به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، اکبر نصراللهی استاد مدیریت بحران و رئیس دانشکده ارتباطات و رسانه در دومین نشست کرسی‌های آزاد اندیشی رسانه‌ای مدیریت بحران سیل با تاکید بر نقش رسانه‌ها که امروز (چهارشنبه) برگزار شد، اظهار کرد: ورود با تأخیر در موضوع بحران خودش یکی از بحران‌هایی است که ما در کشورمان با آن روبرو هستیم. باید توجه کرد در کشوری که خودش در سال‌های اخیر زمره ده کشور بلاخیز دنیا بوده است، وجود سازمان و رسانه‌های مدیریت کننده بحران که چابک و سریع وارد عمل شوند یکی از ضروریات است، اما متأسفم که ما برنامه جامع و کاملی برای مقابله با بحران نداریم و هنوز در مواقعی مانند سیل استان‌های شمالی و غربی به طور دقیق و زمانبندی شده نمی‌دانیم که باید چه کاری را صورت بدهیم.
نصرالهی ادامه داد: در کشور ما رسانه برای اطلاع رسانی درباره بحران کم نیست، اما یک سخنگو و مجرای خبری واحد و مطمئن برای اطلاع رسانی در این زمینه وجود ندارد. کسی حرفی می‌زند و دیگری کاری دیگر می‌کند. خبری از یک اطلاع رسانی چاپک و سریع و مطمئن نیست. به طور مثال شما به سایت سازمان مدیریت بحران در کشور سری بزنید.
وی افزود: سایت اطلاع رسانی مدیریت بحران تشریفاتی و مدیر محور است؛ در روز‌های گذشته به طور متوسط ۳ خبر در این سایت اطلاع رسانی شده که آن هم مربوط به مدیران این ستاد است. از ۳۲ استان کشور تنها ۲۸ استان ماسایت روز اداره مدیریت بحران دارند که فاقد اطلاعات به روز است و سه استان از اساس چنین صفحه اطلاع رسانی ندارند. از میان استان‌های دارای صفحه تنها دو استان فارس و مازندران صفحات اینترنتی مدیریت بحران دارند که در استان گلستان اوایل اسفند ماه سایت به این سایت به روز شده است. در استان لرستان هشت روز پیش از سیل و در استان خوزستان هم در اوایل دی ماه این اتفاق رخ داده است.
نصرالهی ادامه داد: همین حالا این سایت‌ها نه فیلمی و نه عکسی از یحران سیل ندارند و نه حتی بخشی برای آموزش. مردم در چنین شرایطی از کجا باید اطلاعات و آگاهی به دست بیاورند؟ تا کی قرار است این سازمان و اداراتش تنها عکس‌ها و خبرهای و فعالیت‌های تشریفاتی داشته باشند؟ عدم فعالیت صحیح این ستاد در واقع خود ستاد بحران کشور را با بحران مواجه کرده است.
نصرالهی گفت: اصل در مدیریت بحران اطلاع رسانی صحیح به مردم است. مردم نیاز دارند تا اطلاعات کافی را در زمان مناسب درباره آنچه آنها را تهدید می‌کند به دست بیاورند. شاید در متن فعالیت‌های سازمان هواشناسی آموزش تعریف نشده است اما در زمان رخداد یک حادثه مانند سیل و یا پیش از آن آیا این وظیفه هواشناسی نیست که با عبارات و اطلاعایه‌هایی حساسیت‌برانگیز، هشدار دهنده و محرک رسانه‌ها و مردم را متوجه خطر پیش روی آنها بکند. من فکر می‌کنم همه دستگاه‌ها در زمان چنین رخدادی باید احساس مسئولیت کنند تا بتوان کسانی را که در معرض خطر هستند به هر نحوی اطلاع و به سوی کار درست و ضروری هدایت کرد.
انتهای پیام/
