به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگرچه بیماری ام‌اس هر فردی را به شیوه‌ای متفاوت تحت تاثیر قرار می‌دهد، مشکلات بینایی اغلب از نخستین علائمی هستند که افراد مبتلا به این بیماری تجربه می‌کنند.

مشکلات چشم در افراد مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس) نسبتا رایج هستند و می‌توانند شامل تاری دید، دوبینی، و از دست دادن بینایی شوند. گزینه‌های درمان بیماری ام‌اس می‌توانند به بهبود این مشکلات کمک کنند.

 "مدیکال نیوز تودی"، همانند دیگر علائم بیماری ام‌اس، علائم مرتبط با چشم می‌توانند طی یک دوره شعله‌ور شدن بیماری پدیدار شده و سپس با گذشت زمان از بین بروند. روش‌های درمان ممکن است به محافظت از بینایی فرد کمک کنند، پیشرفت بیماری ام‌اس را کند سازند و از آسیب بیشتر پیشگیری کنند.

بیشتر بخوانید : تاثیر گوشت قرمز بر بهبود بیماری ام اس

بیماری ام‌اس و مشکلات چشم

مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری پیشرونده است که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های عصبی سالم حمله می‌کند. بر همین اساس، پوشش محافظ این سلول‌ها که به نام «غلاف میلین» شناخته می‌شود، آسیب می‌بیند. آسیب دیدگی این سلول‌ها می‌تواند موجب ایجاد زخم‌های دائمی در مغز شده و به بروز طیف گسترده‌ای از علائم منجر شود.

اگرچه بیماری ام‌اس هر فردی را به شیوه‌ای متفاوت تحت تاثیر قرار می‌دهد، مشکلات بینایی اغلب از نخستین علائمی هستند که افراد مبتلا به این بیماری تجربه می‌کنند.

زمانی که بیماری ام‌اس بر اعصاب چشم‌های یک فرد اثر می‌گذارند، این می‌تواند موجب بروز التهاب و شکل گیری علائم شود. نام رسمی برای این شرایط «نوریت اُپتیک» است.

یک فرد مبتلا به نوریت اُپتیک ممکن است متوجه مشکلات مختلف در بینایی خود شود که به طور کلی در یک چشم شکل می‌گیرند. این مشکلات ممکن است به طور ناگهانی یا به تدریج شکل بگیرند. آن‌ها می‌توانند نگران کننده باشند، اما به طور معمول با گذشت زمان از بین می‌روند.

مشکلات بینایی

افراد مبتلا به بیماری ام‌اس با پیشرفت بیماری معمولا برخی اشکال از دست دادن بینایی را تجربه می‌کنند. مشکلات بینایی معمولا یک چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهند و به طور معمول پیش از این که بهتر شوند، شرایط وخیمی به خود می‌گیرند. هر فردی که این علائم را تجربه می‌کند باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند، زیرا در برخی موارد گزینه‌های درمان در دسترس هستند.

اگرچه از دست دادن کامل بینایی امکانپذیر است، اما به اندازه علائم دیگر مانند موارد زیر شایع نیست:

- تاری دید

- از دست دادن دید رنگی یا خاکستری

- احساس درد هنگام حرکت دادن چشم‌ها

- نابینایی جزئی یا کامل در یک چشم که پیش از یک حمله تشدید می‌شود

- دشواری در نگاه به بغل

- درد مبهم پشت چشم‌ها

مشکلات حرکت چشم

افراد مبتلا به بیماری ام‌اس ممکن است حرکات کنترل نشده چشم را تجربه کنند که به نام «نیستاگموس» شناخته می‌شود. نیستاگموس همواره به روشی مشابه شکل نمی‌گیرد، اما اغلب موجب حرکت مکرر یک یا هر دو چشم به سمت جلو و عقب می‌شود. فرد ممکن است کنترل چگونگی حرکات چشم خود در یک جهت خاص را از دست بدهد. همچنین، افراد ممکن است احساس کنند اشیا در حال حرکت هستند، اگرچه به واقع این گونه نیست.

شدت نیستاگموس می‌تواند متغیر باشد. برخی افراد ممکن است علائم خفیف را تجربه کنند، در شرایطی که دیگران حرکاتی به اندازه کافی شدید را تجربه می‌کنند که در دید آن‌ها اختلال ایجاد می‌کند.

دوبینی

برخی افراد مبتلا به بیماری ام‌اس ممکن است دوبینی یا دیپلوپیا را تجربه کنند. دوبینی به واسطه همگام نبودن ماهیچه‌ها در چشم‌ها رخ می‌دهد، زیرا یکی به درستی کار نمی‌کند. در نتیجه، مغز تلاش می‌کند تا با ترکیب آن‌ها تصویری واضح ایجاد کند.

این شرایط در یک فرد مبتلا به بیماری ام‌اس زمانی رخ می‌دهد که اعصابی که این ماهیچه‌ها را کنترل می‌کنند، تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

نابینایی

در مراحل پیشرفته، بیماری ام‌اس ممکن است پوشش محافظ اطراف اعصاب را تخریب کند که به تغییرات دائمی در بینایی منجر می‌شود. در فردی که به طور منظم مشکلات بینایی را طی شعله‌ور شدن بیماری تجربه می‌کند، این ممکن است به نابینایی جزئی یا کامل در یک یا هر دو چشم منجر شود.

