
به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، تاکنون حکم قطعی درباره اینکه آیا رسانههای اجتماعی سلامت روان نوجوانان را تحت تأثیر قرار میدهند صادر نشده است و این تنها به کمبود تحقیق و تفحص برمیگردد. جالب است بدانید برخی مطالعات نشان میدهد ارتباطات آنلاین برای گروههای کوچکی مانند نوجوانان سودمند است؛ در حالی که سایر تحقیقات افزایش اضطراب، افسردگی و اختلالات در خوردن را دلیلی برای مضر بودن این رسانهها میدانند.
برای همین بسیار موضوع پیچیدهای است که بفهمیم دقیقاً دنیای مجازی خوب است یا بد، زیرا مدام در حال تغییر و تحول است. علاوه بر این مطالعات طولانی مدتی روی این موضوع انجام نشده است. بنابراین از حدس زدن در این مورد باید پرهیز کرد و با تکیه بر دادههای موجود از پتانسیل دنیای مجازی در جهت خوب و بد بهره گرفت. شاید بتوان اینگونه بیان کرد مطالعات کوچک نتایج نگرانکنندهای دارد.
به عنوان مثال آخرین بار مطالعهای در دانشگاه پیتزبورگ صورت گرفت که در آن پیوستگی زمان در فضای مجازی و بازخورد منفی بدن را نشان میداد. کسانی که مدت زمان بیشتری را در رسانههای اجتماعی سپری کرده بودند، ۲.۲ برابر خطر پرخوری و به وجود آمدن نگرانی را در مقایسه با دیگر همتایان خود که از این رسانهها کمتر استفاده میکردند، افزایش داده بودند. شرکتکنندگان که بیشترین وقت را در رسانههای اجتماعی صرف کردند، ۲.۶ برابر مستعد ابتلای بیماری بودند.
نتایج یک مطالعه جداگانه دیگر از دانشکده پزشکی دانشگاه پیتزبورگ نشان داد که این روزها بیشتر وقت جوانان در رسانههای اجتماعی صرف میشود و بیشتر احتمال دارد که آنها مشکلات خواب داشته باشند و علائم افسردگی را گزارش دهند.
یک مطالعه کوچک دیگر از نوجوانان در محدوده سنی ۱۳-۱۸ ساله که مرکز پردازش مغز UCLA ان را انجام داده است، نشان میدهد که پیدا کردن دوست و فالوور از طریق عکسهای منتشرشده در دنیای مجازی فعالیت مغزی را چند برابر افزایش میدهد و ذهن حالت شرطی به خود میگیرد و موفقیت در این کار را پاداشی برای خود میداند.
ناگفته نماند جنبههای مثبت زیادی درون رسانههای اجتماعی وجود دارد. نوجوانان برای اجتماعی شدن کمی سختگیر هستند و با این فضا آسان و سریع میتوانند روابط اجتماعی خود را تقویت کنند. نوجوانانی که با مهارتهای اجتماعی آشنا نیستند و از اضطراب بالایی در مواجهه با دیگران برخوردارند، میتوانند از مزایای رسانههای اجتماعی برای پوشاندن این نقض بهره گیرند.
نوجوانان در گروههای حاشیهنشین، از جمله نوجوانان LGBTQ و نوجوانانی که با مسائل مربوط به سلامت روان مبارزه میکنند، میتوانند از طریق استفاده از رسانههای اجتماعی، حمایت و دوستی پیدا کنند. هنگامی که نوجوانان از طریق رسانههای اجتماعی با گروههای کوچک نوجوانان حامی ارتباط برقرار میکنند، این ارتباطات میتواند تفاوت بین زندگی در انزوا و پیدا کردن حمایت باشد.
تحقیقات صورتگرفته نشان میدهد که نتایج منفی بیشتر از نتایج مثبت خود را نمایان میکند و در حالی که نوجوانان میتوانند از رسانههای اجتماعی برای برقراری ارتباط و دوستی با دیگران استفاده کنند، همچنین با سوءاستفاده از این فضا، با ترولها، مقایسههای سمی، محرومیت از خواب و تعاملات کمتر روبرو شوند.
پیمایش بیش از حد از طریق رسانههای اجتماعی میتواند منجر به نشانههای اضطراب و افسردگی شود و اینجاست که میتوان دریافت چگونه رسانههای اجتماعی میتوانند مخرب باشند که در ادامه به مواردی از این دست اشاره میشود:
اگرچه بسیاری از نوجوانان میدانند که افراد همسنوسالشان در رسانههای اجتماعی عکسهای خود را منتشر میکنند، موقعیتی یکسان با آنها دارند اما این موضوع نادیده گرفته میشود و همیشه در مقام مقایسه خود را قرار میدهند. در دنیای مجازی ظاهر فیزیکی، شرایط زندگی و همه زوایای شما به زیر ذرهبین این دنیای مجازی میرود.
حتی با تنظیمات حریم خصوصی، نوجوانان میتوانند هزاران فالوور را در رسانه های اجتماعی جمعآوری کنند. افراد بیشتری در لیست دوستان، به عکسها، Snapsها و بروزرسانیها دسترسی پیدا میکنند و از آنها برای اهداف دیگر استفاده میکنند. در رسانههای اجتماعی هیچ حریم خصوصی وجود ندارد.
زمان چهره کمتر: مهارتهای تعامل اجتماعی نیازمند تمرین روزانه، حتی برای نوجوانان است. هنگامی که نوجوانان بیشتر وقت خود را صرف «جذب» آنلاین میکنند، مشغول ساختن همدلی و همدردی (بهترین سلاح های ما در جنگ علیه قلدری) میشوند. ارتباط انسانی یک ابزار قدرتمند است و مهارتهایی را به وجود میآورد که طول عمرشان طول میکشد.
مهارت تعامل اجتماعی نیازمند تمرین روزانه است حتی برای نوجوانان. زمانی که نوجوانان عمده وقت خود را صرف جذب افراد به صورت آنلاین میکنند در حقیقت علیه خود سلاحی برای باخت در دنیای حقیقی را فراهم میکنند. ارتباط انسانی یک ابزار قدرتمند است و مهارتهایی را به وجود میآورد که موجب افزایش طول عمر میشود.
کلید کمک به نوجوانان، آموزش برای به دست آرودن تعادل در دنیای حقیقی و مجازی است. حفظ ارتباطات در دنیای حقیقی به اندازه دنیای مجازی یا حتی بیشتر نیز حائز اهمیت است. گوشی و رسانههای اجتماعی هیچ گاه جایگزین خوبی برای سرگرمی نوجوانان نبوده و نیست. از هماکنون باید برای درست زیستن نوجوانان تصمیمات درست را اتخاذ کنیم.
گزارش از سارا کیـا
انتهای پیام/