به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران، حس خارش شیوهای برای محافظت از پوست محسوب می شود که معمولا پس از خاراندن حسی لذتبخش را در فرد ایجاد می کند. اما به راستی دلایل لذت بخش بودن خاراندن محل خارش چیست؟
این سوالی است که امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد به آن پاسخ دهد.
خارش، یکی از شایعترین و معمول ترین شکایات پوستی محسوب می شود که گاهی به حدی شدید میشود که خواب و آرامش را از فرد میگیرد و گاهی شدت خارش به حدی است که بیمار با خاراندنهای مکرر، بدنش را زخم میکند.
ببینید: بازیکنی که به دلیل خاراندن سرش محروم شد
حس خارش بهعنوان شیوهای برای محافظت از پوست، یعنی وسیعترین عضو بدن انسان، در برابر انگلها و تشکیل سلولهای مرده شناخته میشود.
در زمان خاراندن بدن، بخشهایی از مغز که وظیفه کنترل حرکتی و پردازش احساس لذت در بیماران مبتلا به خارش مزمن را برعهده دارد، بسیار فعال است.
این مطلب را از دست ندهید: دختری که ناگهان سرش مانند یک لامپ حبابی بزرگ شد +تصاویر
هر حمله کوچک به این عصبها موجب تحریک حس خارش میشود، اما اگر این تهدید کمی جدیتر باشد، باید منتظر درد ماند.
این «تئوری شدت» نامیده میشود، اما یک جایگزین دیگر نیز وجود دارد:
در تئوری اختصاصی آمده است که برخی عصبها مسئول درد هستند و عصبهای مسئول خارش از آنها متفاوت هستند.
این عصبها پروریتوس خارش نامیده میشوند که میتوانند تفاوت بین خارش و درد را تشخیص دهند.
به گفته پژوهشگران، علی رغم لذت اولیه خاراندن، ادامه این عمل میتواند منجر به افزایش شدت خارش به همراه درد و آسیب دائمی پوست شود. به همین دلیل دانستن فعالیت مغزی که موجب افزایش این رفتار بیمارگونه بوده، مهم است.
دانشمندان، ۱۰ بیمار را که مبتلا به خارش مزمن بودند و ۱۰ فرد سالم را که یک محل خارش را میخاراندند، با ام آر آی پیشرفته مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند قسمتهایی از مغز که مسئول کنترل جنبش و فرایند پاداش است، در بیماران مبتلا به خارش مزمن، هنگام خاراندن فعالتر بوده است.
نتایج این مطالعات نشان میدهد این فعالیت بیش از اندازه میتواند به توجیه اعتیاد به خاراندن در این بیماران کمک کند، پس بار بعدی که جایی از بدنتان دچار خارش شدید شد، سعی کنید با کنترل فکر خود، از خاراندن آن جلوگیری کنید یا حداقل میزان خاراندن را کم کنید.
این مطلب را از دست ندهید: علائمی به ظاهر ساده، اما خطرناک/ خارش شدید بدن را جدی بگیرید
محققان دریافتند که فعالیتهای مغزی بیماران مبتلا به خارش مزمن در قسمتهای مکمل ناحیه حرکتی، پیش حرکتی قشر مخ و قسمت اصلی کنترل ماهیچهها در مغز، افزایش مییابد و این قسمتها در ارتباط با قسمت کنترل حرکتی و انگیزه رفتاری هستند.
همچنین قسمتهایی از مغز که درگیر الگوهای پاداش دهنده هستند مانند جسم مخاط مغز، بخش میانی قشرمخ، هسته دمی و قسمت قدامی دو نیمکره مخ، به طور چشمگیری نسبت به افراد سالم فعالتر شده بودند.
درک این موضوع میتواند منجر به درمانهای جدید برای این بیماران شود؛ خارش مزمن بر زندگی چندین میلیون اثر دارد.
این بیماری ممکن است روی تمام نواحی بدن وجود داشته باشد یا ممکن است فقط در یک ناحیه از بدن به وجود بیاید؛ احتمال گسترش خارش مزمن با افزایش سن بیشتر میشود.
انتهای پیام/