علائم چه مدت طول می‌کشند؟

بیماری ام‌اس هر فرد را به شیوه‌ای متفاوت تحت تاثیر قرار می‌دهد، از این رو، دقیقا نمی‌توان گفت که علائم چه مدت دوام می‌آورند. با از بین رفتن التهاب در سلول‌های عصبی، علائم نیز باید تسکین یابند. برای افراد بسیاری، این به کوتاهی چند هفته است. افراد دیگر ممکن است علائمی را تجربه کنند که حتی یک سال یا بیشتر ادامه می‌یابند.

در برخی افراد گرما ممکن است موجب تشدید علائم شود، به عنوان مثال، پس از یک دوش آب داغ یا در روز‌های بسیار گرم. دمای بالای بدن ناشی از انجام ورزش یا آنفلوآنزا نیز می‌تواند موجب تشدید علائم در برخی افراد شود.

اعمال فشار بیش از حد بر چشم‌ها نیز ممکن است به تشدید علائم در برخی افراد منجر شود. هر فردی که با علائم چشمی مواجه است باید برای چشم‌های خود زمان‌های استراحت منظم در روز تعیین کرده و از اعمال فشار غیر ضروری بر چشم‌ها پرهیز کند.

دلایل

علائم چشمی زمانی شکل می‌گیرند که سیستم ایمنی به غلاف میلین اعصابی که فعالیت‌های مختلف چشم را کنترل می‌کنند، حمله می‌کند. نوع علائمی که فرد تجربه می‌کند به اعصاب آسیب دیده بستگی دارد. بیماری ام‌اس تنها دلیل نوریت اُپتیک نیست. از عوامل دیگری که ممکن است موجب التهاب در چشم‌ها و در نتیجه بروز علائم شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- برخی دارو‌ها

- عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی، مانند بیماری لایم، اوریون یا سرخک

- بیماری‌های خودایمنی دیگر، از جمله لوپوس و سارکوئیدوز

دانشمندان دلیل دقیق بیماری ام‌اس را کشف نکرده اند. با این وجود، شواهدی وجود دارند که برخی افراد ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار داشته باشند. به عنوان مثال، برخی عوامل محیطی ممکن است خطر بیماری ام‌اس را افزایش دهند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- سیگار کشیدن

- سطوح پایین ویتامین D در بدن

- عفونت با ویروس اپشتین-بار

با این وجود، خطر افزایش یافته به معنای آن نیست که این عوامل به طور مستقیم موجب ابتلا به بیماری ام‌اس می‌شوند.

درمان

بیشتر مشکلات بینایی که به واسطه بیماری ام‌اس رخ می‌دهند، در نهایت خودشان بهبود می‌یابند، اما ممکن است مدیریت این علائم برای افراد دشوار باشد. تداوم مصرف دارو برای تسکین علائم بیماری ام‌اس به بهبود مشکلات چشم کمک خواهد کرد. اگر فرد علائم بسیار شدید را تجربه می‌کند، پزشک ممکن است درمان‌های اضافه را توصیه کند.

به عنوان مثال، اگر فردی با از دست دادن شدید بینایی مواجه است، پزشک ممکن است گزینه‌هایی که تا حد امکان تلاش می‌کنند از آن‌ها پرهیز شود، مانند تزریق سیاهرگی استروئید‌ها را توصیه کند.

در موارد دیگر، روش‌های ساده ممکن است مفید باشند. به عنوان مثال، پزشک ممکن است یک چشم بند موقت را برای فرد مبتلا به دوبینی تجویز کند. چشم بند اطلاعات ورودی یکی از چشم‌ها را مسدود کرده که باید به اصلاح دوبینی کمک کند.

برخی دارو‌ها نیز ممکن است تا زمانی که دوره شعله‌ور شدن بیماری فروکش کند به کاهش عوارض جانبی مشکلات بینایی کمک کنند.

پیشگیری

پرهیز از آسیب بیماری ام‌اس به چشم به طور کامل ممکن نیست، اما افراد می‌توانند اقداماتی را در راستای کاهش احتمال بروز آن‌ها مد نظر قرار دهند. افرادی که مستعد شعله‌ور شدن بیماری در چشم‌ها هستند باید به طور منظم در طول روز به چشم‌های خود استراحت دهند. پزشک ممکن است استفاده از عینک با لنز خاص که به کنترل اختلالات در چشم و کاهش علائم کمک می‌کند را توصیه کند.

همچنین، ممکن است بین سطوح ویتامین D و شدت شعله‌ور شدن بیماری ارتباطی وجود داشته باشد. مطالعه‌ای که نشریه Neurology منتشر شد، نشان داد پیوندی بین سطوح ویتامین D و شدت نوریت اُپتیک وجود داشته است.

اما این لزوما به معنای آن نیست که مصرف ویتامین D به حملاتی با شدت کمتر منجر خواهد شد. پژوهش‌های بیشتری باید در این زمینه صورت بگیرند، اما در حال حاضر برخی پزشکان به بیماران مبتلا به بیماری ام‌اس مصرف مکمل ویتامین D را توصیه می‌کنند.

هر فردی که متوجه علائمی جدید یا تشدید علائم می‌شود باید با پزشک خود در این زمینه صحبت کند، زیرا وی می‌تواند روش‌هایی را برای بهبود یا کاهش اثر علائم توصیه کند.

منبع : عصرایران

انتهای پیام/