به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در سال ۱۹۷۳ فردی به نام «آرتور جی استنسل» یکی از مهندسان پروژههای نیروی هوایی آمریکا، فاش کرد که در سال ۱۹۵۳ شاهد ماجرایی عجیب در بیابانی اطراف شهر کینگمن بوده است.
بشیتربخوانید: ماجرای شیء مرموز و عجیب شبیه به سفینه فضایی در آسمان + عکس
داستان از این قرار بود که در یکی از روزهای ماه میاز طرف مدیر آزمایشهای کمیسیون انرژی اتمی به او تلفن میشود. بعد از رفتن به اتاق مدیر از او و ۱۵ کارشناس دیگر دعوت میشود برای یک ماموریت ویژه و فوق سری به اتاق کناری رفته و لباسهای مخصوص به تن کنند. آنها لباس سفید و کلاه مخصوص شیشهای را پوشیده و با هواپیمای نظامی به فونیکس در آریزونا منتقل میشوند.
مدیر پروژه قبل از پیاده شدن از هواپیما به آنها میگوید شما برای بررسی یک هواپیمای مافوق مدرن نظامی که امروز سقوط کرده است به این جا آمدهاید تا گزارشی تهیه کنید. افراد به محض پیاده شدن چندین خودروی امنیتی میبینند که دور جسمی عجیب جمع شدهاند. به گفته استنسل، یک شی مدور بزرگ، مثل دو بشقاب گود که روی هم قرار داشتند در خاک فرو رفته بود. طول این وسیله ۷ متر بود و بخشی از آن به دلیل سقوط، حدود ۳ متر داخل خاک وارد شده بود و در اطراف آن تکههای فلزی و اشیا عجیبی ریخته شده بود. استنسل به طرف شی رفت و دستی بر سطح صاف آن کشید، ولی نتوانست فلز به کار رفته در این سفینه را شناسایی کند، اما رنگش خاکستری و از نزدیک مایل به قرمز بود.
در دو طرف شی دو دریچه اریب وجود داشت و محل ورود به این سفینه در زیر آن قرار داشت که به دلیل فرو رفتن در خاک امکان ورود به آن وجود نداشت. از دریچه به داخل نگاهی انداخت، چیزی جز دو جایگاه شبیه به صندلی چرخدار دیده نمیشد. در این سفینه از پدال، فرمان و... خبری نبود. کمی آن طرفتر از محل سقوط چادری نصب کرده بودند که مدتی نگذشت که هلیکوپتری به آن نزدیک شد و چهار نفر با برانکارد از آن جا خارج شدند و به اجبار از نزدیک آنها عبور کردند. استنسل چشمش به دو موجود عجیبی افتاد که هر یک قدی بیش از دو متر داشتند، با پوششی چسب و به رنگ متالیک تیره، با سرهای بدون مو. آنها را در برابر چشمانش سوار بر هلیکوپتر کردند و به مقصد نامعلومی بردند.
گروه تا پاسی از شب مشغول بررسی این سفینه عجیب بودند و با همان هواپیما به شهر برگشتند. در انتها از همگی آنها خواسته شد که از این ماجرا هیچ چیزی فاش نشود. «استنسل» پس از سالها در گفتگو با رسانهها گفت: «من سالها این راز را پیش خودم نگه داشتم، اما فکر نمیکنم لازم باشد بیشتر نگه اش دارم.»
با توجه به این که سالها از آن موضوع میگذرد و هیچ یک از شاهدان از محل دقیق سانحه باخبر نبودند و همچنین نیروهای امنیتی نیز ناشناخته ماندند، پرونده این سقوط بشقاب پرنده برای همیشه باز ماند.
انتشار این مطلب دلیل بر تایید آن نبوده و صرفا جهت سرگرمی است.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/